hfd 89

740 24 4
                                    

5 seconds of summer - i can be your hero ( het is een keek , maar wel een van de beste en .... gewoon wauw !) en paste bij het hoofdstuk....

harry p.o.v

als louis weg is laat ik de tranen over mijn wangen rollen . ik ben dus gewoon te laat geweest . was ik nu maar eerder gaan zoeken , of had charlotte me maar eerder gebeld . waarom geven ze het eigenlijk op ?? als of ze het niet waard is. ze heeft me dingen laten doen die de jongens echt niet voor elkaar hadden kunnen krijgen.

*flashback

charlie had een verassing voor me en de rest mocht niet mee . ze wisten wel wat we gingen doen maar ze mochten niks zeggen van haar.  vanuit de auto duwt charlie  me ergens naar toe maar ik heb echt geen idee . ze heeft een blinddoek omgedaan waardoor ik niks zie . de grond is niet hard dus ik denk in het bos ?? maar wat is er zo bijzonder in het bos ?? na nog wat aanwijzigingen zet ze me stil en laat me los.  ' voor ik de blinddoek weghaal moet je beloven dat je het gaat doen ' zegt charlie . ' oke ' zeg ik . zo erg kan het toch niet zijn . als ze langzaam de blinddoek weg doet staan we voor een groot klimpark wat verschillende parcours door de bomen heeft.  ' je weet dat ik dit best eng vind ' zeg ik. ze haalt haar schouders op en trekt me mee naar het park toe . we krijgen een soort tuig om met haken en touwen.  ' welke beginnen jullie ' vraagt de vrouw terwijl ze de laatste touwen aantrekt . ' de zeven meter is denk goed ' zegt charlie . zeven meter ??!! dat is echt heel erg hoog.  net zo hoog als een gemiddeld huis !! ze trekt me mee klimt dan als eerste de trap op naar het platform . het eerste opstakel is een balk van ongeveer 10 centimeter breed die hangt aan touwen . charlie loopt er met gemak overheen en doet het bijna rennend . ' kom op , dit kan je ' zegt ze vanaf de andere kant . ' gewoon niet naar beneden kijken ' zegt ze . voorzichtig loop ik naar de overkant en als ik op het platform sta zegt ze ' zo erg was het toch niet ' en ze loopt meteen door . nu is het een staaldraad wat over een afstand van ongeveer 15 meter is . charlie loopt snel naar de overkant en draait zich dan om naar mij . ' probeer je voeten schuin te zetten en focus op je evenwicht ' zegt ze . ik luister naar wat ze zegt en dan is het eigenlijk niet eens zo heel moeilijk.  als ik weer veillig op het platform sta gaat charlie verder naar de volgende . het is een groen net waar je in moet springen en dan omhoog klimmen . charlie springt in het net en is aan het lachen. ' dit is echt leuk ' zegt ze als ze over het net naar de andere kant kruipt . ' het is maar wat je leuk noemt ' zeg ik en spring achter haar aan.  ' dus jij wilt zeggen dat dit niet leuk is ' zegt ze tegen me als we weer samen op het platform sta . ' er zijn andere maniere om plezier te hebben ' zeg ik . ' dit is sowieso de coolste manier ' zegt ze en gaat weer verder. 

na lang geklommen te hebben zijn we bij het laatste onderdeel aangekomen . het is een zip line vanaf 10 meter hoog naar beneden door de bomen heen . charlie maakt zichzelf vast en kijkt me dan aan . ' niet denken maar doen ' zegt ze voor ze zich naar achter laat vallen en naar beneden gaat . snel volg ik haar en als we beneden komen is ze aan het lachen . zie je wel dat dit grappig is ' zegt ze . oke het is best wel cool . ik snap niet waarom ik dit eng vond . ' dit was niet grappig , dit was cool ' zeg ik en geef haar een high five . ' weet ik ' zegt ze en trekt haar tuig uit.  ' en nu heb ik zin in pizza ' zegt ze en trekt me aan mijn arm mee . ' harry loop door , ik heb honger ' zegt ze . ' net alsof ik met niall weg ben ' zeg ik en schud mijn hoofd heen en weer. ' dat hoorde ik ' zegt ze en kijkt me nep boos aan.  ' dat was de bedoeling ' zeg ik en grijns naar haar.  ' omdat dit echt een rot opmerking was betaal jij me eten ' zegt ze nep verdrietig en trekt me aan mijn arm mee . ' was een grapje ' zeg ik. ' dat van mij niet ' zegt ze lachend .

einde flashback *

dat ze me dat heeft laten doen is nog steeds echt een raadsel . eerst durfde ik niet en liet de jongens altijd zonder mij gaan maar nu ga ik gewoon met ze mee en soms durven ze niet eens verder en ga ik wel door . maar charlie leerde me niet alleen dit soort dingen maar soms was ze ook echt serieus . de dingen die ze vertelde in de vakantie ...

*flasbback

na een dagje zwemmen en niks doen hebben we gegeten maar is iedereen al weer naar bed omdat ze het zo zwaar hadden vandaag . guys , we hebben serieus niks gedaan . charlie ligt in het gras iets bij de tenten weg en ligt al een uur naar de lucht te staren . ik loop naar haar toe en ga naast haar liggen.  ' wat is hier bijzonder aan ' vraag ik na een paar minuten . ze slaat haar hand over mijn mond heen als teken dat ik mijn mond moet houden.  ' hou je mond ' zegt ze . ' waarom ' vraag ik . ' stil ' zegt ze . ze staart weer naar de lucht en na een tijdje begint ze te vertellen . ' vroeger zei boe altijd dat de mooiste en de grootste sterren de mensen zijn waar je van houd . hij vertelde dit een paar dagen voor hij dood ging . sinds toen maken sterren me altijd rustig en zorgen ze ervoor dat je een soort ... verbinding voelt ' zegt ze.  ik kijk haar aan en ze gaat verder met vertellen . ' hij zei ook dat de minder mooie sterren en die donker zijn de slechte kanten van mensen . eerst dacht ik dat niemand slecht was alleen met slecht bedoelde hij dingen die je mee gemaakt hebt . iedereen heeft wel eens wat meegemaakt wat je geraakt heeft en wat je nooit zal vergeten . en dan als je dood bent gaat dat donkere deel weg en blijft alleen het goede deel over . het klinkt echt heel dom en kinderachtig , maar stiekem hoop ik dat het echt zo is ' zegt ze . ik kijk weer naar de sterren en wat ze zegt zou best cool zijn als het waar is . ' maar wie is dan die felle ster ' vraag ik. ' iemand die je mist en waar je nog steeds van houd . dat moet je zelf bepalen ' zegt ze . dat ze zo serieus kan zijn , verbaast me echt .

einde flashback *

op deze momenten herken je haar nooit . ze is stil ( wat al bijzonder is ) en let nergens op . alsof ze in haar eigen wereld zit.  maar charlie is niet alleen maar een aardig meisje , soms kon ik haar wel vermoorden !! niet letterlijk dan he .

*flashback

samen met moos zijn we naar het meer . bram was te lui en lag te slapen op louis zijn schoot , dus zijn we zonder hem gegaan.  terwijl we aan het lopen zijn vraagt charlie ineens ' wat is je favoriete kleur ' ik begin te lachen en vraag ' waarom wil je dat weten ' ze haalt haar schouders op en wacht op een antwoord.  ' oranje ' ze knikt en loopt verder . ' waarom wil je dat weten ' vraag ik . ' gewoon , ik mag toch wel weten wat je favoriete kleur is ' zegt ze lachend . ' die van mij is blauw en groen ' zegt ze . ' je mag er maar een kiezen ' zeg ik . ' wie heeft de regels bedacht ' zegt ze en probeert arrogant te doen . ' ik ' zeg ik lachend . ' oke , dan kies ik..... groen ' zegt ze boos . ik begin te lachen en ze rent snel achter moos aan naar de steigers langs het meer . ' harry , kom eens hier ' zegt ze vanaf de steiger als ze bezig is met moos . ik loop rustig naar haar toe en ga naast haar staan . ' wat is er nou ' vraag ik . ze kijkt naar mijn broekzak en zegt dan ' daar is iets oranjes ' en ze wijst de andere kant op . ik draai me om en als ik me omdraai duwt ze me het water in .  als ik boven water kom staat ze heel hard te lachen . ' je geloofde het serieus ' zegt ze en veegt de tranen van het lachen van haar gezicht af . ik zwem naar de steiger en hou mijn handen aan de rand vast . ze gaat op haar hurken voor me zitten . ' dan moet je mijn favoriete kleuren maar niet belachelijk maken ' zegt ze en drukt met haar vinger op mijn neus . met een grijns zit ze voor me en voor ze er over na kan denken pak ik haar bij haar pols en trek haar het water in . als ze boven komt kijkt ze me boos aan . ' wat als ik me telefoon in me zak had gehad ' zegt ze en gaat aan mijn nek hangen. ' ja , en ik dan . jij begon ' zeg ik . ' ik was dan niks bijzonders kwijt geweest op zich . jij was alleen al je selfies kwijt geweest ' zegt ze lachend . ' alsof ik alleen maar selfies maak ' zeg ik en duw haar armen van mijn nek af . ' ja ' zegt ze en gaat op mijn rug zitten . ' eyy ' ik kijk naar de kant en daar staat louis . ' nooit van opschieten gehoord ' zegt hij . we klimmen de kant op en lopen achter louis aan naar huis . ' allemaal jou schuld ' zeg ik en doe mijn armen over elkaar . ' achh... sorry ' zegt ze . ' meen je dat ?? ' vraag ik . ' nope ' zegt ze en rent met moos richting huis .

einde flashback *

oke , het was wel grappig maar het was ook best vervelend . en toch boeide het me vrij weinig . als ze aan het lachen was , kon je niet boos op haar blijven . wat ze ook deed , meestal was ik nooit boos op haar . oke , toen ze in haar koffer bezig was toen was ik wel een beetje boos omdat ze me niet vertrouwde . maar ze mocht niks zeggen dus nu begrijp ik het.  en al had ze niks gezegt , ik zou nooit boos op haar blijven. ' charlie , je mag echt niet weg . we kunnen niet zonder je en ik ook niet ' zeg ik huilend . ik kijk naar mijn schoot.  ' doe ik niet ' kraakt ineens een stem . als ik naar charlie kijk heeft ze haar ogen open .' charlie' zeg ik blij .

WHOOP WHOOP, HAAT VOORBIJ !!! TUURLIJK WAS ZE NIET DOOD !!! XD WEER VREDE OP AARDE GUYS !!! #haatisweerweghoopik

thanks 4 reading , the votes AND ALL THE COMMENTS !!!!

LOVE YAA ALL !!!!

#teamtrouble

JUST...don'tTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang