Falling Inlove With a Heartless Soldier / Completed

32

Bagsak ang balikat niyang tumalikod. He's okay. Nakakatayo na siya ng maayos at kahit papano ay panatag na din ang loob ko.

Hindi ko naman pinagsisihan ang lahat mula nang matutunan ko siyang mahalin. I love him - so much. I wanna spent the rest of my life with him and my kids. But, i should take a risks. Ayokong nahihirapan kaming lahat dahil sa sitwasyon naming ito. Alam kong kailangan niya ako ngayon ▬ pero ito lang ang naisip kong paraan para ligtas kaming mag ina.

''Ano ba talaga ang nangyari, anak?''

''Ellai ▬ hindi no'ng una pa lang ay wala na akong bilib sa lalaking yan. Kung sana ay hindi na ako pumayag na makasal ka sa walang hiyang lalaking yan ▬''

''Dad...''

''Bakit? ipagtatanggol mo na naman siya? Ellaiza, hindi mo alam kung gaano akong nahihirapan na tingnan ka lang noon na may pasa sa mukha! ▬ at ngayon ipagtatangol mo pa?''

Hindi na ako umimik. Gusto ko lang na magpahinga. Hindi nila alam na buntis ako, malamang magagalit na naman si dad. 

Naiisipan ko munang dumito lang nang panandalian. Wala naman din kasi akong mapuntahan ngayon. Tulog pa si Kiko nang silipin ko. Nang magutom ako ay sa kusina na ang tuloy ko. Wala pang isang araw pero namimiss ko na ang asawa ko. Kinuha ko ang papel na may sulat.

▬What mine is mine. Mark my word, i will kill you and your son. I'm gonna get back my husband.

Nanginginig pa rin ako habang binabasa ang sulat na iyon. Gagawin niya ang lahat para makuha ang asawa ko. It's better for me to leave than to stay while were in the middle of threat.

----

''Sir, kailangan na namin siyang dalhin sa Mental Hospital. She even hurt her self. Nang magising nga nag mga kasamahan ko kanina ay puro sugat at dugo na ang mukha niya.''

Nanliit ang mata ko. She really is crazy. Kinuha ko ang pangalan nang hospital at mabilis na nagmaneho papunta sa lugar na iyon. Tinawagan ko na si Mon, i need him now. I told him the exact address at doon na kami nagkita. Kagagaling ko lang din sa doctor ko kanina. He was happy that i am now good. Binigyan niya lang ako nang iba pang gamot na iinumin ko.

Mon looked so serious, tahimik lang siya na parang napakalalim nang iniisip. Ni hindi niya napansin na maganda na ang paglalakad ko. 

''Kuya, I met my old friend ▬ Actually she was not my friend and she's my nightmare.''

Nakunot ang noo ko sa punto niya. 

''Ahh! Forget it.''

''Ellaiza left..''

Doon siya napatingin sa akin. 

''WOah! Kuya! maayos na ang paglalakad mo! May masakit ba?''

I just rolled my eyes on him. Nang malapit na kami sa loob ay huminto siya sa paglakad.

''Ellaiza left? W-Why? ▬ she's pregnant!''

''Yeah, I know. Alam kong may nag udyok sa kaniyang iwan ako.''

He laughed na ikinainis ko. Gusto ko siyang suntukin o barilin. Ptang ina! i am in mess at pinagtatawanan niya lang ako.

''Kaya pala okay na ang likod mo? Ang galing din mag isip ni Ellaiza ah! ''

''Damn you, Monsour! It's not a good joke!''

I just shook my head at binigay na ang pangalan nang pasyente sa attendant.

Ilang sandali lang kaming naghintay at lumabas na agad si Viatrice. She was on her straight jacket on. Nang magtagpo ang mata namin ay kitang kita ko agad ang pagkabalisa dito. May mga sugat nga ang mukha nito. Naupo siya sa harap namin. She was trembling.

''Who want's to kill me, Viatrice? Sinong may utos sayo na patayin ako?''

Lingon doon,lingon dito ang ginagawa niya. Di rin maawat ang panginginig nang kabouan niya. May kinatatkutan siya, I knew it.

''I'm y- your w-wife ▬ shhh! H-he s-said I am going to K-kill you..''

She was hissing like a snake. He? May nag uutos sa kaniya.

''You and y-your wife! I'mma kill them, Ole! Ha ha!''

Umiling ako sa kaniya. 

''You can't do that! ▬ ''

''Viatrice, do you remember me? Si Mon ito, we were best friends ▬''

''Ah yeah?! We fucked hard, right? Ha ha!''

She's really gone crazy.

I signaled the attendant to bring her back to her quarter. 

'I swear, I never fucked her.''

I just took a deep breath and  blew it away. 

I miss my wife. I know she's safe. Nakita ko naman talaga siya sa lob nang bahay nang mga magulang niya. But the thing is, her dad was right. I've just made her life miserable. I will Set this all up and win her back. 

I love her at hindi ko papayagang iwan niya nalang ako nang ganoon lang. I am Ole Cazepien at kahit gaano ako katigas ay tanging si Ellaiza lang ang may kayang pawiin ang lahat nang nararamdaman ko. 

I am Ole Cazepien and I love my wife. It is wasn't yet late. I know.

''Where's Olivia?''

''Inuwi ko na muna kay Kira. I can't handle her temper. Mana nga yata sa ina niya, she even bite me last night.''

''I told you. she was not your sister.'' I smirked on him.

''How about a glass of whiskey tonight? We are single.''

I didn't bother to answer him pero sinundan ko nalang ang kotse nya. I tried to call again Ellaiza's number but still it was un-attended. Namimiss ko na siya, pati si Kiko ay gusto ko naring makita. 

Pero gusto kong ayusin na muna ang gulong ito.

Mon stopped on a Exclusive place. I followed him as he walked first. Wala namang gumugulo sa isip ko ngayon kundi ang magandang mukha lang ng asawa ko. Nahinto nalang ako nang mauntog ako sa likod ni Mon. 

Para siyang natuklaw nang ahas. Nasa isang babae lang ang mata niya. I think waitress ito sa nasabing lugar. Desente naman ang lugar kaya desente din ang sout nitong damit.

''Problem?''

''H-ha? - Of course none! it's nothing, Tara! --''

Umiling nalang ako dito. Minsan pa sa isip ko ay gusto ko ring pasalamatan ang isang 'to. Maybe we don't start in good meeting but he never disrespect me. And thank to him that he really took care of my Mom.

''Kuya, saan kaya maaring nagpunta si Ellaiza?''

''She's in good place.Tatapusin ko lang ang gulong 'to and then I'll make up with her.''

''Kuh-- Just call me and I'll be there, kuya. I am a good listener. I can be a shoulder if you wanna cry too ▬''

''Oh, shut up.''

Isang ring nang phone ko ang umistorbo sa amin. Saglit pa akong nakunot nang noo dahil wala namang rumehistrong pangalan. inisang lagok ko muna ang whisey at tinungga iyon. Ramdam ko ang paghagod nang init noon sa lalamunan ko. 

''Mrs. Cazepien got shot. She's dead on arrival, Sir!''

Napatayo agad ako. I think my world stopped. Ni hindi ako halos makahinga. lahat nang kalamnan ko ay nanginginig sa salitang iyon galing sa kabilang linya. Na paulit -ulit na umalingaw ngaw sa pandinig ko. 

''Kuya? Masakit ba ang likod mo?''

Nakatingin lang ako sa kawalan nang hindi gumagalaw. Lahat nang alaala ni Ellaiza ay unti -unting bumalik sa isipan ko. Tila naninikip ang aking dibdib. Nanlalamig ang kamay ko sa hindi maintindihang pakiramdam.

  Mrs. Cazepien got shot. She's dead on arrival, Sir!  

  Mrs. Cazepien got shot. She's dead on arrival, Sir!  

Oh god! 

Why is it happening?