Κεφάλαιο 10

268 24 15
                                    

Βγαίνω από το κλαμπ και ακούω την φωνή του.

"Περίμενε ρε παιδάκι μου. Είπα ότι θα σε πάω εγώ."

"Και εγώ είπα ότι θα πάω με ταξί. Τι θα γίνει τώρα

"Μινιόν, μίλησα." Αγρίεψε τώρα.

"Εγώ για εσένα το λέω να μη σου χαλάσω την κατάσταση μέσα. Κρίμα είναι η κοπέλα.

"Κόψε τις μαλακίες."

"Ξέρεις κάτι; Δεν μου αρέσει να με διατάζουν." Λέω και σηκώνω το χέρι μου για να σταματήσω ένα ταξί που περνούσε. Αυτός έπιασε το χέρι μου και το κατέβασε με φορά.

"Τι κάνεις;" Παραπονέθηκα.

"Είπα ότι θα σε πάω εγώ και θα σε πάω."

Εκανα να τραβηχτώ από το κράτημα του αλλά δεν μπόρεσα.

"Δεν θέλω ρε. Άφησε με." Του έλεγα και συγχρόνως προσπαθούσα να ξεφύγω. Άδικος κόπος. Με κρατούσε γερά.

"Ήσυχα, κάτσε ήσυχα επιτέλους." Λέει και με σφίγγει ακόμη περισσότερο. Πονάω αλλά δεν λέω τίποτα.

Κατάλαβε από τον μορφασμό μου ότι με πονούσε και με άφησε σιγά σιγά.  Εγώ γύρισα στη στιγμή και άρχισα να τρέχω. Έτρεχα μακριά του. Κανείς δεν μπορούσε να με φτάσει στο τρέξιμο. Δεν πρόλαβα να πάω μακριά και ο Μάρκος με φτάνει, με αρπάζει από τη μέση και με βάζει στη πλάτη του. Σαν τσουβάλι με πατάτες με κουβάλησε μέχρι το αυτοκίνητο και εγώ να συνεχίζω να φωνάζω και να χτυπιέμαι.

"Άσε με κάτω ρε νεάτερνταλ." Συνεχίσω να τον κοπανάω στη πλάτη.

Ανοίγει την μπροστινή πόρτα του αυτοκινήτου του και με ρίχνει κυριολεκτικά μέσα. Μου περνάει την ζώνη και την κλειδώνει. Φεύγει τώρα και κατευθύνεται προς την θέση τους οδηγού κάνοντας τον κύκλο του αυτοκινήτου.

Εγω βρίσκω ευκαιρία, βγάζω την ζώνη, ανοίγω την πόρτα και αρχίζω να τρέχω. Όπως είπα και πριν κανείς δεν μπορεί να με φτάσει ατο τρέξιμο. Μόνο που ξέχασα μία σημαντική λεπτομέρεια. Φορούσα γόβες. Έτσι δεν άργησα να παραπατήσω και να βρεθώ αγκαλιά με το πεζοδρόμιο. Γιατί σε εμένα Θεέ μου; Έρχεται ο άλλος από πίσω μου.

"Γαμώτο ρε Χαρά." Βρίζει.

Δεν λέω τίποτα και πονάω βουβά. Παίζει να στραμπούληξα το πόδι μου.

"Πονάς;" Με ρωτάει.

"Όχι, είμαι εντάξει." Του λέω με βεβαιότητα.

Μόνο εντάξει δεν είμαι αλλά τέλοσπαντων.
Κάνω να σηκωθώ και μόλις πατάω το πόδι μου στο έδαφος, βγάζω μία κραυγή που έφτασε μέχρι την πλατεία Αριστοτέλους.

Υπόθεση καρδιάςحيث تعيش القصص. اكتشف الآن