Past Progressive Tense (PPT2) girlxgirl

*Chapter 11 - Confusion Mode

Erin's POV

It's been hours since babe left. At eto ako umiiyak pa rin kahit nakauwi na kami.

"Cams, namimiss ko na agad siya. Waahhh!!!" Iyak ko kay Camille.

"Sige iyak ka lang. Mawawala din yan." Sabi ni Camille.

"Kasi naman eh. Bakit kailangan pa umuwi? Gusto ko na din umuwi. Waaaahhh!!!" Iyak ko pa rin.

"Magkakasama kayo ulit. Sige na iyak ka lang pero after nyan tahan ka na ha?" Sagot naman niya.

She hugged me na lang habang umaatungal ako ng iyak.

"Ampangit mo na tuloy." Sabi pa niya.

"Eh hurt ako eh. Pakialam ko kung pangit ako." Sagot ko naman.

"Sabagay kahit umiiyak ka cute ka pa rin sa akin." Sabi niyang natatawa.

"Hmp. Ewan ko sayo. Ganito na nga ako kung anu ano pa sinasabi." Sagot ko na lang.

"Hay naku, teka nga. Kuha kita ng ice cream para hindi ka na ganyan. Sabi sa akin kapag sad ka daw ice cream lang katapat mo eh." Sabi niya sabay labas ng room.

Pagbalik niya ay may dala nga siyang ice cream. Pero wala talaga ako sa mood. Malungkot talaga ako.

Sinubuan pa nga ako ni Camille. Nakakasad lang lalo kasi namiss ko lalo yung asawa ko. So nahiga na lang ako sa bed niya. Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

After a week I feel so down pa rin. Buti na lang nandyan si Cams palagi. She never failed to make me smile. Palagi siyang may pakulo kapag nakikita na niyang malungkot at. At ang ikinakatuwa ko pa is yung pagbe-baby niya sa akin. Extra sweet palagi.

Hindi ko na rin masyado nakakausap si babe. Nadagdagan kasi ang working hours ko eh. Mas maraming paper works ngayon dahil peak season. At isa pa nga dahil maraming reservations ay mas kailangan ng presence ko sa resto. Kaya paguwi ko sa bahay ay natutulog na lang ako agad.

Kumakain na nga lang ako dahil sa mga dalang food ni Camille. At kundi sa office ay kinukulit niya ako sa bahay. Buti na lang talaga nandito siya.

Message from AaA Babe

Missing you so bad baby. Alam ko naman sobrang busy ka eh. Please call or text me whenever you can. I love you.

Hay... Nakakapagod pero kailangan kong tawagan si babe. I know she miss me and I feel the same way too.

"Hello babe!" Bungad ko.

"Thank heavens tumawag ka baby! Miss na miss na kita." Sagot niya.

"Sorry babe. I explained naman last week na magiging ganito ako kabusy diba? I love you." Sabi ko.

"Yeah yeah. Okay lang babe. But please text me once in a while." Sabi niya.

"Opo mahal ko. I will. Sorry talaga. Anyways, gotta go. May meeting pa ako eh. I'll text you paguwi ko ha." Sabi ko.

"Ay... Sige baby. Text or call me whenever you can." Sabi na lang niya.

And I ended the call. Hay...

Naging busy pa ako the following month and the next and the next pa. Hanggang sa isang call or text a day na nga lang ako kay Nath eh. But she said she understood.

At sa mga months na nagdaan pa ay mas nakita ko kung gaano kaalaga sa akin si Camille. Siya pa nga ang madalas magpaalala sa akin na tawagan si babe. I know she likes me pero sabi ko sa kanya hanggang kaibigan lang talaga kami. Pero this past weeks, I honestly don't know. I see myself to her. Sweet, loving, caring at happy to be with. Hindi nga niya ipinipilit sa akin yung sarili niya. Ang sabi niya dahil kaibigan ko siya kaya nandito siya palagi sa tabi ko. Pwede bang maconfuse ako??