*62*

29.9K 1.5K 1K
                                    

"It's sad when you feel alone in a room full of people..."

x x x x x x x x

"Είναι δυνατόν να εμφανιστείς μπροστά τους με αυτό εδώ;" φώναξε και έριξε με δύναμη τη σακούλα στο πάτωμα.

Έκλεισα τα μάτια μου και πήρα μια βαθιά ανάσα.

"Σταμάτα να φωνάζεις" πρόσταξα ήρεμα αλλά ήρθε με γρήγορες κινήσεις προς το μέρος μου.

"Δεν μου άρεσαν αυτά που είπαν Ανθή. Τους ξέρω πολύ καλά. Αν δεν ερχόμουν δεν θες να ξέρεις τι θα γινόταν" με ενημέρωσε και με στρίμωξε στο τοίχο.

Έβαλε τα χέρια του δεξιά και αριστερά αντίστοιχα από το κεφάλι μου και πλησίασε απειλητικά το πρόσωπο μου.

"Δεν φταίω εγώ. Μην θυμώνεις μαζί μου" είπα και προσπάθησα να τον σπρώξω, αλλά άδικος κόπος.

Είναι πολύ δυνατός ανάθεμα τον.

"Το να κυκλοφορείς δηλαδή φορώντας αυτά δεν είναι δικό σου λάθος" ειρωνεύτηκε και ξεφύσησα.

"Δηλαδή μεθαύριο που φεύγουμε τι; Δεν θα μου επιτρέψεις να κυκλοφορώ στη θάλασσα;" ρώτησα θέλοντας να του σπάσω τα νεύρα και μάλλον το κατάφερα.

"Ας τολμήσει κανένας να σε κοιτάξει. Όχι να σου μιλήσει. Να σε κοιτάξει μόνο και θα βρεθεί να κοιτάει τα ραδίκια ανάποδα. Είσαι δικιά μου" γρύλισε και έφυγε από κοντά μου.

Κάθισε στο κρεβάτι του και τον κοίταξα με προσοχή.

Όσο και να μου σπάει τα νεύρα. Όταν ζηλεύει γίνεται γλυκούλης.

"Δεν μου άρεσε που πλακώθηκες τόσο εύκολα με κάποιον" παραδέχτηκα και έμεινα στη θέση μου, στηρίζοντας το σώμα μου πάνω στο τοίχο.

"Ανθή, δεν μου αρέσει που μου λες να μην δείχνω ότι είσαι δικιά μου" απάντησε και στένεψα τα μάτια.

Πότε είπα εγώ ότι δεν θέλω να δείχνει ότι είμαι δικιά του;

"Δεν σε καταλαβαίνω" ομολόγησα και γύρισε να με κοιτάξει έντονα.

"Όταν κοιτάνε έτσι τη κοπέλα μου και λένε πως θέλουν να την πηδήξουν, εγώ τι πρέπει να κάνω; Να κάτσω να τους ακούω σαν να μην είσαι τίποτα για μένα;" γρύλισε και στήριξε τους αγκώνες του στα γόνατα του, ακουμπώντας το πρόσωπο του στο χέρια του.

"Δεν είπα κάτι τέτοιο. Απλά" προσπάθησα να δικαιολογηθώ αλλά κόλλησα.

Έχει δίκαιο έτσι πως το λέει.

"Ούτε εσύ δεν ξέρεις τι να πεις" πέταξε απλά αλλά δεν απάντησα.

Καλύτερα να το τελειώσουμε εδώ.

Ήσουν το μεγαλύτερο μου λάθοςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα