Link's

Toekomst 10

"Lou-wis!! Lou-wis!!" Is dat mijn naam die gescandeerd wordt doorheen heel White Heart Lane? Ik grijns en klap in mijn handen richting de supporters die nu echt hard mijn naam aan het uitroepen zijn. Dat komt omdat ik misschien net naast doel gekopt heb, nadat ik tien minuten eerder met een vrije trap gescoord heb. De match loopt echt lekker. Er is nog één minuut te spelen voordat het rust is. Mijn ogen vestigen zich kort op het vipgedeelte waar mijn familie en Harry zitten, nu ja, die laatste is eigenlijk ook familie. De bal rolt een paar keer, ik tik hem één keer waarna de scheids fluit: tijd voor pauze. De supporters zijn nog steeds luidruchtig, ze verbazen me zelfs, en één gedeelte beweegt enorm.
"Lou-wis we love you! Lou-wis we love you!" Ik begin te lachen als Dele een arm rond mijn schouders slaat wanneer we voorbij dat drukke gedeelte wandelen. De supporters beginnen nog harder te zingen en ik hoor zelfs boegeroep waardoor ik begin te lachen. Om maar iets aan dat ongemakkelijke en dankbare gevoel te doen, ga ik op mijn knieën zitten om hen te vereren. Ze beginnen allemaal te springen en de stewards worden volgens mij helemaal gek om die menigte tegen te houden. Dit is echt geweldig, ze staan gewoon echt achter me. Als Mauricio teken doet, besluit ik toch maar naar binnen te gaan om wat te drinken en bijgeschaafd te worden.

-"Louis, wat-een-geweldige-match heb jij gespeelt!" Ik grijns en verplaats mezelf een beetje ongemakkelijk. "Twee goals, een assist en verschillende kansen... De fans dragen je op handen."
"Ja, dat heb ik mogen ervaren. De supporters zijn echt geweldig." Ik grijns breed doordat er nog spelers achter me door lopen en allemaal tikken ze me aan.
-"Had je dat verwacht?" Ik schud mijn hoofd en haal mijn schouders op.
"Ik had erop gehoopt, maar om vandaag zo'n fijne bevestiging te krijgen is echt onverwacht. Natuurlijk is niet iedereen overtuigd van mijn keuzes, en dat moet ook niet, maar de positieve feedback is altijd geweldig."
- "Hoe komt het dat het zo goed gaat?" Tja, hoe komt dat?
"Euh, geen idee eigenlijk. De fans waren geweldig en dat gaf wel een serieuze boost. We hebben ook hard getraind... Ik kan er zo de vinger niet echt op le..." Ik schrik als iemand echt een arm rond mijn nek slaat. En... Het is Harry. Hoe is hij hier geraakt? Wat?!
"Ik wil even duidelijk maken aan al die lieve supporters dat Louis helemaal bezet is door mij. Het spijt me jongens." Ik schud grijnzend mijn hoofd, maar laat hem maar doen.
"Ik wil geen oorlog..." Zowel Harry als de reporter lachen waarna Har me toch maar loslaat en weer uit beeld verdwijnt. "Nee, serieus, ik hou zowel van de supporters als van Harry." Even lijkt het heel stil in de zaal, alsof er nu echt een 'ohh'-geluid moet komen.
-"Dat is een gevecht dat ze zelf maar uitvechten dan. Bedankt Louis." Ik knik en sla mijn arm rond Harry's rug als ik voorbij hem loop om hem snel achter de coulissen te krijgen.
"Wat was dat?" De man zijn groene ogen fonkelen zo gelukkig dat ik niets anders kan doen dan grijnzen.
"Ik moest mijn liefde toch verdedigen?" Het klinkt zo onschuldig terwijl hij dichterbij komt.
"Je weet niet wat je misschien ontkent hebt." Harry grijnst en kust me dan toch zachtjes.
"Er is niets wat ik niet aankan voor jou, Boo."

En ist de liefdé ooc, wat mach de liefde wesen?

Is sy soet ende goet, hoe valt sy hert in desen..

Is sy quaet, hoe is dan soo suete heur ghewelt?

Dit was het laatste hoofdstuk...