Ik was samen met mijn beste vriendin aan het wachten op de trein om naar huis te geraken. Sinds het nacht is was de trein halte leeg. Opeens zag ik een meisje staan dat ik een paar minuten geleden niet zag. Ze had grijs haar dat leek op die van een robot of een pop, ze was bleek, en haar ogen...haar ogen waren zo zwart als de nacht...
"Eindelijk." zuchtte mijn vriendin toen ze de trein zag stoppen.
"Ik zie je morgen, Elise." zei ik glimlachend voordat ik in de trein stapte. Toen de trein vertrok keek ik even rond, de trein was leeg, totdat ik nog eens rondkeek en op een plaats die een paar seconden geleden leeg was zag ik hetzelfde meisje van daarnet zitten. Ik was bang; ik zag haar niet instappen in de trein. En wat enger was is het feit dat ze naar mij zat te staren. Opeens glimlachte ze. Niet die ene mooie glimlach die de meeste mensen hebben, meer een glimlach die me bang maakte. Op de rest van mijn weg naar huis zag ik haar niet meer.
Elke keer als ik aan haar denk krijg ik de neiging om te huilen van angst. Ze was gelijk een kopie van míj...haar lichaam, haar, en zelfs haar kleren. Ze had dezelfde zwarte jurk die ik aanhad.
Het enige verschil tussen ik en haar waren haar ogen.
Haar zwarte, onnatuurlijke ogen...
~•~•~•~•~•~•~•~
Whats up guys it's GamerDJay en ik wilde even m'n excuses aanbieden omdat ik niet geupdate heb. Ik voel me ondertussen al iets beter. Anyways, ik zag dat veel mensen hier boeken posten over hun ervaringen met creepypastas en sinds ik ook gelijkaardige shit meemaak wil ik erover schrijven. Maar niet in een apart boek, gewoon hier. Vinden jullie dat leuk? Laat me weten in de reacties.
Peace out~
JE LEEST
Short Horror Stories (Dutch)
HorrorEen collectie van echte en verzonnen horrorverhalen. Als je mijn verhalen leuk vindt stem er op en check mijn andere boeken,dat zou ik fijn vinden. En als je ze niet leuk vindt lees ze dan niet. En laat ook geen haatreacties achter anders ga je er s...
