Falling Inlove With a Heartless Soldier / Completed

21

Ilang araw na ba mula nang mangyari ang rebelesasyong iyon? Hindi ko na rin matandaan. Nagulat nalang ako nang biglang sumulpot si Doc Swerto -- kasama ang isang napaka gandang babae na kahit may edad na ay kitang kita pa rin ang sopistikadang awra nito. Ang mom ni Ole at Mon.

''Kakaalis lang ni Ole, Mon.''

''I know. Sinadya ko talagang maka usap ka namin ni mom. Look Ellaiza, alam kong ikaw lang ang may kayang magpabago sa asawa mo --- please -- alam ko, nahihirapan ka din sa katigasan niya.''

I sigh. Tumango ako at tumingin sa pwesto nang babae. May luhang nababakas sa mata nito.

''I wanna talk to my son. Alam kong napakalaki nang pagkukulang ko sa kaniya ---''

''Mom --- calm..''

Awang awa ako sa babaeng nasa harap ko. Minsan ay pumapasok sa isip ko ang mga posibilidad at maaring mangyari kapag nagkita sila. Hinawakan ko ang kamay niya.

''Susubukan ko, ma'am. Kakausapin ko siya.''

Umiyak ang babae kaya niyakap ko na siya.  Nang tingnan ko si Mon ay nagtiim ang bagang nito. Alam kong nasasaktan siya sa mga nangyayari.

Lalong naiyak ang matanda nang hawakan nito si baby Kiko. Di maawat ang iyak.

''He looked like so much to my Ole when he was young. So precious.''

Napangiti ako dito.

''Mom..hindi maganda sa'yo ang iyak nang iyak.''

''I know, Mon. I'm sorry.''

Noon ngumiti ang matanda saka nito iniabot sa akin si Kiko. Nagsimula siyang magkwento nang kumalma siya.   Kinuhanan ko sila nang juice at cake.

''Mon took me when he found Ole's dad hitting me. Ayokong iwan noon si Ole pero ayaw din naman siyang ibigay sa akin ang bata. Si Gaston Abel Cazepien ang taong walang awa -- walang puso. --- papaano ko ba siya nakilala? -- he raped and got me pregnant with Ole. He abused me. Nang madestino siya sa malayo ay nakilala ko ang ama ni Mon. --- hindi ko alam na nahuhulog na pala dito ang loob ko. I love him but when Gaston found it out --- he killed Sophomore, it's Monsours dad. ''

Uminom siya nang juice sandali. Alam kong para iwasan lang nito ang pag nginug nang boses nito.

''--- Mon is a gift. Hindi ko pinagsisihan ang mga nangyari sa amin nang ama niya dahil napakabait nang batang ito. ---- but Ole always think of Mon as his rival. Nagtanim nang galit sa akin ang panganay ko, --- masakit. At kahit hindi niya ako maintindihan, kahit lagi niya akong itinataboy ay pinipilit kong naging matatag at labanan ang sakit ko. Pinutol na nang anak ko ang kumunikasyon sa amin. Mula noong mas pinili ko na munang lumayo. --- sumama ako kay Mon.''

Hinawakan ko ang kamay niya nang mapansin kng nanginginig ito.

''Walang ina ang gustong makita ang anak na naging madilim na ang mundo. Walang ina ang gustong makita ang anak na naging walang puso narin. You --- you have a heart, iha. Alam kong may pagkakataon pang magbago ang anak ko, iha.''

''Susubukan ko po.''

Oo, noong una ay kinamumuhian ko si Ole. Sinasaktan niya ako. Pinagmamalupitan. Pero paano niya ako binago ng ganito? Minahal ko siya. Alam ko sa puso ko, hindi naman ganoon kasama ang asawa, kung bakit minahal ko siya nang ganito.

Nasa ganoong pagkakataon kami nang dumating si Ole. Sa una ay natitigilan siya. Noong una ay ramdam kong napatitig siya sa kaniyang ina. Pero nagbago ito. Galit at poot ang pumalit sa biglang bumakas sa mukha nito.

Agad ko siyang nilapitan at hinawakan ang kamay pero tinabig niya ako at agad na sinunggaban ang kapatid niya.

''How dare you! Putang ina! --- get out!''

''Oh God! Sweetheart..'' Usal nang kaniyang ina.

Humahangos si Ole sa sobrang galit. Tiim ang bagang niya nang tingnan ang ina nito. Kahit ako ay napaluha na rin sa uri nang tingin nio sa ina. Purong hinanakit at pandidiri doon.

''What are you doing here --- w- whore?''

Nanlaki ang mata ko nang sinuntok siya ni Mon sa mukha. Nagkakagulo na at kahit anong gawin kong pagpatigil sa kanila ay di ko sila maawat.

''You don't have any rights to talk to mom that way! Ang kitid nang utak mo! Natawagan ka pa namang Captain! ---''

''Fuck you! You didn't know how it feels! You never know how it is! Binibitay patiwarik nang ama! Wala kayong alam! Putang ina niyo! Hindi niyo alam ang ginagawang ashtray ang dila, ginagawang punching bag nang sariling ama! You didn't know how it feels! --- ilang taon lang ba ako nang iniwan mo?! Sampu! Sampong taon! I beg to go with you -- to be with you. Pero hindi! Hindi mo'ko sinama dahil andyan na 'yang bastardong iyan!''

He was crying, hard. Napaluhod siya sa huli sapol ang mukha. Awang awa ako sa asawa ko. Pakiramdam ko ay dinaganan nang napakalaking bato ang aking dibdib. Hindi ko alam. Dios ko..

''Ikaw, have you ever try to walked on the streets, bare foot? --'' baling niya kay Mon na ngayoy nakaupo na sa sahig.. '' --- no one cares if you're dad wanted to kill you?---- You all made me this! You didn't know! Kaya lumayas kayo!''

Tumayo si Ole and trying to walk away but his mom stopped him

''Sweetheart, I'm sorry. I am so sorry. Kasalanan ko ito. Patawarin mo ako ---''

''Bakit? Maaalis ba nang sorry mo ang sakit? Iniwan mo ako! Ilang gabi akong humiling noon na sana ay balikan mo ako! But you didn't. You turned me into beast. Mom.

Tuluyan nang umalis si Ole ngbahay. Iyak ako nang habang kinukuha ang med kit. Pati si Mon nang gamutin ko ay umiiyak din. Walang nagsasalita. Mabuti nalang at naipasok ko ang crib ni Kiko sa mini gym ni Ole kanina.

Naaawa ako sa asawa ko, kaya siya nagkakaganito dahil sa ama niya. Kung may taong walang puso dito, iyon yun dad niya. I never imagined that it'll happened into him.

''Iha -- pasensya ka na. Kasalanan ko din naman kasi kung bakit --- ''

''Stop it mom. Stop crying.'' Alo ni doc Mon sa ina.

Nang magpaalam sila ay tumango nalang din ako.

---

Wala pa rin si Ole. Nag aalala na ako. Baka kasi hindi na naman siya uuwi. Gusto kong mag usap kami nang maayos. Gustong humingi nang tawad.

Nang sumapit ang 4am ay wala pa rin siya. Si Kiko ang katabi ko. Nang subukan ko uling tawagan siya sa phone ay sumagot na ito.
Lihim akong nagpapasalamat.

''Love  ---- ''

Tanging buntong hininga lang ang sagot nito. Nangilid ang luha ko at bumangon.

''I'm so sorry --- ''

''I'm outside.''

Then he turned off the call. Mabilis kong nilagyan nang malalaking unan bawat gilid ni Kiko. In- open ko din ang radio galing sa kwarto konektado iyon sa baba.

Mabilis akong nag sout nang roba at bumaba na. Nang lumabas ako nang bahay ay nakita kong nakatayo lang sa may harap kotse niya si Ole. Nasa bulsa ang kamay.

Bigla akong nakadama nang sobrang pagka miss dito. Napatakbo ako at niyakap siya nang mahigpit. Agad na tumulo ang luha ko. Bakit hindi siya pumasok?

Madilim ang mukha niya, hindi ko mabasa kung ano ang reaksyon niya. Humugot ito nang malalim na paghinga saka umayos nang tayo. Kinalas niya ang pagkakayap ko sa kaniya.

Kinakabahan ako. Bakit? Bakit hindi siya pumasok?

''Let's get divorce, Ellaiza. Nag file na ako nang annulment --- ''

''W-What?''

Mabilis akong umiling. Mabilis din ang pagtulo nang aking luha sa pisngi.

''No -- No, Ole ---''

''It's my final decision, Ellaiza.''

----------