Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθος

*30*

"Προτιμώ να με δέρνει η αλήθεια παρά
να με φιλάει το ψέμα."

x x x x x x x x

"Και τώρα δηλαδή εμείς τι ακριβώς κάναμε;" ρώτησα καθώς ένιωθα τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν για πολλοστή φορά σήμερα.

Ένα μικρό γελάκι ξέφυγε από τα χείλι του και μόλις το φανάρι από κόκκινο άλλαξε σε πράσινο ξεκίνησε τη μηχανή του αυτοκινήτου.

"Μην γελάς. Απάντα μου, κάναμε κάτι κακό;" ρώτησα απελπισμένη, αφού ένιωθα τις τύψεις να με τρώνε και βούλιαξα περισσότερο στη θέση του συνοδηγού.

"Ηρέμησε. Δεν κάναμε κάτι κακό, ήταν απολύτως φυσιολογικό. Αυτό λέγεται οργασμός" απάντησε παιχνιδιάρικα κοροϊδεύοντας με και έφερε το χέρι του στο μηρό μου.

Ένα χαμόγελο χαράχτηκε στο πρόσωπο μου με αυτή του τη κίνηση και γύρισα το κεφάλι μου προς το παράθυρο.

Πάντα μου άρεζε να βλέπω τις κινήσεις των ανθρώπων από έξω.

Οργασμός λοιπόν.

Άρα εγώ χθες αυνανίστηκα για πρώτη φορά και σήμερα άφησα τον Στέφανο να με κάνει να έρθω σε οργασμό.

Τέλεια.

Νιώθω τόσο μικρή, αλλά τόσο έτοιμη για όλο αυτό.

Το κινητό μου άρχισε να χτυπάει εκνευριστικά και με βαριά καρδιά το έπιασα από τη τσέπη του μπουφάν.

Το όνομα «μαμά» αναγραφόταν και ήμουν έτοιμη να το ξανά βάλλω πίσω αγνοώντας το, όμως η άγρια ματιά του Στέφανου με απέτρεψε από αυτό.

"Ναι" απάντησα βαριεστημένα και έβαλα τα πόδια μου πάνω στο κάθισμα του αυτοκινήτου, καθώς παράλληλα ακούμπησα το σώμα μου στη πόρτα του.

"ΑΝΘΗ ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΕΣ ΩΡΕΣ;" άρχισε να φωνάζει μέσα από το ακουστικό και μηχανικά απομάκρυνα το κινητό από το αυτί μου.

"Τώρα έρχομαι" απάντησα απλά, χωρίς να θέλω να δώσω μεγαλύτερη έκταση στη συζήτηση, και το έκλεισα αμέσως.

"Πρέπει να πάω σπίτι" είπα και γύρισα να τον κοιτάξω, όμως εκείνος με κοιτούσε ήδη.

Τα μάτια του με έκαιγαν και ένιωθα τον ενθουσιασμό να χτυπάει κόκκινο.

[...]

Σταμάτησε ξανά στο πάρκο, καθώς δεν ήθελα να με δει κανένας να με φέρνει ο Στέφανος.