"အိုဆယ္ဟြန္း ~~ခဏ"
အတန္းထဲဝင္ခါနီး အေနာက္ကေန လွမ္းေခၚလိုက္
တဲ့မီရာေၾကာင့္ ဆယ္ဟြန္း မ်က္ခံုးခပ္လႈပ္လႈပ္။
"ဘာေျပာခ်င္လို႔လဲ"
"ခဏလိုက္ခဲ့"
အေ႐ွ႕ကေန လက္ပိုက္ကာလွည့္ထြက္သြားတဲ့
မီရာေနာက္ ဆယ္ဟြန္းလိုက္သြားရမလား?
အတန္းထဲပဲဝင္သြားလိုက္ရမလား ? တကယ္ဆို
မီရာနဲ႔ စကားကိုအဖက္လုပ္မေျပာခ်င္တာ ။
သူမက ျပသာနာကိုမီးထြန္း႐ွာတတ္တဲ့ အမ်ိဳးေလ။
သိေတာ့သိခ်င္မိသည္။ အခု ဘာေတြမ်ားထပ္ၿပီး
ျပသာနာမ႐ွိသည္ကို ျပသာနာလုပ္ဦးမည္နည္း။
လူ႐ွင္းတဲ့ေက်ာင္းဝန္းထဲက တစ္ေန႐ာအေရာက္။
"ဆယ္ဟြန္း~နင္ မင္ေဆာ့က္ိုသေဘာက်တယ္
မလား"
မီရာ ကို သူ မ်က္ခံုူးေတြတြန္႔ခ်ိဳးသြားသည့္အထိ
စူးစ္ိုက္ၾကည့္ကာ အေျဖျပန္မေပး ။
သူမကေတာ့ ပိုင္ႏိုင္ေသာအျပံဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပံဳးကာ
"နင္က~မင္ေဆာ့ကို သေဘာက်တယ္
ငါက ~လုဟန္ကိုသေဘာက်တယ္~
အဲ့ဒိေတာ့ ~ငါ ေျပာခ်င္တာသိေနတယ္မလား"
စစ္ကူလာေခၚေနသည္ပဲေျပာရမလား ~
ဆယ္ဟြန္းအရင္ဆံုး ေခ်ာင္းတခ်က္ဟန္ကာ
ကိုယ္ေနဟန္ထားကို ျပင္ၿပီး
"မသိဘူး"
စိတ္ပ်က္ကာ ႐ႈံတြသြားတဲ့မီရာကို ဆယ္ဟြန္း
ႀကိတ္ရယ္လိုက္သည္ ။
"လြယ္လြယ္ေလး ဆယ္ဟြန္း ~
နင္နဲ႔ငါက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပတ္သြားေအာင္
တစ္ေယာက္နဲ႔တေယာက္ မေတြ႔ျဖစ္ေအာင္
လုပ္ႏိုင္ရံုေလးပဲ~အဲ့ဒါဆို နင္သေဘာက်တဲ့
မင္ေဆာ့က လုဟန္ဆီမဟုတ္ဘဲ နင့္ဆီေသခ်ာ
ေပါက္ေရာက္လာမွာ"
စည္းရံုးေရးဆင္းေနတဲ့ သူမစိတ္ဓာက္က
ေအာက္ဆံုးမွာ ။
"ငါမလုပ္ႏိုင္ဘူး~Ok
ငါ နင္နဲ႔ စကားမေျပာခဲ့ဘူးလို႔ပဲမွတ္လိုက္"
