JUST...don't

hfd 132

animals - maroon 5

harry p.o.v

ken je dat gevoel als alles op een dag tegen zit ?? dat je je zo slecht voelt en je je het liefts opsluit in een kamer en er gewoon nooit meer uitkomt ?? zo voel ik me nu al drie weken. drie weken is het sinds de begrafenis en ik ben nog steeds niks verder . ashlyn blijft voorlopig bij louis omdat hij beter voor haar kan zorgen dan ik op dit moment . ik zorg amper voor mezelf !! over een week begint de volgende tour en ik heb er zo geen zin in. iedere dag hebben we nu repetities en krijgen we eten om " aan te sterken " . ze willen het alleen voor mij geven omdat ik weer de gene ben die slecht eet . ze zitten de hele dag achter me aan en laten me geen moment alleen . managment is bang dat ik straks niet sterk genoeg ben om op tour te gaan . ze hebben er de hele tijd al geen begrip voor gehad over wat er gebeurt is . ashlyn mag al maar met hoge uitzondering mee. ik had haar toch niet achter kunnen laten. helemaal niet omdat ik beloofd heb goed voor haar te zorgen . en dat doe ik dan ook gewoon , of managment het wil of niet .

' harry , we moeten gaan ' hoor ik louis zeggen. ik ga naar de gang en trek snel schoenen aan voor ik achter louis aan ga naar buiten. ashlyn zit in louis zijn auto en ligt te slapen . zachtjes praten we wat in de auto over de tour . als we aankomen bij de oefen ruimte til ik ashlyn uit haar stoel haar kinderwagen in en duw hem naar binnen toe waar we de rest vinden op de bank . ' he he , daar zijn jullie' zegt niall . ' sshhh ' zegt louis en wijst naar de kinderwagen . ' laat maar lou , ze word van zelf toch wel wakker ' zeg ik en trek mijn jas uit .  ' simon komt straks vertellen wie ons voorprogamma word nu 5 seconds of summer hun eigen tour heeft ' zegt liam terwijl hij op zijn telefoon kijkt . we knikken en beginnen dan maar met oefenen als de band er ook is .

' hallo allemaal ' zegt simon als hij binnen komt lopen en ons onderbreekt . we nemen even pauze en simon komt bij ons zitten . we hebben het even over de tour als hij ineens begint over ons voorprogamma . ' dus , we hebben besloten voor een bekend iemand te gaan die jullie hulp ook wel kan gebruiken ' zegt simon . ' hoezo onze hulp gebruiken ' vraagt zayn . ' ze zou wel wat bekender willen worden en met jullie mee op tour gaat dat haar goed helpen ' zegt simon . ' ze , haar ?? nu hebben we het ergens over ' zegt niall grijnzend . ' jullie zullen het vast goed met elkaar kunnen vinden ' zegt simon . ' je mag best zeggen wie het is ' zegt louis ongeduldig . ' taylor , taylor swift ' zegt simon trots . onze monden vallen open en ik weet zeker dat niall zijn woorden nu terug neemt . ' nee , niet die meid meer ' zegt louis en staat op . ' je weet van het verleden tussen haar en harry ' zegt liam . ' ja maar dat is nu toch niet meer' zegt simon . ' hoe kan je ons dit aan doen ' zegt zayn . ' luister jongens , jullie zullen ermee moeten leren leven want ze zal gewoon meegaan ' zegt simon. de jongens kijken simon dan boos aan en hij negeert het. het is even stil als hij een opmerking maakt die hij beter niet had kunnen maken ' misschien eindigt het nog wel mooi tussen harry en taylor ' voor ik na kan denken wat ik doe vlieg ik al richting simon maar word ik tegen.gehouden.  ' NIEMAND ZAL CHARLIE VERVANGEN SIMON , NIEMAND !! ' schreeuw ik hard . ik probeer langs ik denk liam te komen maar het lukt niet . pas als ik ashlyn hoor huilen stop ik gelijk en draai ik me om richting de kinderwagen . ik loop ernaar toe en til haar er voorzichtig uit en hou haar vast . haar dekentje sla ik om haar heen en loop dan naar buiten toe met haar tegen me aangedrukt . al snel huilt ze niet meer en ligt ze weer gewoon rustig te brabbelen . als ze me aankijkt doen haar ogen me aan charlie denken. percies dezelfde kleur en niet te lezen . charlie . hoe had simon dat ooit over taylor kunnen zeggen . ' niemand zal ooit beter zijn dan mama ' zeg ik tegen ashlyn . er zal nooit iemand komen die charlie haar plek in zal kunnen nemen . het blijft het vervelende , eigenwijze , slimme , creative , gestoorde meisje dat zo vervelend was dat je niet zonder haar kan. al maakte ze je het leven zuur en pesten ze je soms , alsnog kan je niet zonder haar . ze was niet als de meeste van haar leeftijd zijn en ik denk dat dat haar uniek maakte . want voor charlie had ik nog nooit iemand gezien die in haar eentje dora keek en serieus mee deed en de slappe lach ervan kon krijgen , die huppelend door het hele huis zou gaan rennen en midden in de woonkamer op de grond eindigen terwijl ze aan het rollen was . of wanneer ze een pannekoek at ze er altijd gezichtjes opmaakte . als ik alles zo zeg dan klinkt ze als een kleuter of iemand die niet volwassen was . maar als ze iets was dan was het wel volwassen. op jonge leeftijd heeft ze al veel meegemaakt wat je niemand als kind aandoet . in het boek stonden verhalen over haar vader voor hij vertrok. toen ze nog een jaar of acht  was zouden haar ouders vaak s'avonds ruzie hebben over de kleinste dingen. het werd vaak schreeuwen wat haar bang maakte . ze zou luisteren wat ze zeiden tegen elkaar en wachte tot een punt waar zij dacht dat ze in moest grijpen . ze renden naar beneden en ging aan haar vader zijn hand trekken en vragen of hij maar wou blijven en geen einde aan zijn leven wou maken . en dat een paar keer per week . toen ze twaalf was , is het het ergst geweest . het ging er zo heftig aan toe dat ook zij geraakt is door haar vader . met een uithaal die per ongeluk was heeft hij charlie geslagen . meteen was het klaar voor charlie en heeft ze zich nergens meer mee bemoeid . en een paar maanden later vertelde haar vader dat hij weg ging zonder charlie , christian en hun moeder . sinds toen is ze hard gaan worden en liet ze niemand meer toe . dat is de reden waarom wij er waren. en toen later kregen we nog dat haar ouders haar weg deden en wat haar vader haar nog aangedaan heeft die nu gelukkig vast zit en ook niet meer vrij komt . haar leven is niet makkelijk geweest en nadat ik dit allemaal had gelezen had ik alleen maar meer respect voor haar . in het begin toen we nog op haar moesten passen was ze ook nooit zo vrolijk als vlak voor haar dood . ' hazz ' hoor ik ineens en schiet op . daar staat zayn en hij komt naast me zitten op het bankje . ' we hebben met simon gepraat maar wat we ook proberen , hij wil het niet veranderen ' zegt zayn . ik knik en staar naar ashlyn die voor de verandering weer eens in slaap is gevallen . ' ik zal er mee moeten leren leven ' zeg ik . ' het komt goed harry.  en als het echt niet gaat zal ik er persoonlijk voor zorgen dat ze weg gaat ' zegt zayn.  ik lach naar hem en knik dan. ' kom op , we moeten een tour voor bereiden ' zegt zayn . we gaan terug naar binnen en ik leg ashlyn weer terug in haar kinderwagen .

na het oefenen ga ik terug naar huis met louis en ben ik weer alleen met ashlyn.  louis zei dat hij haar nog wel wilde houden maar ik moet het ook zelf doen . thuis maak ik een flesje voor haar en ga ik met haar op de bank zitten . terwijl ze langzaam haar flesje leeg drinkt kijk ik wat tv. als ashlyn klaar is zet ik het flesje op tafel neer en ga ik op de bank liggen . het is al laat dus besluit ik toch maar naar bed te gaan . nadat ik de deuren opslot heb gedaan ga ik naar boven toe en breng ik ashlyn naar haar kamer toe . ik trek haar kleren uit en leg haar in haar pyjama in bed neer met een deken over haar heen. ' weltruste ashlyn ' zeg ik en geef haar een kus op haar voorhoofd voor ik weer terug rechtop kom . boven het bedje van ashlyn hangt aan de muur de ketting van charlie . ik kijk er even naar en draai me dan om naar mijn kamer . ik trek mijn kleren uit en ga in bed liggen. ik doe mijn ogen dicht en val ik inslaap.

thanks 4 reading , voting and all the amazing comments x #teamtrouble