Everything has changed

Hoofdstuk 24

POV Denise

Hij komt echt langzaam weer terug. Ik kan het eigenlijk niet eens geloven. Mijn Zayn is bijna terug. Hij heeft de kamer weer open gekregen waar hij opgesloten zat. Waar geen sleutel meer voor was. Hij zou vast zitten. Voor altijd. Hij zou altijd de koude Zayn zijn. Die geen emotie toont. Maar hier is hij. ''Zayn.. Ik hou van je.'' Breng ik zacht uit. Met tranen in mijn ogen. Van blijdschap. Met dat voel ik Zayn's sterke armen om me heen. Zijn vertrouwde zachte lippen weer op die van mij.

---

POV Denise

Zachtjes haal ik mijn lippen weer die van hem af. Louis. Ik ben met Louis. Ik ben vreemdgegaan. Ik ben een player. ''Gaat het wel?'' Hoor ik Zayn's zachte liefdevolle stem vragen. Hoe het met me gaat? Ik heb net de jongen waar voor mijn gevoelens nooit zijn verdwenen weer gekust, ik ben vreemdgegaan. Ik heb mijn beste vriend laten vallen. Gebruikt. Ja het gaat hoor. Wat denk je zelf.. Tuurlijk, het eerste is misschien super positief. Iets waar ik super blij mee ben. Maar wat er volgt. Dat is erg. Dat is kwetsend. Dat is gewoon super laag van me. Echt heel laag. Ik heb mijn allerbeste vriend gebruikt. Alsof het speelgoed was. Lekker bezig Denise. Applaus. Ik voel mijn mobiel weer trillen. Zonder te reageren op Zayn vis ik mijn mobiel weer uit mijn zak. 

''Don't worry Denise. Louis heeft veel aan je uit te leggen. Je bent niet de enige die vreemd is gegaan. ;). x M''

Whut?

Wat bedoelt diegene?

Is Louis vreemdgegaan?

Sinds wanneer? 

Waarom?

Wauw, Louis is vreemdgegaan. Dat moet ik ook nog eens van iemand anders horen. Van iemand die ik niet eens ken. Oke. Nu klink ik best zelf verzekerd. Ik ben dat niet oke? Ik heb nog duizende stemmetjes in mijn hoofd. Die altijd bij me zijn. Die altijd negatieve dingen tegen me zeggen. 

''Hij wilt niet meer met je omdat je raar bent.''

''Too fat to be loved.''

''Wie wilt nou met een sukkel die allemaal krassen op haar lichaam heeft, die ze er zelf express op tekent?'' 

Dat dus. Misschien daarom. Langzaam voel ik dat iemand zijn hand, mijn hand grijpt. Zayn. Of course. ''Wat staat er in dat bericht?'' Hij kijkt me bezorgt aan. Een bezorgde Zayn. Dat zien we niet zo vaak. Maar als ik het zie, dan maakt het me blij. Net als een kleuter die alleen word gelaten in een grote winkel en daar zijn moeder niet kan vinden. Dat hij overal zoekt maar zijn moeder uit het zicht is. Maar dan is Zayn wel een grote baby. Een hele grote baby. Langzaam geef ik mijn mobiel aan Zayn. Ik laat nooit mijn berichten zien. Mijn Direct Message op Twitter niet, mijn WhatsApp berichten niet, mijn SMS berichten niet en zelfs niet mijn kerstkaarten. Omdat ik vind dat het iets prive's is. Dat het eigenlijk alleen voor jou is. Maar op een of andere manier vind ik het niet erg om het te delen met Zayn. 

*flashback

'Wat is er babe?' Hij slaat zijn arm om me heen en veegt met zijn duim mijn traan weg. Ik stamel maar wat. Maar ergens begrijpt hij me en pakt de brief. 'Ik vergeet je nooit. Ik neem je gewoon mee met die tour, kosten wat het kost.' Hij trekt me op zijn schoot en speelt met mijn haar. 'Ik laat je nooit meer gaan, die wannabe is gestoord.'

Die keer, toen ik mijn haatpost kreeg. Nu ben ik het inmiddels gewend. Weet ik van sommige van wie ze komen. Maar ik was echt bang. Bang voor die brief. Hij was van een stalker. Die nu inmiddels dood is. Perrie. Zayn wist precies wat er mis met me was, dat hij in die brief moet kijken. Hij wist precies hoe hij me moest beschermen. ''Heeft hij dat echt gedaan?'' Zayn kijkt me met grote ogen aan. Hij schrik op van mijn gedachte. Ja, ik ben een dagdromer inderdaad. Ik haal mijn schouders op. ''Ik weet het niet.'' Mompel ik zacht. ''Wie is die 'M' eigenlijk?'' Hij kijkt me met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik herhaal mezelf en haal weer mijn schouders op. ''Ik weet het echt niet Zayn.'' Zucht ik. ''-en dat heb ik nu ook niet aan mijn hoofd. Het boeit me niet wie hij of zij mag zijn.'' Maak ik mijn zin af. Zayn glimlacht naar me. ''Ik ben trots op je hoe ver je al bent gekomen en ik zie echt verschil tussen hoe ik je voor de eerste keer zag en hoe ik je nu zie. Je bent veel sterker geworden. Je bent sterker dan je denkt.'' Zayn kijkt me lief aan. ''Ik merk der niks van hoor, ik win nogsteeds niet van jou met armpje drukken. Of van de andere jongens.'' Hij begint te lachen. Door zijn mooie witte tanden en zijn leuke lach begin ik ook te lachen. ''Ik denk dat je met Louis moet praten.'' Hoor ik Zayn serieus zeggen na een tijdje. Ik zucht. ''Zal wel moeten.'' Tuurlijk wil ik niet met Louis praten. Ja hoi Louis, ik ben weer met Zayn en jij bent ook vreemdgegaan dus laten we weer vrienden zijn. Prachtige zin enzo. Ik wil geen ruzie met Louis. Echt niet. 

-------

Late upload, maar ik heb weer eens school (ugh.)

Vergeet niet te voten, commenten en te fannen. 

( +2 fan's en ik heb der 200 o.O ).

En zouden jullie het leuk vinden als ik weer een Q&A ging doen? Of weer Facs About This Story? Kies maar :'). Als je liever een Q&A wil, zet ze meteen in je comment samen met wat je liever wilt. :).

Lots of Love, Xinru.