Link's

50 Overtuigd?

Het is niet donker in zijn gedeelde huis als hij eenmaal geparkeerd heeft. Ik heb besloten niet moeilijk te doen en volg de lange, knappe man probleemloos. Sinds we de oprit opgereden zijn, is hij zeer slecht gezind.
"Waarom ben je zo boos hier?"
"Sedrik." Hij bromt en wacht op me, zijn gespierde schouders zouden angstaanjagend zijn als de mijne niet beter ontwikkeld waren.
"Noemde hij niet Cedric?"
"Nu wel, ja." Zijn hese stem klinkt terug gevoeliger. Als hij een gespierde hand in mijn rug legt om me naar boven te begeleiden, klopt mijn hart net wat sneller. Misschien heeft hij gelijk. Ik voel dat er iets abnormaals en unieks tussen ons is, maar ik kon er mijn vinger maar niet opleggen. Nu dus wel. Uiteindelijk is alles wat ons nu bindt een gedeeld verleden waar ik me niets meer van kan herinneren. Dit is krankzinnig. Mijn angst neemt weer toe, in grote pieken. Harry beent vluchtig naar zijn immense vertrek, ik zwijg totdat we daar zijn. Als hij ook zwijgt en me met groene ogen aankijkt, zinkt mijn hart tot diep in mijn buik. Het steekt alles aan, ik voel hoe alles voller en warmer aanvoelt, ook mijn geslacht. Zonder twijfel stap ik op hem af en zoen ik hem. Hij laat me helemaal doen, ik merk zelf dat hij geniet van de tederheid, maar ook van de brutaliteit als ik aan zijn onderlip trek met mijn tanden en zijn scherpere hoektanden tussen mijn gevoelige lippen voel glijden.
"Je hebt nog steeds dorst." Mijn ene hand bevindt zich al onder zijn shirt. Ik kan hem niet aankijken doordat ik tegen hem aangeplakt sta, verliefd en overdonderd.
"Het gaat- wel." Hij hijgt lichtjes. "Houd je blik gewoon even op iets anders. Niet naar me kijken." Als ik het bijna meteen na zijn waarschuwing toch probeer, zijn het zijn ijzersterke handen rond mijn middel die het me verhinderen. "Scheisse. Ik wou je laten zien wie ik ben en wat wij waren. Je zult daarvoor van me moeten drinken vrees ik." Ik slik en trek grote ogen. Volgens mij moet hij dringend bij een psychiater langs, al staat die blik in zijn donkere ogen wel erg zelfzeker.
"Van wat? Ik heb geen tanden of zin daarin hoor." Nee, echt niet. Ik wil me lostrekken, hij staat het niet toe.
"Maar ik wel." Ik verstijf als compleet normale reactie als er onder zijn ogen allemaal zwarte aders verschijnen. Zijn ogen staan bloedrood maar hij geeft me een tedere blik en rijt zijn eigen pols open. "Drink van me Boo, alsjeblieft." Mijn maag keert zich zwaar om bij die geur. Ik schud mijn hoofd.
"Dit is absoluut belachelijk. " Ik fluister het, Harry's monsterlijke gezicht is hetgeen wat me maar doet blijven staren. Toch lijkt hij begrip voor me te hebben. Zijn pols dreigt te druppen waardoor hij die naar zijn eigen mond brengt. Ik houd mijn adem vast als ik er opnieuw naar kijk; de wonde is weg. Het kippenvel van angst staat overduidelijk op mijn huid, ik zit zelfs lichtjes in elkaar gekrompen van pure verbazing, angst, wanhoop misschien ook wel. Ik weet niet wat ik allemaal voel, maar het is heel intens en misselijkmakend.
"Ik dwing je tot niets Lou." Ik zucht trillerig.
"Als dit niet met jou was, zou ik denken dat ik in een horrorfilm beland was." Harry gniffelt om mijn opmerking, ik schud enkel mijn hoofd.
"Ik kan wel in je positie komen; als mens." Ik zucht lichtjes.
"Wacht-" Voor de zoveelste keer het voorbije uur ben ik verward. "Was ik geen mens...vroeger dan?" Harry glimlacht op een manier waardoor ik hem wil aanraken, ook al keek hij daarnet nog zo monsterachtig.
"Je was een tovenaar, Louis." Ik lach luid de spanning weg, wat?! "Nee, niet het soort dat je denkt. Iemand die verbonden met de natuur is en daar kracht uitput." Hij aarzelt even, maar als hij me kort aankijkt, lijk ik hem op een of andere manier toch te overtuigen. "Je... Je kon ook met geesten communiceren, kreeg fragmenten van hun binnen en-" Zijn ogen staren in het donker, alsof hij me herinnert en dan beseft dat ik blijkbaar als dezelfde persoon langs hem zit waardoor hij me weer bekijkt. "Wel, soms visioenen." Ik slik, mijn nieuwsgierigheid is enorm.
"Hoe zag ik eruit?" Harry slikt ook, mijn lichaam begint te tintelen.
"Drink van me Louis, ik zal je alles laten zien."

Wil hij het wel zien?