SON AY IŞIĞI

🌙 19 | Gökyüzü ve Gökyüzü Bakışlı Adam

            Okumaya başlamadan oylarımızı vermeyi unutmayalım, ay ışıklarım. Hayalet okurlarım siz de...  İyi okumalar dilerim.

                                19. Bölüm: '' Gökyüzü ve Gökyüzü Bakışlı Adam. ''

'' Dileklerimden biri de sabahları onla uyanmaktı. Uyandığımda ilk görmek istediğim, yatarken son görmek istediğimsin. Ve 25 Haziran'da öyle oldu. En güzel günümdü. Seni sevmeyi seviyorum, Mavidal. ''

☽☽

Sabah gözlerimi araladığımda sevdiğimi gördüm. Tebessüm ettim. Gün ışıkları, sevdiğimin saçlarının arasında dolanıyordu. Uyuyan bir prens gibiydi, Deran. Kusursuzca yatıyordu, kusursuz bedeni. Yataktan hafifçe kalkarak Deran'ı uyandırmamaya çalıştım. Dün geceyi hatırladığımda şimşeklere içimden teşekkür ederim. En büyük dileklerimden birisi gerçekleşmişti.

Ses çıkarmadan Deran'ın odasından çıktığımda Feris teyzenin sorgulayıcı bakışlarıyla karşılaştım. Gözlerini kısıp beni inceliyordu. Yoksa? Kahretsin, bizi görmüş müydü? Feris teyze hemen kolumu tutarak kenara doğru çekti, beni. Korkudan terleyen alnımı elimin tersiyle sildim.

'' Onun odasında ne işin var, Mahperi? '' dediğinde tırsmıştım.

'' Hiç... Önemli ve korkulacak bir şey olmadı. Dün gece şimşekler çaktığında korktum. Deran'ın yanına gittim. O da beraber uyuyabileceğimizi söyledi. '' dedim. Feris teyzeye baktığımda endişesinin kaybolduğunu gördüm. Ferahlayıp derin bir nefes aldım.

'' Mahperi... Sakın ama sakın aptalca bir şey yapma. Bana söz ver, tamam mı? '' dediğinde gözlerimi kıstım. Sevdiğim teyzesi benim hakkımda endişeleniyordu. Nedense hoşuma gitmişti.

'' Aptalca şey derken? Her neyse söz veriyorum. '' dediğimde Feris teyze konuşmadı. Öylece suratıma bakıp gitti.

Odama gittiğimde Kamelyalı Adam'ı yatağımda oturur vaziyette buldum. Elinde pipo vardı. Piposunu atkıda açtığı delikten dudaklarına götürüyordu. Dumanları odamı sardığında hemen kapalı pencereyi açtım. Yüzüne baktığımda huzur dolu içerisinde gördüm.

'' Mutlusun. '' dediğimde zümrüt yeşili rengindeki gözlerini bana çevirdi.

'' Sen mutluysan ben de mutluyum. '' dediğinde gülümsedim. Bugün gerçekten mutluydum. Deran ile geçirdiğim gece çökmeye başlayan mutluluk hissimi tekrardan canlandırmıştı. Onun kokusuyla geçirdiğim gece, unutamayacağım bir geceydi.

'' Deran ile beni izledin mi? '' dediğinde piposunu dudaklarından çekti. Kaşlarını çattı.

'' Neden biz demiyorsun, Mahperi? İçinde bir umut olmalı. Umutsuz bir insan ağaçsız bir doğaya benzer. '' dedi. Ona baktığımda şaşırmıştım. Kamelyalı Adam'ın henüz bu hallerine alışamamıştım. Beni her defasında şaşırtıyordu.

'' Mümkün mü? '' dedim. Kahkaha attı. Yatağımdan kalkıp açık pencereye doğru yürümeye başladı.

'' Deran'ın artık bir sevgilisi yok, Mahperi. Ve bence sana karşı hisleri var. '' dedi. Kalbim deli gibi çarptı, o anda. Onun gibi muhteşem bir varlığın beni sevmesi bence bir mucizeydi. Deran öylesine fevkaladeydi ki ben onun yanında sönük kalıyordum. Sadece gölgeden ibarettim, sevdiğimin yanında.

'' Mahperi, seni sevmese senle bu kadar ilgilenir mi? ''

'' Ama... Ben, öbür sevmekten bahsediyorum. '' dedim. Piposunu tekrardan dudaklarına götürdü. Sıcaklamış olmalı ki terlemeye başlamıştı. Yazın ortasında kim atkı takardı ki? Tabi ki, Kamelyalı Adam.