Fight For Nullity (Zayn Malik|Fan Fiction)

23. Bölüm "Fahişeyim, fahişesin, fahişeyiz."

Zera Zera dediniz Zera oluyor skdkpcpg

Arkadaşlar baktım böyle olmuyor ben de sınır koyuyorum :/ şimdii +15 yorum (Notun kendisinde olan yorumlar saha dışı) +50 vote iyidir ^^

İyi okumalaar

***

"Sonra da bardan gittim."

Bir iki saniye bekledikten sonra konuşmasının bittiğinden emin olarak başladım söze.

"Ne yani? Sen beni birileri ile birlikte olduğum gerekçesi ile mi tehdit ettin?"

"Hayır, üç kişi ile sokakta birlikte olmana dayanarak."

"Ah, gerçekten mi? Sağ ol rahatladım."

Hızlıca ayağa kalktım, başımın dönmesine direndim ve benimle kalkan Zayn'e baktım.

"Doğru ya, bu yaptığın salak hareketlerin nedeni biri ile grup yapmış olmam!"

Zayn ağzını açtı ama ben çoktan sinirlerimi geri kucaklamış bir şekilde öfke şaçıyordum.

"Ah! Ben yani kız üç kişi ile altı ay önce grup yaptı diye sen yani siz erkekler onu yargılayabiliyorsunuz."

Onun önüne ne zaman gittim, bilmiyorum. Vücudum benim kontrolümden çıkmış bir şekilde saldıracak yer arıyordu. Zayn ise, eh güzel bir hedefti.

Ona doğru yürüdükçe geriledi ve en sonunda duvara yaklaştı. Omuzlarından ittirdim, hazırlıksız yakalanmıştı ki sırtı duvara çarparak ses çıkardı. Ama o an ben bağırdığım için çok duyulmuş değildi.

"Siz erkekler her gün başka bir kadınla birlikte olursunuz, hatta bir değil iki üç kadınla ama size ne yaparlar biliyor musun? Hiçbir şey! Sırtınızı ovalarlar ve alacağınız sıfatlar 'çapkın', 'play boy'dur. Ama biz aynısını yapsak fahişe oluruz! Ne güzel. Sadece bizde mi namus var? Sizin namusunuz şerefiniz yok mu! Kaç kere grup yapmışsındır tanrı bilir ama tabi sen erkeksin sorun olmaz!"

En sonunda bağırmaktan boğazım ağrıyordu, gözlerim hırstan dolmuştu ve kendimi güçsüz hissediyordum.

"Bir uzantınız fazla diye bizden fakrınızı olmuyor."

Titrek elimi onun göğsüne koydum ve ses tellerim yüzünden fısıldama zorunluluğu ile konuştum.

Parmağımı kendi üzerime yerleştirdim. "Ben fahişe isem," Yargılayıcı isaret parmağım ona döndü. "Sen de fahişesin."

Gözlerimi onun boynundan yukarı tırmandırdım, gözleri gözlerimde olduğu anda kendimi yine aynı huzurda bulacaktım. O huzura muhtaçtım, en azından şu an.

Ama o bana bakmak yerine yere bakıyordu. Alt dudağının kenarı dişleri arasında sadece yere bakıyordu. Seni lanet olası bana baksana.

Bana bak. Lütfen.

Küçük bir irkilme yaşadım. Öfkemi kaybediyorum, ama yapmam lazımdı çünkü şu an beni ayakta tutan güç öfkemden geliyordu. Hemen yüzünden çektim gözlerimi, güzelliği büyüleyiciydi. Hipnotize eden bütün sihir taneleri yüzüne yapışmıştı, çekiciliği tehlikeliydi. O fazla endi, mükemmelliği tanrısaldı.

"H-hayır öyle değil."

Düşüncelerimi bölen sese tutunmak istedim, ama arzularımı dinlemek için iyi bir akşam değildi. Onun kapsama alanına çoktan girmiştim. Uzaklaşmam lazım ama artık çok geç.

Bana yaptıklarını düşmeye karar verdim. Her şeyi içimden tekrarladıkça içimi boş bırakan yıkıcılık arzunun doldurmasına izin vermeden yerini aldı. Beni yalnız bırakmadığı için memnundum.