ဒီညကား ဆယ္ဟြန္းအတြက္ အေတြးေပါင္းမ်ားစြာ
နဲ႔႐ႈပ္ယွက္ခတ္ရင္း တေခ်ာက္ေခ်ာက္ႏွင့္နာရီျမည္
သံေတြက္ုိ ထိုင္တြက္ရင္း ~~~~~
ဘာလို႔လဲ?
ဘာေၾကာင့္လဲ?
ဘာျဖစ္လို႔?
ဤသို႔ဤသို႔ "ဘာ"နဲ႔စတဲ့ေမးခြန္းေတြက ေခါင္းထဲ
မွာထပ္တလဲလဲ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ညလံုးေပါက္
သာကုန္ဆံုးသြားသည္ သူအခုထက္ထိအေျဖတစ္ခု
႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းမရေသး။
"ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကိုယ္ထင္သလိုေတာ့မျဖစ္လိုက္ပါ
ေစနဲ႔"
ကံတရားက ကိုယ့္ဘက္မွာ႐ွိေနဖို႔ဆိုတာ မေရရာပါ။
ႏႈတ္ကတတြတ္တြတ္နဲ႔ ေရရြတ္ရင္း "မင္ေဆာ့"
ရယ္လို႔သာ တလိုက္မိသည္။
"She is Boy!"
"ဆယ္ဟြန္း!!! မေန႔ကစာေလးျပန္ကူးခ်င္လို႔"
လက္ဝါးေလးျဖန္႔ၿပီး သူ႔ကိုစာအုပ္ေတာင္းေနတဲ့
မင္ေဆာ့ကို သူေသခ်ာၾကည့္ေနမိသည္။
တူတယ္ မင္ေဆာ့။ မိန္းကေလးနဲ႔သိပ္တူေနတာ။
မဟုတ္ဘူး အစထဲက မင္းကမိန္းကေလးမလား။
ဟုတ္တယ္မလား။ ငါခ်စ္ေနမိတဲ့မင္းက မိန္းကေလး
ပဲမလား?။
"ဆယ္ဟြန္း!! ငါေတာင္းေနတာၾကာၿပီေနာ္"
"မီရာဆီကေတာင္းလိုက္"
"ဘာရယ္"
ဟုတ္တယ္ေလ။ သူမေန႔က ေက်ာင္းမတက္သလို
ကြၽန္ေတာ္လဲ မေန႔ကသူ႔ေနာက္လိုက္ေခ်ာင္းေနလို႔
အတန္းမွမတက္ရတာ။
"ရတယ္...သိလား ရတယ္
စာနဲ႔ပတ္သတ္ေတာ့တြန္႔တိုတတ္လာတယ္"
သူထင္ရာ သူေတြးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းတလံတထြာေလာက္
ပစ္ေထာ္ကာ အေ႐ွ႕ကမီ႐ာဆီ လက္ညိဳးေလး
ေထာင္ပီး စာအုပ္ေတာင္းေနတဲ့ ေကာင္မေလးက
ေကာင္ေလးတေယာက္ဆိုတာ ဘယ္သူယံုမွာလဲ?
ကြၽန္ေတာ္လဲမယံုဘူး။
