Everything has changed

Hoofdstuk 5

POV Denise

Hoevaak heb ik dat in mijn leven wel niet van jouw gehoord? Maar meen je er wat van? Nee. Je zegt sorry, je weet dat ik je vergeef en dan? Dan kwets je me opnieuw. Keer op keer. Ik kan het niet meer. Ik wil je niet vergeven. Je hebt mijn hart gebroken. Meer dan 1 keer. And it hurts. More than you know. Je kent me niet Malik, je weet niks meer van me. Jij bent een herrinering voor mij en ik voor jouw. Ik kan het niet meer Zayn. Ik kan niet meer van je houden. Maar..' Hoor ik haar zeggen. Dit kwetst me. Ik kom dichterbij. 'Maar?' Fluister ik. 'Maar ik hou nog steeds van je. Juist dat wil ik weg hebb en. Juist dat mag verdwijnen uit mijn leven. Mijn gevoelens.. Voor jou!' Ze duwt me weg en loopt de kamer uit.

POV Zayn

Ze houd nog van me. Ookal heb ik haar voor de zoveelste keer gekwetst. Ookal is het uit zonder dat ze de reden weet. Die ik moet vertellen. Het moet. Ik ren achter haar aan. Ik pak haar hand vast. 'Waar is Niall?' Gilt ze en kijkt om haar heen. 'Denise, doe rustig.. Ik weet het niet. Het komt goed. I swear.' Ik trek haar dichterbij. 'Zayn, ik wil je niet meer. NOOIT MEER. Laat me los, ik haat je. Ik haat alles aan je. Je bent een klootzak. Je hebt me laten vallen. Je hebt me voor de zoveelste gebroken.. Hoe kon je?' Ze barst in huilen uit. Ik voel tranen opkomen maar ik slik ze weg. Zayn, je bent een man. Verman jezelf. Huilen is voor watjes. 'Dit bedoel ik Zayn, je wilt stoer zijn. Je wilt de vent zijn om zijn meisje te beschermen. Maar je doet het niet. Ik weet dat ik je breek. Hoe hard jij mij hebt gebroken. Ik ben in een put gevallen. Ik ben een dom meisje. Dom om op je te vallen. Dom om jouw keer op keer te geloven dat het goed komt. Dom dat ik je keer op keer vergeef.' Hoor ik haar zacht zeggen. 'Je begrijpt het niet Denise, ik hou van je. Altijd zijn mijn gevoelens voor je gebleven. Misschien minder dan eerst. Maar ze zijn er nog steeds. Misschien breek ik je telkens weer, ik heb daar spijt van. Maar ik ben niet het perfecte vriendje zoals de rest van One Direction. Ik kan dat niet. Ik mis je. Ik mis alles van je. Ik mis dat ik voor je mocht zingen, dat je aan mijn haar wilt zitten en die keer toen we een belofte maakte dat ik zou stoppen met roken. Ik mis alles van ons. Ik kan niet omschrijven hoeveel ik je mis. Hoeveel ik ons mis.' Ik doe een stap dichterbij Denise en we staan dicht bij elkaar. Van deze afstand kan ik makkelijk mijn lippen op die van haar planten. Wat ik heel graag wil. Maar het mag niet. Ze gaat me dan nog erger haten. 'Ons bestaat niet meer. Je hebt het uitgemaakt, weet je nog? Toen Audrey vroeg waarom, ben je weggelopen. Weggelopen van ons. Weggelopen van je familie. Weggelopen van mij. Weggelopen voor je problemen.' Ze kijkt me aan. Tranen rollen over haar wangen. 'Ons is er altijd al geweest. Vanaf het eerste moment dat ik je zag. Jij bent diegene die mijn leven compleet maakt. Ik wou je niet laten vallen. Ik durfte het niet te zeggen. Ik haat het om je te kwetsen. Maar keer op keer doe ik het. Ik heb je echt niet expres laten kwetsen. Ik kon het gewoon niet. Ik moest afscheid van je nemen. Het moest.' Ik kijk haar nog steeds aan. 

-----------

Kort hoofdstukje maar volgende hoofdstuk word echt langer hoor! 

50 votes& 10 comments?