Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθος

*80*

"Girls fight much dirtier than boys"

x x x x x x

"Ναι μαμά τα πήρα όλα" την επιβεβαίωσα για πολλοστή φορά και ξεφύσηξα αγανακτισμένη.

Ξέρω ότι προσπαθεί να με καθυστέρηση για να χάσω τη πτήση μου όμως δεν θα τα καταφέρει.

Είμαι αποφασισμένη να φύγω.

"Καρδιά μου είσαι σίγουρη;" ρώτησε με ανησυχία και έβαλα το πρόσωπο μου μεσα στα χέρια της.

"Μαμά δεν μπορώ να κάτσω άλλο. Κατάλαβε το είναι δύσκολο και για μένα" της εξήγησα με ηρεμία και τραβήχτηκα ελάχιστα προς τα πίσω.

Δεν θέλω να κάνω αυτή τη κουβέντα.

"Αγάπη μου είστε έτοιμες;" στο δωμάτιο μπήκε ο σύντροφός της μαμάς με ένα κουρασμένο ύφος.

"Ναι. Πάρε τη βαλίτσα" απάντησε με ένα χαμόγελο στα χείλι της και έφυγαν μαζί από το δωμάτιο αφήνοντας με μόνη μου.

Χαίρομαι που η μαμά μου είναι ευτυχισμένη. Βρήκε κάποιον που να μας ανέχεται όλους. Εργατικός και διακριτικός, στα θέματα μας. Βέβαια έχουμε μίλησε άπειρες φορές. Με έχει συμβουλέψει, με έχει μαλωσει, μου έχει δώσει τον ώμο του να κλάψω σαν να μην υπάρχει αύριο.

Χαίρομαι που η οικογένεια μου μετά από τόσο καιρό είναι χαρούμενη.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και τράβηξα τα καρέ πλέον μαλλιά μου προς τα πίσω.

Τελικά δεν ήταν γραμμένο να ήμαστε μαζί.

Τελικά η μοίρα μας είχε άλλα σχέδια που τη πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε.

Σε αγάπησα.
Με αγάπησες.

Σε πλήγωσα.
Με πλήγωσες.

Σου ευχήθηκα ότι χειρότερο και το έπαθες. Λυπάμαι πολύ για αυτό.

Λυπάμαι που δεν θυμήθηκες.

Λυπάμαι που πρέπει να σε ξεχάσω και εγώ.

Τουλάχιστον τώρα έμαθα οτι ποτέ σου δεν με ξεγέλασες.

Πήρα στα χέρια μου μια φωτογραφία που είχα βγάλει στο δωμάτιο του και χαμογέλασα πίκρα.

Αποτελείς παρελθόν.
Μακάρι να ήσουν και το μέλλον μου Στέφανε.

Μακάρι.

Άφησα τη μικρή φωτογραφία πάνω στο κρεβάτι μου και κατέβηκα γρήγορα κάτω. Δεν άντεχα άλλο. Νόμιζα πως θα σταματήσει ο αέρας.