19.BÖLÜM PART 2 "Geçmişin İzleri"

3.2K 195 45
                                    

Merhabaaaaa. Arkadaşlar size geçte olsa bir bölüm yazdım. Çok yakında Harika bölümler sizler ile. Sabırla beklediğiniz için sizlere minnettarım 🙏🏻 bildiğiniz gibi düğünüme çok az bir süre kaldı. Evimizi tuttuk. Temizlik ve mobilyalar beyaz eşyalar derken çok yoruldum.

Veeeeee ben ve eşim bu 23 Mart 2018 tarihinde Yani doğum günümde evlendik. Bu mutluluğumu sizler ile paylaşmak istedim. İnstagram da videom var bakmak isteyenler
arife.byndr  adresinden veya Arife Günaydın yazarsınız beni bulutsunuz. Artık soyadım günaydın oldu ❤️ sizi çok fazla tutmuyorum ve hikayeye geçin 😘

 Artık soyadım günaydın oldu ❤️ sizi çok fazla tutmuyorum ve hikayeye geçin 😘

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Sabah olmak üzereydi. Hava hala aydınlanmış olmasa da, bir saat içerisinde güneş doğacaktı. Sıkıntıyla nefesimi dışarı üfledim. Yüreğim de ki ağırlığı kaldıracağımı sanmıyordum. Eric'i defalarca aramıştım ama cevap alamamıştım. Gözlerimi kapatıp, ellerimle alnımı ovaladım. Sonunda bahçe kapısında beliren siyah BMW ile camın önünden hızla ayrıldım. Dış kapından çıkarken, üzerimde ki siyah hırkama sarıldım. Gözlerim direksiyonda bir kadını görünce kalbimin tekledi. Ayaklarım yavaşlasa da, ağır adımlarım bu sefer gitmek istemiyordu. Bin bir türlü senaryo beynimin içinde koşuyordu. Nefesimi tuttum. Eric'in arabadan inişini izledim. Beni görünce duraksadı. Direksiyon da ki bayanı gözüm bir yerden ısırsa da beynim şuan başka türlü senaryolar peşinde olduğu için odaklanamıyordum. Bayan arabadan indi. Kalçasını kapatan siyah full mini elbisesine gözlerimi belerterek baktım. Bakımlı saçlarını omuzlarının arkasından geriye doğru atarak "Merhaba" dedi.

Karşım da ilk çağlardan insan varmış gibi baka kaldım. Bu şırfıntının kocamın arabasında ne işi vardı? Öfkeme hakim olmaya çalışarak, sinirli gözlerimi Eric'e çevirdim. Kırılmıştım. Beni aramasını beklerdim. Ben onun karısıydım. Güçlü durmaya çalışarak bakışlarımı bayana çevirdim "Merhaba" dedim tıpkı onun neşeli sesinden yoksun, sıcak kanlılığının aksine soğuk bir tavırla.

"Kusura bakmayın benim adım İclal" uzattığı bakımlı ellerine tuhaf bakışlarımı atmaya devam ederken, ben nezaket sahibi biriydim bu yüzden bende uzattığı elini sıkarak "Ece memnun oldum" diyerek büyük bir yalan söylemiştim. Hiç bir şekilde memnun olmamıştım. Eve girdiğimde elimi dezenfekte edecektim.

"Bıraktığın için sağol" Eric'in sarhoş tamam çok az sarhoştu belki ama kafamı çevirip ona baktım. Gözlerinde ki ifadeyi anlamıştım. O kadını eve davet etmeyecektim. Bunu istiyordu.

"Benim için problem değil. Seni sağsalim karına teslim etmek istedim" yumuşak ses tonunda ne olduğunu anlamasam da bir an sadece bir an fazla mı tepki verdiğimi düşünüyordum. Kim olduğunu da ciddi anlamda merak ediyordum. Dostunu kendini yakın tutmalısın fakat düşmanını daha yakın. Henüz ikisi de belli olmadığı için "İçeriye gel sana bir kahve yapayım" dedim. Bundan pişman olsam da, bunu yapmam gerekti.

"Gitsem iyi olur" diyerek sıcak gülümseme dudaklarına yayıldı.

En sıcak tavrımı sergileyerek "Lütfen" deyip gülümsedim. Büyük bir tereddütte kalsa da "Pekala bir kahveye ihtiyacım var aslında" dedi.

BAKICI- GEÇMİŞİN İZLERİ (ASKIDA)Where stories live. Discover now