Falling Inlove With a Heartless Soldier / Completed

26

Mabilis ang paglipas nang panahon. Nakaka upo na si Ole. Okay na din ang pagsasalita niya. Kahit minsan ay pinipigilan niya ang sariling magsalita. He was just upset. Kasi madalas ko siyang sinusubuan which is hindi ko naman ginagawa sa kaniya noon. Sometimes, I am giving him a slight massage to make his muscles flexed.

Nahuhuli ko siyang nakatitig lang sa akin, hindi ko mga alam kung nakikinig ba siya sa kwento ko. Ngumiti nalang ako sa kaniya.

Naghanda ako ngayon dahil ihahatid ni mom so Kiko. Mula noong magising siya ay wala siyang tanong sa anak namin. Okay lang, baka kako kasi nakalimutan niyang may anak na kami. Hindi naman siguro.

Tumabi ako kay Ole, agad ko siyang hinalikan sa labi. I just missed him. Alam Kong nagulat siya sa ginawa ko.

''Don't hesitate to ask, Love. Talk and I will listen.''

Hinawakan ko ang kamay niya at hinalikan iyon. I heard him huffed. Sinalubong ko ang titig niya. May nababanaag akong tanong doon.

''D-did they -- f-found the g-gunman?''

He's still trembling. Hinawakan ko ang pisngi niya.

''Not yet, Love. Hayaan mo, up and until now ay pinaghahanap na ang taong 'yon --''

''Call K-Kira. I w-wanna talk to her.''

Bahagya akong natigilan. Si Kira. Napakagat labi ako saka lumakad papunta sa bintana. Mula sa kinatatayuan ko ay kita ko ang nagtataasang building nang Makati. I let escape a sigh. 

''Okay, I will.''

Nang balikan ko siya nang tingin ay nakapikit na siya. Hindi ko alam kung bakit niya kailangan maka usap si Kira gayong ako naman ang nandito. Am I not enough to talk to? 

I called Kira, kahit mabigat sa dibdib ko. Sinakal niya ako, sinaktan, she almost killed me and yet, kailangan ko pa rinsiyang tawagan dahil gusto siyang maka usap nang asawa ko. She picked up the phone but no one talk.

''Gusto kang maka usap ni Ole.''

And i ended the call, I didn't wait for her to answer, alam ko namang iinsultuhin niya na naman ako.

Inayos ko ang mga gamit ni Ole. Nakapikit pa rin siya, he never talked again. Akala ko ay mahal niya ako, pero bakit ganito? Alam ko namang gising siya. Gusto kong magtampo. Gusto kong ipa alaala sa kaniya na mahal niya ako. Pero i know he was just upset kaya umaakto siyang ganito.

Ilang sandali lang ay dumating si Kira. Nakashorts and crop top lang siya, slippers is on too and yet ang ganda niya pa rin. I looked into myself, loose shirt and leggings on, hindi pa ako naliligo, I am no match to her. 

Masama ang tingin niya sa akin nang huminto sa gilid ko.

''See? he will look for me, even you're here. -- i'm a better sex, than you, yah know.''

She grinned. Hambog na'to! Kala mo naman! I wear my coat and get out. Tumulo agad ang luha ko. Puno nang insecurities ang isip ko. Pumasok sa isip ko yung mga panahong, nagse-sex sila sa kwarto namin habang nasa salas lang ako. Noong mga panahong, nagsosolo silang dalawa. noon yun, noong kinamumuhian ko pa si Ole. Pero di ba nga sabi ni Ole ay mahal niya na ako? Mahal niya ako. Pero bakit na naman ganito? Nandito naman ako, handang makinig sa kaniya.

''Ellaiza, why you're outside?''

It was Mon. I twist my lips as an answer. Naiinis akong nagpunas nang mukha. Akmang papasok sa loob si Mon pero pinigilan ko siya.

''Can we have a cup of coffee?''

''Who's with him?''

''Colleague.''