ESARET

Bölüm 9

          Gözleri birbirlerine mühürlenmişçesine dakikalarca öyle kaldılar.

Sessizliği ilk bozan Mina oldu " Fakat belli şartlarım olduğunu tahmin edebilirsin öyle değil mi?" Elini göğsünden çekip bir adım geriledi.  

Adam keyifle gülümsedi. Kızın içini ısıtacak türden bir gülümseme.

"Zaten kolay olabileceğine bir anlık dahi olsa ihtimal vermemiştim." Kızın elini tutup eve yönlendirdi. "Madem en sonunda uzlaşabildik , görüşmelerimizi ve durumumuzu birazcık olsun normalleştirsek!"

"Normalleşmek...Biz...Nasıl olacak o?"

Kapının önüne gelmişlerdi. Kızın anahtarı çıkarmasını bekleyip elinden alıp açtı.

"Yarın iki normal insan, normal bir akşamda gayet normal bir yemek. "

Kız istemsizce kıkırdadı. İçi ısınan bu kez de genç adamdı.

"Kabul eder misiniz hanım efendi?"

Kız kuşkuyla kaşlarını karartıp biraz da alaya alarak " Ne zamandan beri fikirlerim önemsenir oldu beyefendi?"

Bu kadının laf cambazlıkları , hazır cevaplılığı hoşuna gitmeye başlamıştı  bile. Hemen çözebildiği kadınlar zaten ilgi alanına girmemişti hiç. Oysa şu an karşısındaki kadının onu fazlasıyla şaşırtacağını şimdiden hissedebiliyor onun farklı renklerini keşfetmek için müthiş bir istek duyuyordu.

Duygularıyla hareket eden bir adam olmamıştı hiç kadınlara karşı. Elbette uzun süreli birliktelikler yaşadı. Fakat hepsi miladını doldurup hayatından sessizce çıkıp gitti. Ya da o öyle olduğunu düşünüyordu.

"Saat kaçta uygun olursun?"

Kız adama günün son gülümsemesini bahşedip içeriye girdi.
Kapı kapanmadan hemen önce "8'de" dedi ve adamı kapıya sırıtır vaziyette dışarıda bıraktı.

Kız biraz evvel yaptıklarının şokuyla başbaşa kalmıştı artık. Kafası o denli karışıktı ki kimseyle karşılaşmayı , meraklarını dindirmeyi göze alamadığı için parmak uçlarında merdivenleri tırmandı. Belki de en azından bu gece hiçbirşey düşünmemeye çalışarak kendini uykunun kollarına bırakmak daha doğruydu. Sonuçta yarın tüm bu saçmalıkları öyle ya da böyle bir sonuca bağlayacaklardı.

Üzerini değiştirip yorganının altına girdiğinde yatağını özlediğini hissetti. Bu kargaşa ve sürüklenme ona göre değildi. Düzen ve program her zaman önemli kavramlar olmuştu hayatında. Yarın her ne sonuca varılırsa varılsın düzeninin yerle bir olacağını kabullendi isteksizce. Çünkü artık yaşananlardan sonra bu evde kalamazdı yani ailesiyle böyle bir sınav vermişken birbirlerinden biraz uzak durmaya ve soğumaya ihtiyaçları vardı. Diğer bir seçenekle , ona giderse o taraf zaten çok karışıktı. Hani düşünmeden uyuyacaktı. Yine kendini kontrol edemiyordu. Bir an evvel toparlanmaya başlaması gerektiğinin kararını bir kez daha aldıktan sonra gözlerini yumdu sıkıca.

Demir ise uzun zaman sonra ilk defa bu kadar keyifli girmişti yatağa. Fakat uyuyamıyor , onu düşünmekten alıkoyamıyordu kendini. Tek kolu başının altında , gözleri  tavanda , zihninde o...

Epeydir böyle iyi uyuyamıyordu kız. Keyifle gerindi. Acaba evde olduğumu farkettiler mi diye düşündü bir anlığına. Saati kontrol etmek için telefonuna uzandı.
Melis 8 arama 5 mesaj.
Mete 3 arama 1 mesaj
Emre ve Aslı 2 şer arama.
Merak ettiklerini anlayıp meraklarını dindirici kısa birer mesaj attı. Fakat Mete'nin özür içerikli mesajını cevapsız bıraktı.
Telefonunu gece sessize aldığı için kendine teşekkürler yağdırdı. Yoksa böyle keyifli bir uyku çekemeyecekmiş.