Hoofdstuk 9

2.4K 197 35
                                    

POV Melanie

Snap je het nu? Mensen mogen je niet omdat je lelijk bent. Help ze en ga dood. Ik slik. Ik ben bang voor het stemmetje. Voor mijn eigen gedachte. Ik ben bang voor mezelf.. Je wilt toch zo graag bij Megan zijn? Ik knik weer zachtjes. Je kan bij haar zijn, daarboven ben je wel gelukkig. Daar heb je Megan weer. Daar is de helft van je zus er weer. Ik voel een traan over mijn wang rollen en veeg hem snel weg. Ik zie de trein al dichterbij komen. Come on girl, het is der op of der onder. Als je het doet ben ik trots op je meid. Dan heb je weer eens iets goed gedaan. Ik adem diep in met mijn neus en adem dan uit met mijn mond. 'Bye world.'

POV Niall

Ik voel de armen van Denise om me heen. Tranen stromen over mijn wangen. Ik kan niet meer stoppen. 'Dit is niet waar!' Roep ik hard. Maar ik weet gewoon dat het waar is. Dat dit de kei harde waarheid is. Ze is uit mijn leven. Weg. Mijn hart is er uit gerukt, zonder dat ik het wil. 'Den, ik kan het niet geloven.. Ze had problemen.. Ik moest er misschien meer voor haar zijn.  Misschien was ze hier nog, als ik haar steunde. Ik ben gewoon dom terug naar Londen gegaan. Ik moest blijven, hier. In Ierland.' Huil ik zacht. 'Nee Niall, het is niet jouw schuld. Je weet niet wat er in het hoofd van Melanie gebeurde. Je zag haar alleen van buiten lachen. Maar niemand weet of het echt was. Niemand weet of ze wat van die lach meende. Alleen zij. Zij is de meid die jouw aan het lachen maakt. Maar het is niet jouw schuld. Ze wou het zelf. Ze heeft altijd mensen boven haar gekozen. Maar nu kiest ze voor zichzelf. Ni, ik snap dat dit je echt pijn doet.. Maar we moeten het echt accepteren. Ze heeft zolang gevochten..' Hoor ik Denise troostend zeggen. Er rollen weer tranen over mijn wangen. 'I miss you, i never forget you. never.' Mompel ik zacht tegen het graf van Melanie. De rest is al weg. Ik vind het zo verschrikkelijk voor de ouders van Melanie. Ze hadden 2 dochters. De 1 is voor de auto gesprongen en de andere voor de trein. 

POV Denise

Zwijgend zitten we in de auto naar Londen. Ik mis een van mijn beste vriendinnen. Ze was zo bijzonder voor me. Misschien was ik niet heel vaak met haar. Maar als we samen waren, was ik blij. Ze was er voor me toen er problemen waren.  Ze snapte me, ze snapte mijn gevoelens. Ze wist waarom ik me sneed. Tuurlijk begrijpen Niall, Zayn en Paula het ook. Maar Melanie was anders. Zij deed het zelf ook. Zij wist het precies. Ze weet precies wat stemmen in je hoofd doen. Ze wist een van mijn grootste geheimen.. Nu is ze weg. Of ik het wil of niet. Ze was zo zorgzaam.. Ze was echt een perfectionist. Als haar iets niet lukte, wou ze door. Door totdat het lukte. Als je haar zo op straat zag, dacht je van: Wow, ik wil haar wel zijn. Want ze leek gelukkig. Op de nadruk leek. Niemand wist dat ze vanbinnen dood was. Dat ze zich ellendig voelt. Niemand wist hoe ze zich precies voelde. Behalve zij. Ik kijk naast me. Niall haalt wat uit zijn broekzak. Ik kijk over zijn schouders mee.

 'i love you Niall, dont forget it. Ookal ben je nu verder weg.. Ik zal nooit stoppen met het houden. Als ik er ooit niet meer ben, ik blijf voor altijd van je houden! Stay strong Nialler.' 

'Ik denk dat ze gelijk heeft. Je moet sterk blijven. Voor de jongens, voor mij, maar het meest voor jezelf en Melanie. Ze wilt dat je sterk blijft. Ni, het komt goed.' Fluister ik zacht. 'NEE DENISE, HET KOMT NIET GOED. WEER IS MIJN GELIEFDE WEG. EERST MEGAN. NU MELANIE. IK BEN GEWOON VERSCHRIKKELIJK. IK HEB HUN GEWOON ZO SLECHT GESTEUND. ZE MOESTEN IN LEVEN BLIJVEN. IK.. IK BEN GEWOON ZO STOM GEWEEST. IK HEB NAAR HAAR TOE MOETEN GAAN. VOORDAT ZE SPRONG. ALS IK MEER MET HAAR HAD GESKYPT.. HAD ZE ME VERTELT OVER HAAR PLAN. MAAR DAT DEED IK NIET. IK WAS TE DRUK MET MIJN STOMME WERK.' Ik schrik van het geschreeuw van Niall. 'Nialler, het is jou schuld niet. Het is nooit jouw schuld geweest! Melanie wou zelf weg. Jij was er voor haar. Jij was diegene die haar steunde. Jij was die persoon waar ze alles tegen kon zeggen. Sterker nog.. Jij bent nogsteeds die persoon. Ookal is ze niet meer hier. Dat veranderd niks. De herinneringen zijn er nogsteeds. En die gaan nooit meer weg. Ze is nog altijd hier. Diep in ons hart.' Zegt Harry rustig. Ik glimlach naar hem. 'Precies wat Styles zegt. Ze is er altijd nog. Bij ons. Bij jou. Maar we kunnen haar niet zien. Maar we weten dat ze hier is. Wij steunen je. De Directioners steunen je. Ik steun je. Don't forget..' Mompel ik zacht en trek Niall in een knuffel. Er rolt een traan over Niall's wang. Ik veeg hem weg met mijn duim. ''I'm here for you.''

-------------

AAAAAAAAAH, dit is zo zielig voor Ni :((. 

1 vote = 1 maaltijd voor Niall om hem iets blijer te maken? ;3. 

1 comment = 1 lief berichtje voor Niall, die in het verhaal komt? ;3. 

xx

Everything has changedWhere stories live. Discover now