Fight For Nullity (Zayn Malik|Fan Fiction)

9.Bölüm "Ucuz Yırtmak"

ÖNEMLİ

Bu bölüm kısa çünkü ikiye bölünmüş hali. Aslında çok kısa değil ama benim yazdığım normal bir bölüme göre kısa. Bir arkadaşım bana çok uzun yazdığımı ve kısa yazıp sık sık yazarsam daha iyi olacağını söyledi. Ki bence haklı. Bende bir normalde tek kısım olan bölümü ikiye böldüm. Yani demek oluyor ki elimde bir bölüm hazır.

Evet artık ciddi olmama gerek yok :D Nabersiniz bebekler? Bölüme geçmeden önce elimde hazır olan bir bölümün olduğunu hatırlatıyorum *alkışar, gurur göz yaşları*

Eğer okuma sayısından tutun vote sayısına kadar her şey yüksek olursa yb yarın bile gelebilir. Çünkü hazır. Hediye paketi yapıldı ve fiyonku takıldı. Her şey sizin performansınıza bakar. Yorumlarınıza bakar yani kısaca.

Yorum ve vote yapmayı unutmayın!

Love u <3

***

Siktir.

Siktir.

Siktir.

Beynimin içinde tekrar eden bu kelime kesinlikle ruh halimi çok iyi anlatıyordu. Şu an tam olarak: siktir.

Gözlerim anında büyürken, sanki elimdeki bir ateş topuymuş gibi hissettim. Elimi yaktığını.

Hızla açtığım bölmeye kutuyu geri iterken Zayn beni odasında bulunca ona ne diyeceğimi de düşünüyordum. İçimden çoktan buraya gelenin Zayn olmaması için dua ediyordum. Zayn'den başka biri gelse de elinden sonunda Zayn'in öğreneceğini biliyordum ama ne kadar geç olursa o kadar iyi olurdu. Aradaki zamanda belki geçerli bir bahane bulabilirim.

Yere temas eden tahtayı hızla yukarı kaldırıp bölmeyi kapattım. Bu hızlı hareketimden dolayı tahta kutuya bir zarar gelmemesini umarken adım sesleri hâlâ kulağımda yankılanıyordu.

Ayağa fırladım ve açmış olduğum çekmeceyi hızla kapadım. Fazla hızlı kapatmamla, üzerinde duran parfüm şişesi hafif bir sallantı geçirdi. Korkuyla elimle parfüm şişesini yakalarken her ne kadar yere düşmeyeceğini bilsem de yan düşerek ince ahtapot kollarına zarar verebilir diye düşünmüştüm o an. Geri dik konumuna getirirken az vaktim vardı.

Üzerine çöktüğüm dizlerimi kaldırarak ayağa kalkmayı denedim ama dengemi sağlıyamadığım için yavaş çekim bir düşüş yaşadım. Ellerim lefleks olarak havaya kalkarken yana doğru devrildim. Yerle buluşmak yerine sert bir şeye çarpınca şaşırdım. Sonra bunun dolap olduğunu anladım. Bir kapağı benim üzerine düşmemele tam olarak planladığım gibi -evet dolabın üstüne düşmem tamamen planlıydı. Yani bunun inanılmaz ötesi sakarlığımla hiçbir ilgisi yok- kapanmıştı. Kafamı kesilen ayak sesleriyle kaldırarak kapıya diktim. Gördüğüm şeyle içimden daha da küfür ettim.

Kapının buzlu cam kısmında gördüğüm karartı Zayn'in hatlarını az çok belli ediyordu. Şu yukarıdaki sevgili tanrımdan ne zaman bir şey istesem tam tersini yapmaktan ödün vermiyordu. Tanrım bir daha klişeye gitmeyecem!

Ellerimle son karıştırıldığını bağıran detayı da yok ederek açık dolap kapısını hızla kapattım. Tam kapanırken biraz yavaşlatmıştım tabiki de. Dolaptan kapanma sesi çıkarsa bu yaptığım bütün telaş boşuna gidebilirdi. Vücudumu hâlâ dolap kapısına dayalı olduğu pozisyondan ayırarak havada durmaya zorladım. Tam yüzümü kapıya çevirdiğim anda sanki hırsını onun üzerinden çıkarmak isteniyormuş gibi hızla açıldı kapı.

Zayn, kesinlikle korkunç görünüyordu. Gerçekten.

Ya sinirinden, ya da merdivenleri çok hızlı çıkmasından ötürü nefes nefeseydi. Belki de her ikisi yüzünden de.