SON AY IŞIĞI

🌙 23 | Okyanusta Boğulan Küçük Balık

Merhabalar, okumadan önce oylarımızı vermeyi unutmayın. Oylar benim için çok değerli. Sizin için çok emek ediyorum. Karşılığını almak istiyorum. Hayalet okurlarım siz de. Seviliyorsunuz.

           

  23. Bölüm: Okyanusta Boğulan Küçük Balık

'' Şüphesiz bu dünyadaki en güzel gülüşe sahipti. Ve gördüğüm en güzel ruhlu adamdı. ''

✩✩

Yamaner'in itiraf yaptığı o gece eve gidince bir türlü uyuyamamıştım. Yamaner'in teklifi kafamı çok karıştırmıştı. Zaten sabah erkenden yolculuğa başladığımız için eve gidince üstümü değiştirmiştim. Birkaç saat sonra yolculuğa çıkmıştık. Feris teyzeyle vedalaşırken o çok üzgündü. En kısa zamanda İzmir'e geleceğini söylemişti. Deran ise uyanamamıştı. Onu da uyandırmaya kıyamadığımdan onunla bir kez daha vedalaşamamıştım. Mersin'den ayrıldığımda içime bir boşluk çökmüştü. Belki de Deran'ı eskisi gibi sık göremeyeceğimdendi.

  İzmir'e varmamız birkaç saatimizi almıştı. Tüm yolculuk boyunca annem uyumuştu. Ben ise derin düşüncelere dalmıştım. Kafam gerçekten çok karışıktı, birileriyle konuşmam gerekiyordu. İzmir'e varınca annem eve gitmek istemişti. Ben ise doktoruma söylediğimde annem sesini çıkarmadı. Servisten Çeşme'de durup doktorumun yerine doğru yürümeye başladım.

  Deniz kenarında yürümeye başladığımda her yerin anılarla olduğunu fark ettim. Onun bana ilk sarıldığı yer, elimi ilk tuttuğu yer, ilk kahveyi içtiğimiz yer... Yürümeye devam ettikçe gözyaşlarım dökülmek için sabırsızlanıyordu. Burnumu dolduran kahve kokusu gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. Henüz onu görmeyeli 12 saat olmuştu fakat bu bana 12 yıl gibi gelmişti. Her adımımı attığımda Deran'ın okyanus gözleri aklıma geliyordu. Aklıma geldikçe çıldırıyordum.

  '' Mahperi? '' Kamelyalı Adam'a baktığımda onun benim gibi uykusuz olduğunu fark ettim. Nedense onu görünce gülümseyiverdim.

  '' Kırmızı rengi sana aşk getirdi mi? '' Yamaner'in geceki acınacak hali gözlerime geldikçe kahroluyordum. O korkunç durumun suçlusu bendim ve kendimi suçluyordum.

  '' Kafam karıştı. '' dediğimde karşımda gitgide yaklaşan doktorumun ofisini gördüm. Kamelyalı Adam'a kızgın bir bakış attım. O ise kızdığımı anlayınca tebessüm etti. Hiçbir şey olmamış gibi konuşmasına devam etti.

  '' Seçim yapmak zorunda olduğunu görüyorum, Mahperi. ''

  '' Seçim mi? Bunun hiç seçim olduğunu düşünmemiştim. '' dediğimde okyanus mavisi rengindeki saçlarımı savurdum. Denizden esen rüzgarlar saçlarımı yaladı. Dolmuş olan gözlerim kaşıdım.

  '' Hayatın çok zor, buradan hayatını izlemek beni çok üzüyor. Halbuki bu hayatını sen yaşıyorsun. '' Dudakları kıvrılmıştı. Dalga geçip geçmediğini anlayamamıştım.

  '' Hayat zor diye hayattan kaçacak halde değilim. Sadece dayanmaya çalışıyorum. Bir şekilde... '' Adımlarımı hızlandırdığımda Kamelyalı Adam koşmaya başladı. Rüzgar yüzünden atkısı tam düşecekken atkısını yakaladı, yüzüne doladı.

  '' Bakalım, kaç gün göremeyeceksin Deran'ı? '' Titreyen dudaklarımı ellerimle kapattım. Onunla konuşmamak için koşmaya başladım. Cidden Kamelyalı Adam'ı çekecek halim yoktu.

  Mirza Hoca'ya vardığımda heyecandan ölmek üzereydim. Odasının karşısındaki koltuklarda bekliyordum. İçeride hastası vardı. Uzun süredir içerideydi. Ellerimi birleştirip düşünmeye başladım. Neleri söylemem gerektiğini ezberliyordum. Hiçbir şeyi unutmamalıydım.