Fight For Nullity (Zayn Malik|Fan Fiction)

24. Bölüm "Boşluk"

Sınır vardır arkadaslar :D +60 vote +15 yorum ^_^

Vote ve yorum yapmayı unutmayın ^^

***

"Sen gerçekten.. ah her neyse." Kollarının arasına girmeden önce bir şeyler mırıldandım.

"Seni hala affetmedim." Göğüsüne yaslı olan yüzüm nedeniyle sesim boğuk çıkmıştı.

"Biliyorum."

"Bu yaptığın çok yanlıştı."

"Biliyorum." Sesi biraz daha üzgün çıktı.

"Ve bence hâlâ salaksın."

"Biliyo- hey."

Elimde olmadan gülümsedim, şanslıydım ki yüzümü göremiyordu.

"Hayatını mahvettiğim için üzgünüm."

Kafamı kaldırdım ona bakmak için, başım çenesinin altında olduğu için eğemedi ve beni görmek için gözlerini diplere çekti.

"Aslında o kadar mahvetmedin. Eskiden de olaylı bir hayatım vardı."

Bir şey söylemek ister gibi ağzını açtı, ama sonra vazgeçti. Merak uyandıran davranışı kaşlarımı çatmama neden oldu.

"Söyle."

Başımı geri göğsüne yaslamam için eli ile enseme destek koydu. Onu reddedim ve gözlerinin içine baktım.

Pes ederek nefesini verdi. "Pekala. Asılda daha uzun bir zamandan bahsediyordum."

"Açıkla."

"Yani mahvetmekten çok mahvedeceğim için, üzgünüm."

Kaşlarını çattım yine. "Bu da ne demek oluyor?"

"Hiç, hiçbir şey."

Karşı çıkmayı düşündüm ama üzerine gitmekten vazgeçtim.

Geri eski yerimi aldım, alnımı göğsüne dayarken olabildiğince az düşünmeye çalışıyordum. Olan, olmuş ve olacak şeyler yerine sadece nefes aldığımı düşündüm. Yaşıyordum, elimdeki en değerli şey buydu. Çoğu insanın sahip olduğu, çoğu insanın değerini pek düşünmediği şey, can.

"Canın yanıyor mu?"

"Asılda evet, bel altım pek memnun değil. Ayakta durmak biraz zor."

Cümlem bitmesine kalmadan Zayn bir koluyla bacaklarımı yakaladı, kendimi havada hisseder hissetmem geri Zayn'in kucağına düştüm. Zayn kayarak yere oturmuş, beni ise kucağına oturtmuştu. Şaşkınlığım çirkefleşmeye başlayacak iken ona bile enerji bulamadım bedenimde. Hiç uykum yoktu ama göz kapaklarım kapanıyordu. Yorgunluk fiziksel olmaktansa ruhumla eziyet ediyordu.

"O zaman bel altını memnun edelim."

Kurduğu cümle, çok yoruma açık?

"Şey yani ayakta durma anlamında, öyle değil."

"Bence de." Dedim hafif gülerek.

Sessizlik bütün odayı sarmışken Zayn'in saçma oyunları yine kendini gösterdi.

"Hadi oyun oynayalım."

"Ne oynu tanrı aşkına?" Başımı kaldırmak yerine konumumu korumayı seçtim. Başımı kaldırırsam eğer Zayn'in yüzü ile fazla yakın olurdum ve olabilecek bir temastan kaçındım.

"Bilmem, her yaşdaki en önemli olayı söyleyelim."

Merak duydum vücudumu dikleştirdi. Zayn'in bir yanında bacaklarım vardı, bir eli belimi destekliyordu ve bununla arkaya gitmiyordum. Yüzümü kaldırmadım, o da arkasında duvar olduğu için geriye gidemedi. Böylece ne fazla yakındık ne de fazla uzak. Pozisyonum benim için iyidi.