💙XIUHAN💙
လူတေယာက္ကိုသတိရေနေသာ္လည္း
ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ထားရသည္က
သာမန္ထက္ ႏွစ္ဆပိုနာက်င္ရသည္။
||She is Boy||
✌✌
"နင္တကယ္ပဲ ေက်ာင္းမသြားဘူးလား "
ငူငူငိုင္ငိုင္ႀကီးထိုင္ေနတဲ့ မင္ေဆာ့ပံုစံကို ဆိုဟီး
ေဒါသျဖစ္လြန္းကို ေက်ာကို သံုးေလးခ်က္ေလာက္
ဆင့္ထုပစ္ခ်င္လာသည္။ ႐ႈပ္ပြေနတဲ့ ဆံပင္ေတြက
ႂကြက္သုိက္ေတာင္ အ႐ႈံးေပးရမတတ္။ ခ်ိဳင့္ဝင္ေနတဲ့
မ်က္တြင္းေတြႏွင့္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက အခု
ေတာ့ ၾကက္ေပါက္ငွက္ေပါက္...........။
"ေခါင္းပဲခါျပမေနနဲ႔......လူ႐ုပ္လဲမေပၚေတာ့ဘူး
အဲ့ေလာက္ေတြ႔ခ်င္လဲ သြားေတြ႔လို္က္ပါလား"
သြားေတာ့ခ်င္တာေပါ့ ။ မ်က္ႏွာေလးကို ျမင္ခ်င္
တာေပါ့ ။ ဒါေပမဲ့ 'ထြက္သြားေပးပါ'လို႔ သူေတာင္း
ဆိုခဲ့တာမဟုတ္လား ။ သူ စိတ္ဆိုးသင့္ပါတယ္။
ေဒါသထြက္သင့္ပါတယ္ ။ သူ႔ကို လိမ္ညာခဲ့တဲ့
ငါ့ကို ဘယ္လိုမ်ား သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ခြင့္လႊတ္
ေပးႏိုင္ပါ့မလဲ။ မိဘသေဘာထားကိုေတာင္ ဆန္႔
က်င္ၿပီး ငါ့အတြက္နဲ႔ လက္ထပ္ပြဲကို ျငင္းခဲ့တဲ့သူ။
စိတ္ဆိုးသင့္ပါတယ္.........။
"မေတြ႔ဘူးဆိုလဲ...ေက်ာင္းသြားဖို႔လုပ္
နင္သေဘာက်တဲ့ မမနဲ႔ ေတြ႔ရေတာ့မွာပဲ
တက္တက္ႂကြႂကြေနစမ္းပါ......."
"ဂင္ဆိုဟီး.....ငါ သေဘာမက်ဘူး "
ဆိုဟီးကို တခ်က္ထေအာ္ကာ ဝုန္းဒုန္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးခန္း
တံခါးေဆာင့္ပိတ္သြားတဲ့ မင္ေဆာ့ေၾကာင့္ ဆိုဟီး
တေယာက္ကို ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကိုယ္ဖိကာ ......။
'ငါပဲမွားတာပါ'လို႔သာ ေျပာရံုမွအပ၊
လုဟန္လဲ ဒီရက္ပိုင္း ေက်ာင္းမလာတာ ဆိုဟီးသိေန
ေပမဲ့ မင္ေဆာ့ကိုမေျပာျပျဖစ္။ ဒီအတိုင္း ဒီကိစၥေတြ
က အခ်ိန္ၾကာလာရင္ သူ႔ေနရာနဲ႔သူ အဆင္ျပန္ေျပ
သြားပါလိမ့္မယ္။
