Κεφάλαιο 11

253 24 6
                                    

Μάρκος

Δεν μπορώ να κοιμηθώ. Είμαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου εδώ και ώρα. Σε λιγο θα ξημερώσει και εγώ δεν έχω έχω κλείσει μάτι. Πάλι καλά που σήμερα έχω βραδινή βάρδια και θα ξεκουραστώ. Πως να κοιμηθώ μετά από όλα αυτά που έγιναν τις τελευταίες μέρες; Η αλήθεια είναι ότι ανησυχούσα και ανησυχούσα πολύ.

Πριν μία εβδομάδα ο Γιάννης ανακάλυψε κάτι πολύ περίεργο. Ετσι αποφάσισε να το ψάξει και αυτά που ανακάλυψε δεν το χωρούσε το μυαλό του.

Η Χαρά δεν έπρεπε να μάθει τίποτα για αυτά που συμβαίνουν και αυτός την γύρο φέρνει συνέχεια. Σήμερα της μίλησε κιόλας.

Ευτυχώς που τους είδαμε εγκαίρως. Την επόμενη φορά θα τον θάψουμε όμως. Τέλοσπαντων. Σήμερα ήταν μια όμορφη βραδιά.

Είμαι πολύ χαρούμενος για τον κολλητό μου. Του αξίζει κάθε ευτυχία και μαζί θα είμαστε για να τη περάσουμε. Ετσι είπαμε. Πριν κάποια χρόνια ήταν δίπλα μου όταν και εγώ ο ίδιος δεν ήθελα τον εαυτό μου. Ο Γιάννης ήταν αυτός που μου έμαθε την έννοια της φιλίας και της εμπιστοσύνης, αφού σε αυτόν βρήκα τον αδελφό που ποτέ δεν είχα. Τον αγαπώ σαν αδελφό μου, όπως αγαπώ και την Κατερίνα.

Η Κατερίνα είναι η μοναδική μου οικογένεια από τότε που πέθανε η μαμά μας. Αυτόν που θέλει να λέγεται πατέρας έχω να τον δω χρόνια τώρα.

Οταν πέθανε η μαμά μου ήμουν 18 χρόνων και την θυμάμαι. Θυμάμαι την μορφή της, θυμάμαι όταν μου τραγουδούσε. Είχε αγγελική φώνη της και γι'αυτο και πήγε στο παράδεισο. Επειδη ήταν άγγελος και αυτή. Μου λείπει πολύ... Τις άρεζε πολυ η μουσική. Θυμάμαι για χάρη της και μόνο άρχισα να πηγαίνω στο ωδείο. Έμαθα πιάνο και κιθάρα μόνο και μόνο γιατί μου άρεζε να τραγουδώ μαζί της. Με βοηθούσε με τα μαθήματα του σχολείου και έπαιζε μαζί μου συνέχεια. Μετά γεννήθηκε η Κατερίνα και τρελαθήκαμε όλοι στην οικογένεια για το νέο μέλος.

Ο μπαμπάς είχε πολλές δουλειές και δεν τον βλέπαμε συχνά αλλά τουλάχιστον ξέραμε ότι μας αγαπούσε. Είχε μεγάλη αδυναμία στην κόρη του, όπως κάθε μπαμπάς άλλωστε. Είμασταν οικογένεια τότε και θα μπορούσαμε να είμαστε ακόμα αλλά όλα έγιναν τόσο λάθος. Στο γυμνάσιο και όταν άρχισα να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου παρατήρησα ότι ο μπαμπάς ερχόταν όλο και λιγότερο στο σπίτι. Μερικές φορές έλειπε και ολόκληρο μήνα. Δεν ήξερε γιατί. Ρωτούσα την μαμά και μου έλεγε ότι έλλειπε για να μην μας λείψει τίποτα. Όσο περνούσε ο καιρός τα πράγματα χειροτέρευαν. Η μαμά μου φαινόταν ανήσυχη και πολλές φορές έκλεγε κρυφά από εμάς. Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε. Σκέφτηκα πως μπορεί να χωρίζουν αλλά όταν μια μέρα άκουσα την συνομιλία της μαμάς στο κινητό κατάλαβα, ρώτησα την μαμά και αναγκάστηκε να μου τα πει όλα.

Υπόθεση καρδιάςΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα