Een collectie van echte en verzonnen horrorverhalen. Als je mijn verhalen leuk vindt stem er op en check mijn andere boeken,dat zou ik fijn vinden. En als je ze niet leuk vindt lees ze dan niet. En laat ook geen haatreacties achter anders ga je er s...
Dit is gebaseerd op een nachtmerrie die ik ongeveer een week geleden had en die shit liet me wakker worden met een extreme hoofdpijn, en dat was eng. Maar hey, ik ben het gewoon om nachtmerries te krijgen so I can get over it haha
☆ Achluophobia (achluofobie): Angst voor duisternis of om alleen te zijn in het donker.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤
Het eerste wat me opviel het moment dat ik mijn ogen opende is de stank in mijn kamer naar rottend vlees, vanwaar dit kwam wist ik zelf niet. Het is ongeveer twee uur 's nachts en het is overal doodstil. Ik ging uit m'n bed en zette het licht aan, toen ik rondkeek in mijn kamer was er niets te zien van vlees of dergelijke. Opeens viel het me op dat mijn elektrische gitaar vervangen werd met een akoestische.
The fuck...?
Ik pakte de gitaar en staarde er even naar. Het had een lichtbruine kleur en er werd op de achterkant ervan geschilderd met hetzelfde techniek als die van Van Gogh, ik geef toe dat het een mooie gitaar is, toch wilde ik mijn elektrische gitaar terug. Ik legde het instrument naast mijn nachtkastje, op dat moment besefte ik dat mijn pillen ook zijn verdwenen. Ze staan normaal op mijn nachtkastje, geweldig. Wees niet verbaasd als ik straks zit te schreeuwen van m'n hoofdpijn. Opeens ging het licht overal uit, kan het nog beter? Ik zuchtte en deed een trui aan boven mijn t-shirt, klaar om naar beneden te gaan. En hopelijk zonder dat ik van de trappen val en m'n nek breek. Dat was tenminste wat ik ging doen voordat een licht van de kamer naast mij aan en uit begon te gaan. Ik stapte in de richting van die kamer maar stopte aan de deur toen ik zag wat er in was, er hing een dode lichaam aan het plafond in het midden van de kamer. Zijn gezicht leek verbrand te zijn maar je kon nog altijd zien dat hij niet zo oud was. Mijn hoofd begon opeens superveel pijn te doen alsof iemand me erop sloeg, daarnaast begon ik me duizelig te voelen. Ik probeerde het gevoel te negeren terwijl ik naar beneden ging. Het was overal donker, maar nu heb ik toch liever dat het donker blijft dan dat ik meer dode lichamen aantref in m'n eigen huis. Ik stapte verder met mijn handen voor me, tot ik een deurklink voelde. Ik deed de deur open en stapte binnen het kantoorruimte, waar ook de elektriciteitskast te vinden is. Voordat ik een stapje verder kon zetten hoorde ik een klik en het licht ging terug aan ookal was er niemand in de kamer dan mij. Of dat dacht ik tenminste, toen ik achter me keek zag ik direct een dood lichaam van een meisje aan het bureau. Ze zat op de bureaustoel en het leek alsof ze naar mij zat te staren, maar haar ogen waren er niet eens. Het enige wat de plaats van haar ogen verving waren twee zwarte gaten. Ik begon me weer duizelig te voelen en nam een paar stappen naar achter, dat was het moment dat ik besefte dat er nog meer dode lichamen hier te vinden zijn. Terwijl ik naar achter stapte van angst struikelde ik over een lijk van een kind en viel ik op de grond. Ik ging terug staan en liep naar buiten, ik weet nog dat mijn gsm nog in mijn kamer lag maar daar wil ik nu niet terug naartoe gaan. Dus besloot ik om naar buiten te gaan en de buren om hulp roepen. Met trillende handen probeerde ik de voordeur open te doen om naar buiten te gaan maar het lukte niet, de deur was op slot. Ik keek bij het raampje dat naast de deur was of de sleutel daar ergens lag, op dat moment keek ik per toeval buiten het raam en zag ik iemand aan de deur staan. Het leek een man te zijn die niet ouder is dan 30. Hij had zwart haar dat net aan zijn schouder kwam, zijn zwarte jeansbroek en blauwe hemd waren bedekt met bloedspatten. Zijn bleke gezicht toonde geen emotie toen hij naar mij keek. Ookal was het raam gesloten hoorde ik zijn stem toen hij begon te praten.
"Wees niet gelijk als hen..."
Ik probeerde hem te negeren en zocht een andere weg om naar buiten te gaan, hopelijk zonder dat hij het opmerkt. Ondertussen voelde ik m'n hele lichaam trillen en ik wist niet eens of het van de kou was of door angst. Er begonnen opeens tranen uit mijn ogen te komen toen ik besefte dat ik hier opgesloten zit. Met nog steeds een duizelig gevoel stapte verder met mijn handen voor mij, ik stopte toen ik iets van glas voelde en probeerde te achterhalen wat het is. Opeens hoorde ik terug een klik.
Fuck...niet weer.
Het licht ging terug aan en ik zag direct mijn reflectie voor me. Mijn gezicht was bleek, mijn ogen rood door het huilen, en mijn haar zag eruit alsof ik net een tornado heb overleefd. Ik keek even naar mijn reflectie en het duurde niet lang voordat het begon te veranderen. Mijn ogen begonnen donkerder te worden, mijn lippen werden zo bleek als mijn gezicht, en de hoeken van de vierkanten spiegel voor mij begonnen te breken.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ik kon niet meer stoppen met kijken, het voelde alsof iemand mijn hoofd vasthield en mij forceerde om naar de spiegel te blijven kijken. Opeens ging het licht weer uit. Het laatste wat ik hoorde was gefluister die ongeveer van bij de deur kwam...
"Je kan geen slachtoffer worden."
Ik schoot wakker met tranen in m'n ogen en kreeg op dat moment het gevoel dat ik weinig zuurstof krijg, na ongeveer een minuut kon ik weer normaal ademen. Het was 03.06 uur. Ik keek rond in mijn donkere kamer, mijn pillen waren zoals gewoonlijk op mijn nachtkastje en mijn elektrische gitaar lag ernaast. Alles was weer normaal, toch kon ik op die nacht niet ophouden met te denken dat iemand naar me zit te kijken...
¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤
Ik schreef bijna dit hele ding op school, nu zit ik nog steeds op school want ik moet nablijven. Geweldig,hè? Anyways, voor de mensen die examens hebben, succes ermee. Don't worry about me hierover, ik heb legit geen hoop meer om te slagen dit jaar maar toch ga ik m'n tijd verspillen aan de domste wiskundeformules en data's van geschiedenis van buiten te leren. Let's see of dat een verschil gaat maken.
