"ဂင္ဆိုဟီး!
ဂင္ဆိုဟီး!!!"
"ေအာ္မေနနဲ႔ေဟ့ လာပီ "
မူးေနာက္ေနတဲ့ေခါင္းကိုလက္တဖက္နဲ႔ဖိ
ကာ ဘယ္လိုေတြးေတြး အေျဖမေပၚလာတဲ့
အဆံုး ဆိုဟီးကိုသာလည္ေခ်ာင္းကြဲမတတ္
ေအာ္ေခၚရေတာ့သည္။
"ငါ..ငါ.မေန႔ညက ..ဘာဖစ္သြားလဲ
ေနာက္ပီး ဘယ္လိုလုပ္ပီးအိမ္ျပန္ေရာက္
လာရတာလဲ ..?"
ကြၽန္ေတာ္မေန႔ညက ဆိုဟီးနဲ႔အတူေသာက္ခဲ့
တာအထိေတာ့ မွတ္မိေနေပမဲ့ က်န္ေနာက္
ဆက္တြဲက ဘာဖစ္သြားခဲ့လဲ?
တေယာက္ေယာက္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္ဆံုခဲ့ေသးသလို
မမွတ္မိႏိုင္တဲ့အေၾကာင္းအရာေတြ႐ွိေသး
တယ္လို႔ပဲထင္ေနမိသည္။
"လုဟန္! လိုက္ပို႔ေပးတာေလ"
"ဘာရယ္..!😳ကယ္ၾကပါ
ဘယ္လို..လုပ္ပီးသူက ...ဟင္ "
ထိုင္ရခက္.ထရခက္ ကြၽန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမည္လဲ။
သိသြားၿပီလား ? သူသိသြားၿပီလား?
ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ပံုစံအမွန္ကိုထုတ္ျပမိသြားပီလား?
"နင္ပဲသူ႔ကိုဖုန္းဆက္ေခၚတာေလ~~
မမွတ္မိဘူးလား? အဲ့ေတာ့သူေရာက္လာ
တယ္ေလ...ငါ ဂီေယာင္းကိုသြားေတြ႔တုန္း
ေတာ္ေသးတယ္သိလား...ငါျပန္အေရာက္ျမန္လို႔
နင္ေပါ့°°°"
မ်က္ေစာင္းႀကီး မ်က္ေစာင္းငယ္အသြယ္သြယ္
ထိုးကာ ညီမဖစ္သူက မခဲမေက်ဖစ္ေနေပမဲ့
သူ ဂ႐ုမစိုက္ပါ ။ ဘာေတြဆက္ဖစ္သြားလို႔လဲ?
ကြၽန္ေတာ္ဘာေတြလုပ္မိသြားတာလဲ??
"ငါ ငါဘာဖစ္လဲ...လို႔ ဟမ္**"
"သူရင္ခြင္ထဲမွာေလ...
ဇိမ္ကိုက်ေနတာ ...အိပ္ေပ်ာ္ေနတာေလ
ငါအေရာက္ျမန္လို႔ ..နင့္သူငယ္ခ်င္းပါလို႔ေျပာ
လိုက္ရတယ္..သူပဲကားငွါးေပးတာ..
အိမ္ထိလိုက္လာေပးတယ္..."
ဟူး!! ေတာ္ေသးတာေပါ့...
သူမသိသြားတာ ကံေကာင္းသည္။ ေတာ္ပီ
ေနာက္ဆို ဘယ္ေတာ့..ဘယ္ေတာ့မွ
မေသာက္ေတာ့ဘူး..လံုးဝ. လံုးဝပဲ။
