Everything has changed

Hoofdstuk 2

POV Denise

 'Zayn dat lijkt op dat meisje waar je vroeger mee had!' Hoor ik een vrouwlijke stem zeggen. Ik heb geen idee wie het is. 'Mam, dat IS het meisje waar ik vroeger mee had.' Hoor ik Zayn mompelen. Vroeger mee had? Wat?.. 'Oh jullie kennen elkaar! Hoezo is het uit eigenlijk?' Hoor ik Audrey geintresseerd vragen. 'Ja Zayn, vertel is.' Ik kijk Zayn aan. Hij zend me snel een stalen blik maar ik negeer het. Yes... De harteloze Zayn is terug.

----

POV Denise

Tranen rollen over mijn wangen. Hij meent het niet. Hij liegt. Het is niet voorbij. Het is nooit voorbij geweest. Voor mij dan. Ik houd nog ziels veel van hem. Maar hij niet van mij. We zijn uit elkaar gegroeit. It hurts. Ik draai het slot om en loop mijn huis in. 'Denise, kijk Niall is hier!' Hoor ik mij moeder vrolijk zeggen. Ik knik en loop naar boven. Niall zijn glimlach verdwijnt als hij ziet dat ik niet eens de moeite neem om te spreken. But, i dont care. 

Even later hoor ik mijn kamer deur opengegaan. Niall. 'Denise, wat is er?' Hoor ik hem mompelen. Waarom vraagt hij altijd dingen die hij weet? Ik erger me er zo erg aan. De vorige keer werd ik ook boos. Maar ik heb geleerd van mijn fouten. Ik mag mijn woede niet op andere africhten. 'Het is uit met Zayn.' Ik barst weer in tranen uit. Zijn blik veranderd niet. Wat ik al zei, hij wist het.. Maar vroeg het nogeens. Wat willen mensen hier mee bereiken? Niall komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Ik duw hem weg. Afstandelijk? Of course. Iedereen verlaat je toch uiteindelijk. 'Hoe ben je Zayn tegen gekomen?' vraagt hij zachtjes en negeert dat ik zijn arm wegduw. 'Hij is de neef van Audrey en ik ging vandaag met Audrey mee naar huis. Toen zat hij daar met zijn moeder.' Terwijl ik dit zeg voel ik woede opborrelen. 'Waarom heb jij, Zayn of de andere jongens dit nooit gezegd tegen me? Waarom moest ik er zelf achterkomen?' Ik kijk Niall boos aan. 'Je moest het goeie moment vinden, ik vind het niet leuk om je te kwetsen.. Je bent mijn kleine zusje. Ik geef om je.' Mompelt Niall zacht. 'Ja, als je echt zoveel om me gaf zou je niet liegen om me beter te laten voelen.' Sis ik boos. Niall kijkt me verdrietig aan. 'Im sorry.' Hoor ik hem spijtig zeggen. 'Sorry's zijn niet veel waard als je ze elke keer zegt. Ik kan het niet meer Ni, ik wil opgeven.' Mompel ik zacht. Niall kijkt me geschrokken aan. 'Bedoel je de keuze waarvan jij denkt dat het beste is maar ik een verschrikkelijk idee vindt?' Hoor ik hem geschrokken zeggen. Ik haal mijn schouders op. 'Op een keer ga je dood, dus waarom niet nu? Mensen zijn der om je te kwetsen. Ik heb geen mensen nodig. Ik heb genoeg aan mezelf. Geef gewoon toe dat je niet om me geeft. Anders had je het echt allang tegen me gezegd over Zayn. Vertel me waarom Ni, vertel me waarom hij me heeft verlaten. Mijn hart opnieuw breekt. Waarom? Waarom opnieuw? Ben ik dan zo'n verschrikkelijk persoon? Tell me Niall, TELL ME.'

-----

WOW, IK STOND BIJ MN EERSTE HOOFDSTUK AL #04 fanfictie en #06 tienerfictie!

Ik heb freaaaking 50 votes voor mn eerste hoofdstuk o_O. 

Daarom een snelle upload maar volgende week word dat veeeeeeeeeeel minder :(. 

45 votes & 10 comments ? :) x