Minel Aşk-Tamamlandı-

12. İddia

Elbiselere bakarken birinde iç geçirdi. Ne kadar da güzel bir elbiseydi öyle. Üzerinde nasıl durduğunu görmek için sabırsızlanıyordu adeta. Düz siyah elbisenin göğüs dekoltesi ve çok hoş bir yırtmacı vardı. Deniz onu böyle görse ne düşünürdü acaba? Elbiseyi alıp kabine ilerledi. Giyip aynaya baktığında gülümsedi. Bundan sonra olabildiğince güzel olup ona yüz vermeme sırası ondaydı. Onu umursamadığı her an için burnundan getirecekti. Kabinden çıktığında Deniz ile göz göze geldiler. Sanki onu fark etmemiş gibi mağazadaki aynaya yöneldi ve elbiseyi kontrol ediyormuş gibi yaptı. Deniz'in ona yaklaştığını hissettiğinde gözleri bir saniyeliğine kapattı ve kabine ilerledi. Kesinlikle onun yorumunu dinlemeyecekti. Elbiseyi çıkarıp denemediği birkaç elbise ile kasaya götürürken Deniz "Onları nerede giyeceksin?" diye sordu.

"Nerede ve ne zaman giyeceğimi bırak da ben düşüneyim. Sen de kendine bir şeyler baksana. Sıkılmadın mı yaşlı kıyafetleri giymekten. Allah'tan evli değiliz. Yoksa bu eski moda kazak ve mont..." Burun kıvırdı. "İyi ki değiliz." diyerek kasaya ilerledi.

Minel kasaya ilerlerken Deniz kıyafetine bakmadan edemedi. Sonuçta küçük bir yerde yaşıyordu ve hava gayet soğuktu. Modaya uyayım derken üşüse miydi yani? Hem uzun zamandır kıyafetine dikkat etmesi gereken bir ortam da yoktu. Bu kadın... sadece kafasını karıştırmakla kalmıyor, söylediği her şeyde onu alt üst etmeyi başarıyordu. Oflayarak dışarı çıktı ve Minel'in işini bitirmesini bekledi.

"Acıktın mı?" diye sordu Minel yanına geldiğinde.

"Biraz, sen?"

"Acıktım ve yoruldum. Ayakkabı da almam gerekiyor ama yemek yesek iyi olacak sanki."

"Tamam hadi yukarı çıkalım. Orada güzel yemek yerleri var."

"Benimle gezmeyi sevmiyordun. Yalnızlık yaramış sana. Baksana nerede ne var biliyorsun."

Deniz bunu duymazdan geldi. Evet nerede ne var biliyordu. Çünkü onsuz bir hayata alışmak için buraya alışmaya çalışmıştı. Ne kadar da saçma bir düşünceydi bu. Şimdi daha da iyi anlıyordu. O yürüyen merdivenlere yöneldiğinde Minel de onu takip etti. Bir merdiven gerisinden geliyordu. Telefonu çalınca dikkatle Minel'e baktı. Minel yüksek sesle "Söyle Bilgecim." dedi ona baktığını anlayarak.

"Kızım ne bağırıyorsun kulağımın dibinde?" diye söylendi Bilge.

"Hı hı hallettin mi işlerini canım?" diye sordu yine yüksek sesle Minel.  Deniz önden giderken Minel fısıldadı. "Deniz burada ve neden bilmiyorum bugün telefonuma takıntılı."

"Anladım, zor oldu ama hastanenin sistemine girip senin sonuçlarını sildim."

"Mükemmelsin." dedi neşeyle. "Dile benden ne dilersen."

"Buraya geri dönmeni diliyorum Minel. Olmayacak şeylerin peşinden koşma."

"Geri döneceğim, 6 ay sonra."