Υπόθεση καρδιάς

Κεφάλαιο 16

Μάρκος

Θα τον βρω. Μα τον Θεό θα τον βρω αυτόν τον πούστη και θα τον σκοτώσω. Πόνεσε η καρδιά μου όταν άκουσα τις κραυγές της Χαράς. Πονούσε το κοριτσάκι μου και το χειρότερο ήταν ότι δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να την βγάλω από εκεί μέσα.

"Εγω φταίω. Εγώ τον προκάλεσα."

Είπε ο Γιάννη όταν έκλεισαν το τηλέφωνο. Πήγα κοντά στον φίλο μου, ο οποίος είχε αρχίσει να κλαίει και να σπάει γύρω του τα πάντα.

"Φυσικά και δεν φταις εσύ. Δική μου ιδέα ήταν να τον δοκιμάσουμε. Που να φανταστούμε ότι θα φτάσει σε τέτοια σημείο. Είναι αδερφή του γαμωτο. Μπορεί να θέλει τα λεφτά της αλλά είναι αίμα του."

"Τι μαλακίες λες ρε Μάρκο; Αυτός δεν είναι άνθρωπος, δεν λογαριάζει κανέναν. Ακόμα και την μάνα του θα σκότωνε για την περιουσία."

Ο θυμός και η απόγνωση του είναι εμφανείς. Συνεχίζει να καταστρέφει το σπίτι.

" Σταμάτα. Ηρέμησε ρε μαλάκα. Θα γκρεμίσεις το σπίτι.

"Την χτύπησε. Ο μπάσταρδος την χτύπησε. Η Χαρά είναι μόνη της και είναι χτυπημένη ενώ εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να την βοηθήσω. Κάθομαι χωρίς να κάνω κάτι. Δεν γίνεται να την αφήσω εκεί. Πρέπει να την πάρουμε από εκεί, ακούς φίλε πρέπει να την σώσουμε."

Βρίσκεται εκτός ελέγχου.

" Ηρέμησε ρε. Ηρέμησε θα την πάρουμε από εκεί. Ακουσε με και ηρέμησε. Εδώ είμαι εγώ δίπλα σου, και σε εσένα και στην Χαρά. Θα τα βάλουμε κάτω και θα οργανωθούμε. Θα την πάρουμε από εκεί και θα τον κάνουμε να μετανιώσει την ώρα και την στιγμή που τόλμησε να αγγίξει την μικρή. Μας χρειάζεται και πρέπει να έχουμε καθαρό μυαλό."

"Φίλε την χτύπησε. Την άκουγα να κλαίει και να φωνάζει. Δεν το αντέχω. Εγώ φταίω. "

" Οχι. Κανείς δεν φταίει. Ξέχασε το τώρα. Πρέπει να κάνουμε κάτι και γρήγορα γιατί όσο η Χαρά μένει στα χέρια του, κινδυνεύει."

"Δεν μου έρχεται τίποτα στο μυαλό. Δεν ξέρω που είχε ο θείος μου την περιουσία του, ούτε ποιον έβαλε υπεύθυνο για να την διαχειρίζεται. Αν ήξερα θα του την έδινα από την πρώτη στιγμή για να αφήσει ήσυχη την Χαρά. "

" Ο πατέρα σου; Αυτός δεν σου είπε για την ύπαρξη της περιουσίας; Ρώτα αυτόν μπορεί να ξέρει κάτι που θα μπορούσε να μας να βοηθήσει. Από κάπου να ξεκινήσουμε."

"Πάμε. Γρήγορα."

Μετά από είκοσι λεπτά βρισκόμασταν στο σπίτι του μπαμπά του. Τρόμαξε ο άνθρωπος που μας είχε βραδιάτικα στο σπίτι του.