JUST...don't

hfd 84

kodaline - one day

harry p.o.v

we hebben de eerst paul gebeld en alles uitgelegt en hij heeft de politie gebeld maar wel gezegt dat niet iedereen het mag weten omdat er nog een kleine kans is dat ze nog leeft.  we hebben alex de brief laten lezen en was helemaal van slag . de 5sos jongens hebben het ook gelezen en waren allemaal net zo geschrokken als wij . we hebben het ook aan chelsea vertelt en die komt zo snel mogelijk hier heen. toen ik mijn moeder belde om het te vertellen zei ze ' daar zat ze dus mee ' . toen ze dat zei viel alles ineens op zijn plek . ineens begreep ik het en vond ik het dom van mezelf dat we niet hebben nagedacht. hoe moet ze zich wel niet gevoelt hebben . dat ze nog kon lachen met ons . maar ja , charlie houd alles verborgen .

de agenten hebben ons verhoort en proberen nu zo snel mogelijk charlie terug te vinden . de jongens zijn met alex , chelsea aan het halen , terwijl ik in bed lig en hoop op nieuws over charlie . hoe langer het duurt voor ze haar vinden hoe kleiner de kans is dat ze nog leeft . die gedachten maakt me echt gek !!! wat als we te laat zijn en ze er niet meer is . er is nog zo veel wat we nooit tegen haar gezegt hebben . bijvoorbeeld dat we het altijd heel schattig vonden als ze moe was en in haar ogen wreef  en dat als ze ergens heel erg serieus mee bezig was dat ze nooit in de gaten had wat er om haar heen gebeurde . al die kleine dingen maakte charlie , charlie . ja , ze is soms echt gestoord en gedraagt zich als een kleuter bijna de hele dag door , maar als ze serieus moest zijn dan was ze dat . en als ik eerlijk ben , wij zijn ook niet serieus . wij zijn ook nog gewoon kleuters .

dan word ik gebeld door een afgeschermd nummer . ik pak mijn telefoon en neem op ' met harry ' zeg ik voorzichtig . ' met charlotte , ik werk voor een tijdschrift-' meteen kap ik haar af . ' luister , ik heb hier nu niet echt zin in . mijn vriendin is spoorl- ' ' HARRY , ik weet waar ze is ' schreeuwt charlotte door de telefoon heen . ' w-wat , hoe weet je dat ' vraag ik en ga rechtop zitten . ' ik was charlie aan het volgen want ik wou wat foto' s over een stuk wat ik van haar moest schrijven en toen ineens kwam er een rare man en trok haar aan haar arm mee. toen ben ik ze gaan volgen en ik weet serieus waar ze is ' zegt charlotte door de telefoon heen . ' waar is ze ' vraag ik . ' ik zal je een sms sturen met het adress , bedank me later maar ' zegt ze en hangt snel op . binnen een paar seconde krijg ik een bericht van charlotte .

in de haven , een oude schuur . vlak bij het water . de voorkant is helemaal van rood hout . het is de laatste schuur vanaf de ingang .

snel trek ik schoenen aan en pak ik mijn jas van mijn koffer af . snel loop ik naar de eet tafel en pak een fles water en mijn auto sleutels . dan ren ik de hotel kamer uit opweg naar de haven .

charlie p.o.v

ze zijn nu een paar uur weg gegaan en hebben alle sporen van bewijs meegenomen . ik denk niet dat ik het nog lang vol houd na wat er gebeurt is

*een paar uur geleden

hij komt met het mes mijn kant op en gaat naast me staan . ' ben je er klaar voor prinses ' zegt hij . dan gaat hij met het mes langs mijn shirt en scheurt hem helemaal open . meteen raakt de koude lucht mijn huid en trek de kippenvel over mijn hele lichaam heen . hij gaat met de punt van het mes over mijn buik heen en maakt kleine krasjes die er voor zorgen dat ik het echt heel koud heb . mijn schirt is weg getrokken dus lig ik alleen nog in mijn bh en mijn broek . dan gaat hij met het mes naar mijn armen en krast daar ook overheen . dan ineens drukt hij de punt in mijn arm en maakt op mijn onder arm een snee . ik probeer te schreeuwen maar de prop in mijn mond zorgt ervoor dat er bijna geen geluid uit mijn keel kan komen . als hij mijn arm laat zien zit er vanaf mijn pols tot op mijn boven arm een snee waar bloed uit stroomt . hilde komt mijn kant op en drukt mijn keel tegen de tafel aan zodat ik niks kan zien . mijn vader gaat naar de andere kant en doet het zelfde aan de andere kant . ik probeer te schreeuwen maar hoe meer ik probeer hoe harder hilde mijn keel naar de tafel drukt . het ademhalen begint weer moeilijker te worden en ik begin me steeds slapper te voelen . ' zo erg is het nou ook weer niet toch ' zegt mijn vader lachend . als hilde heel even mijn keel en hoofd los laat kan ik naar mijn armen kijken . het bloed stroomt van mijn armen af . dan duwt hilde mijn hoofd weer met een klap terug op tafel . ' zo , nog een ' zegt mijn vader en komt weer met zijn mes aanlopen . hij gaat met het mes over mijn buik heen en maakt dan boven en onderop mijn buik een snee.  deze doen nog meer pijn als de andere twee . dan stapt hij naar achter en pakt de knuppel . hij slaat me op mijn hele lichaam nog een keer en doet dan alle spullen bij elkaar . hilde laat mijn keel los en loopt naar mijn vader toe . ze pakken hun spullen en zeggen dan ' over een paar uur heb je nergens meer last van . leuk je weer gezien te hebben voor de laatste keer  ' . dan lopen ze de schuur uit en sluiten heel de boel af . het bloed blijft maar stromen en ik begin me licht in mijn hoofd te voelen ...

* terug naar nu *

tot nu toe heb ik het nog uit kunnen houden maar ik weet niet voor hoe lang nog . het is super koud , alles doet pijn en ik heb heel erg dorst . ik durf niet meer te bewegen omdat ik bang ben dat het alleen maar erger word . toen ze weg waren heb ik geprobeert los te komen maar dat zorgde er alleen maar voor dat alles meer pijn ging doen . de touwen schuren langs de wond en zorgen voor een brandend gevoel . het gevoel in mijn armen begint ook steeds minder te worden . alles begint sowieso minder te worden . ik kan slechter zijn , ademen begint pijn te doen , het gevoel in mijn armen word minder en ik heb moeite met wakker te blijven . het liefste doe ik mijn ogen dicht maar ik wil zo lang mogelijk mijn ogen open houden al was het alleen maar voor het geval dat er iemand is om me hier vandaan te halen . niet dat er waarschijnlijk iemand is die weet dat ik hier ben , maar toch .

dan als ik het na een half uur echt niet meer kan geef ik het uiteindelijk op.  ik kan echt niet meer . langzaam laat ik mijn oogleden zakken en doe ik mijn ogen dicht ....

OMGGGGG SPANNEND !!!!

hahahahahaha sorry guys

thanks 4 reading , the votes , AND The comments

x #teamtrouble