SON AY IŞIĞI

🌙 11 | Kalpteki Ağaç

11. Bölüm: Kalpteki Ağaç

'' Onun okyanus kokusu burnuma dolduğunda hayatımda kokladığım en güzel kokusunu kokladığımı fark etmiştim. Eşsiz ve muazzam bir kokuydu. ''

Billur'u o erkekle gördüğümden beri kendime gelememiştim. Billur'un bunu Deran'a yapmasından hiç hoşlanmamıştım. Billur'u boğmak istiyordum. Halbuki ona Deran'ı emanet etmiştim. Tabi ki kendi dünyamda. O gün, Deran'ı hiç görmemiştim. Aslında işime gelmişti. Ona nasıl açıklama yapacağını bilemiyordum. Ona söylememeyi düşünüyordum. Belki de söyleyebilirdim.

'' Mahperi? Dün niye gelmedin? '' Mirza Hoca'nın sesiyle irkildim. Babacan tavırlarıyla bir kez daha yüreğimi ısıttı.

'' Dün kötü bir gün geçirdim. '' diyerek Billur'un yaptığını tekrardan düşündüm. Mirza Hoca bana baktı. Ne demeye çalıştığımı anlamaya çalıştı. Bu gördüğüm olayı içimde tutmak istemiyordum.

'' Size bir sır verebilir miyim? '' dedim. Kaşlarını çattı. Başını sallayarak sırrı öğrenmek istedi.

'' Deran'ın sevgilisi, Deran'ı aldatıyor. '' dedim. Ortamda bir ölüm sessizliği hakim oldu. Doktorum, gerçekten çok şaşırmıştı. Elindeki deftere yazmaya devam etti. Defteri incelediğimde her geldiğimde gördüğüm defterdi. Acaba her hastanın ayrı bir defteri mi vardı?

'' Bunu nerden biliyorsun? '' dedi. Gözlerini kıstı. Söylediğim şey, onu şok etmişti.

'' Gözlerimle gördüm. '' dediğimde sesim titremişti. O erkeğin ellerinin Billur'un belinde gezmesi gözümün önünden gitmiyordu. Bunu Deran'a nasıl yapabildiğini henüz anlayamamıştım. Sanki Billur, beni aldatmıştı. Dün gerçekten o olaydan sonra çok ağlamıştım. Deran'ın üzülmesine dayanamazdım.

'' Nasıl yani? Mahperi, sen insanları mı takip ediyorsun? '' dediğinde not yazmasına devam etti. Dudaklarımı dişlerimin arasına aldım. Başımı sağa sola olumsuz anlamda salladım.

'' Hayır, hayır. Tesadüf olarak gördüm. '' derken yalan söylemiştim. Neden söylediğimi de bilmiyordum ama doktorumun beni kötü bir insan olduğumu sanmasını istememiştim.

'' Bunu ona söyleyecek misin? '' dedi.

O an gözümün önüne onun güzel gözleri aklıma geldi. Ona söylediğimde onun gözlerinden dökülen gözyaşları geldi, aklıma. Nefesim kesildi. Sanki bedenime hançerler saplanmıştı. Onun üzülmesine dayanamıyordum.

'' Yapamam. '' dedim. Odasına yavaş yavaş doğan güneş ışınları gözümü yaktı. Başımı biraz geriye ittim.

'' Ona söylemezsen o daha çok acı çeker. '' dedi, doktorum. Kaşlarını çatmış, beni büyük bir dikkatle dinliyordu. Resmen bir kapana kısılmış bir fare gibiydim. O sırada Kamelyalı Adam ile bu konuyu hiç konuşmadığımız aklıma geldi.

'' Kamelyalı Adam seninle konuşmaya devam ediyor mu? '' dedi, konuyu değiştirerek. Gözlerini kıstı. Tüylerim ürperdi. O bana o adamla konuşmamamı söylemesine rağmen ben konuşmuştum.

'' Evet ama onunla konuşmayı kesemiyorum. Çok şey biliyor. '' dediğimde dudaklarını ısırdığını fark ettim. Not almaya devam etti. Ortamın ciddileştiğini fark edince gerildim.

'' Mahperi? Ne hakkında konuşuyorsunuz? '' dedi. Derin nefes almaya çalıştım. Aşırı derecede gergindim.

'' Daha çok Deran hakkında. '' dediğimde aklıma Tusem gelmişti. Ona şuan bundan bahsedemezdim. Annemin bundan haberi olmasını istemiyordum. Nasıl bir tepki vereceğini kestiremiyordum.