Falling Inlove With a Heartless Soldier / Completed

25

Sino ba naman ang hindi sasaya kung makikita mo nang gising na ang mahal mong pakiramdam mo ay isang taon nang tulog.

But seeing him this way make me feel weak. He can't even move his head. Ang sabi nang doctor ay panandalian lang naman daw ito. Siguro ay may after shocked daw na nangyari sa lahat nang nerves niya.

He can't even eat well and i hate seeing him suffering like this. Nakakaawa. Minsan ay may galit din akong nababanaag sa mga mata kapag nagtatagpo ang mata namin.

Alam ko, siya pa rin ang dati kong asawa. Ayaw niyang kinaaawaan.

''O-Olivia..''

Gusto kong ngumiti nang nakita kong pumasok sa loob nang kwarto namin si Via. Nilipat na kasi kami sa pribadong kwarto at doon nalang minomonitor nang mga doctor. But she was with Kira.

Hindi ako tinapunan nang tingin nang bata. I sigh. Nabilog na naman ata nang bruha ang ulo nang bata.

Nilapitan ko ang bata na dumiretso sa tabi nang asawa ko. Hinaplos ko ang balikat niya. Pero agad naman akong nagtaka nang umaalog ang balikat nito. She's crying.

''What did you do to h-him?''

''Via, anak. It's not what you think. Aksidente ang nangyari --''

''Liar! It's because of you why it is happening to us! It's just because you came! I hate you!''

It shook me.

I never imagined na sasabihin sa akin ito ng bata. Bakit? Mabilis na hinanap nang tingin ko si Kira. She was smiling like a bitch. I knew it.

Gustong gusto ko siyang sugurin at sabunutan. Napaka walang hiya niya talaga. Sinamaan ko siyang nang tingin, ginamit niya pa talaga ang bata.

''Don't say that, Via ---''

''And because Kiko came, dad forget me! You forget me! And I really hate Kiko! And I hate you too!''

Umalog ang balikat nang bata. Hindi ko maiwasang mahintatakutan sa mga pinagsasabi niya.

''You ruined us.'

Napaatras ako sa klase nang tingin nang bata. She looked like a little beast. Biglang pumasok sa isip ko ang ala slang kamuntikan niya nang mapatay ang Kiko ko. Dios ko!

''Olivia, enough. You're just waisting your time, baby. Go on, talk to your dad. Maybe he can hear you.''

Tila napako ako sa kinatatayuan ko. You ruined us. Somehow, sometime it hit me,ang sakit. Dahil sa akin ay nagkakaganito so Olivia. She seems to be kind and nice. Palatawa at palakaibigan siya noon. But then I came. Naging ganito ang kalagayan nang asawa ko dahil rin sa akin.

Mali ba ang pumayag akong pumasok sa buhay nila?

Mali bang nanatili ako sa tabi ni Ole?

Dahil sa akin kaya nangyayari ang lahat nang into. Pero hindi, alam kong wala akong pagsisisihan sa mga naging desisyon ko. I love Ole. So much.

Hindi ko naman ginusto o pin-lano ang mga nangyari. It's just happened. Walang may gusto na mangyari ito. Kung may mga nasabi akong masama sa asawa ko noon. Noon lang yun, at pinagsisihan ko naman na iyon.

Tiningnan ko lang ang bata na iyak nang iyak habang nilalagay nito ang kamay ni Ole sa mukha niya. Habang so Kira naman ay malambot ng mukhang ina alo ang bata.

Ang ganda sana nilang tingnan kung hindi ako nanghimasok. I shook my head, mahal ako ni Ole. Yun, iyon. Panghahawakan ko ang mga sinabi nang asawa ko. Hindi ako susuko. Hindi ako dapat panghinaan nang loob. Ako ang asawa at may anak kami.