Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Sevdik sevildik. Birbirimize kalplerimizi açtık. Altı yıllık sevgimizin sonu evlilik ile tamamladık. Bu süreçte neler oldu? Öncelikle düğün öncesi stres beni fazla gerdi. Kafamı hikayelerime çok veremedim.Bir gün evleneceğiniz zaman ne demek istediğimi anlayacaksınız. Veya çevrenizde evlenen yakın akrabalarınız varsa ne demek istediğimi anlarsınız. Düğündü, balayıydı derken, evime geldim fakat kendimi toparlamam bir haftayı aldı. Evimde yerleşmem de, bir o kadar süreyi buldu. Ardından ramazan girdi. Misafirler çağırdık, misafirliğe gittik derken, bu süreçte internet problemimizi hallettik ve kalan bölümü sizler ile paylaşıyorum.
Bu bölüm geçiş bölümdür. Aynı zamanda yeni soru işaretleri ve yeni heyecanlı bölümler gelecek demek.
Keyifli okumalar diliyorum. Yakında tekrar görüşmek üzere hepinizi seviyorum. Sizleri bu kadar beklettiğim için özür diliyorum. Yakında yeni bölüm gelecek. Hayırlı Ramazanlar...
ÇAĞAN
"Biliyorum fakat onları hiç bu kadar yani bilemiyorum...." Sustum. Ne söyleceğimi bilemiyordum.
"ilk defa mı bu kadar ciddi bir tartışma yaşıyorlar." Kafamın içinde ki cümleleri Yağmur tam olarak netleştirmişti.
"Evet, öyle" diyerek derin bir nefes aldım.
"Şu an neredesiniz?"
"Polanezköy'de ki eve geldik" dedim. Bir soluk verdi.
"Dinle. Annenin şu an sizlere ihtiyacı var. Her şey yoluna girecektir." Gülümseyerek konuştuğunu fark ettim. Bana destek olmaya çalışıyordu.
"Öyle mi dersin? Sanki her şey yıkılmış gibiydi." Dedim üzgün bir sesle.
"Babam ölmeden önce annemle bazı zamanlarda çok tartışıyorlardı. Tıpkı senin hissettiğin duyguları hissederdim. Tüm dünya başıma yıkılıyormuş veya geri dönüşü yokmuş gibiydi ama onlar her defasında toparlamayı başarıyorlardı. Hem baban anneni çok seviyor onları tatilde gördüğüm kadarıyla ayrılmaları imkânsız" Allah'ım o kadar güzel konuşuyordu ki bir an durup, düşündüm. Konuşmasının yarısını dinlememiştim bile.
Babam ve annem birbirlerini gerçekten çok seviyorlardı. Bunu atlatacaklardır. Bundan kesinlikle emindim.
"Bence de haklısın" diyerek sözünü kestim.
"Evet, onlara birkaç gün verin" dedi.
İstemeyerek olsa da "Pekâlâ. Kapatsam iyi olur" dedim.
"Tamam, arada mesajlaşırız. Bende anneme yardım etmeye gidiyorum." Dedi.
