Minel Aşk-Tamamlandı-

15. Çünkü...

Foto:Bilge

Gözlerinden ne kadar pişman olduğu okunuyordu gerçekten de. Eğer birini seviyorsan onun tüm hallerini biliyordun. En çok da dürüst olduğu zamanları. İç geçirdi. O bu kadar samimiyken nasıl ondan uzak durabilirdi? Gözleri dolmuş bir şekilde iç geçirmişken "Deniz." diye seslendi biri. Minel söyleyeceklerini unutup Deniz'e seslenen kişiye baktı. Daha önce görmediğine göre tanımıyordu.

Deniz ona seslenen arkadaşına döndü. Burada veterinerdi. Sağlık ocağına birkaç kişi hayvanını getirdiğinde önce büyük bir şaşkınlık yaşamıştı. Sonrasında ise küçük bir araştırma yapmıştı ve kasabadaki veterineri bulup tanışmıştı. O da burada yeni olduğu için çok da iyi anlaşmışlardı. "Nasılsın Dağhan?" diye sordu.

"İyiyim, sen nasılsın? Görüşemedik uzun zamandır."

Deniz'in bakışları Minel'i buldu. Aklı ondayken herkesi her şeyi boş vermişti. "Seni eşimle tanıştırayım. Minel."

Dağhan o anda aralarında mesafe olsa da bir kadının onlara baktığını fark etti. "Memnun oldum ben Dağhan."

Minel başıyla onayladı. Aralarındaki mesafeyi kapatırsa Deniz'e yakın olurdu. O yüzden gidip tokalaşmadı. "Ben de memnun oldum. İzninizle şimdi gitmem gerek."

***

Minel giderken Deniz sıkıntılı bir şekilde iç geçirdi. Ona bir şeyler söylemek öyle zordu ki... Fırsat bulmuşken söyleyebilseydi keşke. "Kar yağıyor diye spor yapmaktan vaz mı geçtin yoksa?" diyen arkadaşına baktı Deniz. Gülümsedi.

"Minel geldi bu hafta sonu. O yüzden birkaç gündür çıkamadım."

"Sahi evli olduğunu bilmiyordum." Deniz ile göz göze geldiğinde koluna dokundu dostane bir hareketle. "Anlatmak zorunda değilsin."

Deniz onun bu anlayışı karşısında minnetle baktı. "Teşekkür ederim."

"Sanem çok sıkılıyor evde. Belki bir akşam bize yemeğe gelirsiniz, ne dersin?"

"Çok iyi olur. Biz evdeyiz, burada gidecek başka yer yok. Ne zaman dersen o zaman geliriz. Siz de gelin."

"Olur, haberleşelim. Şimdi köye gitmem gerek. Hayvanları kontrol için gelmemi istemişti bir amca."

"Tamam o zaman, görüşürüz."

"Görüşürüz."

Dağhan giderken Deniz'in gözleri fazlasıyla uzaklaşmış olan karısındaydı. Akşam konuşmaları en iyisiydi. Biraz iletişim kurabilseler belki de her şey normale dönecekti ama inatla konuşmuyorlardı.

***

Dakikalardır Ozan'ın işinin bitmesini bekliyordu. Küçük bir çocuk gibi ayaklarını sallamaya başladığında Ozan gülümseyerek başını dosyadan kaldırıp Sezin'e baktı. "Sana sıkılacağını söylemiştim."

Omuz silkti. Koca şehir üstüne üstüne geliyordu sanki. "Minel gittiğinden beri canım çok sıkılıyor."

Ozan dikkatini sevgilisine verdi. Onları Minel tanıştırmış ve ilk tanışmalarında üstüne basarak onları yakıştırdığını söylemişti. Öyle olmasa bu güzel kadın belki de sevgilisi olmayacaktı. Yanlış insanların peşinden sürüklenip duracaktı. Küstüklerinde hep Minel barıştırırdı onları. "Bilge ile buluşsanız?" diye önerdi.

Yarasına tuz basmıştı Ozan. Minel grubun merkezi gibiydi. O olmadan Bilge ile vakit geçirdikleri çok nadir zamanlar vardı. Onda Minel ile ilgili konu vardı hep. Şimdi Minel konusu olmadan ve yanlarında o olmadan buluştuklarında nasıl olacağını bilmiyordu. Ofladı. "Biz Bilge ile buluşmayız ki."