Deal or no Deal?

Hoofdstuk 3

Iets later dan gepland, maar hier is toch hoofdstuk drie. Ik vond dit zelf echt een super leuk hoofdstuk om te schrijven! Laat weten wat jullie ervan vinden! Liefs, Daniek. 

Fenna

Mijn ogen prikken van het vele staren naar mijn beeldscherm en als ik het zoveelste mailtje heb verstuurd, vind ik dat het tijd wordt om te stoppen. Het loopt al tegen zes uur en Rosa vermoordt me als het eten straks nog niet klaar staat. Dat is trouwens ook een van de redenen waarom ze al haar kansen grijpt om bij mij te eten, koken is nu eenmaal niet haar specialiteit.

Ik onderdruk een gaap en rol met mijn spieren om de stijfheid eruit te krijgen, en pak vlug mijn spullen bij elkaar. Ik heb mijn medewerkers een uur geleden al naar huis gestuurd, alleen Lucas weigerde om het kantoor te verlaten.

Het komt wel vaker voor dat een van ons langer doorwerkt, maar hij heeft vorige week ook al veel te veel overuren gemaakt. Hij is bezig om een grote klus binnen te halen. Een scholengemeenschap met vijftien scholen wil namelijk met ons in zee gaan. Het houdt in dat we voor elke school een aantal coaches nodig hebben en dat we intensief met leraar en leerling aan de slag gaan. Als het hem lukt om deze klus binnen te slepen, houdt dat niet alleen in dat we enorm veel geld binnen halen, maar ook dat ik een reden heb om uit te breiden.

Het is nogal pril en ik heb hem beloofd te helpen als het wat meer vorm begint te krijgen, maar ik heb eigenlijk nog geen kans gehad om het hem te vragen.

Dus als ik opsta loop ik een rondje om onze bureaus en ga ik achter hem staan.

'Lukt het een beetje Lucas?'

Meteen schiet hij drie meter de lucht in en kijken zijn ogen me verschrikt aan. Het blauw lijkt zo net op de ogen van Jack, maar dan warmer, liefdevoller...

Ik knipper met mijn ogen om het beeld kwijt te raken en probeer mijn lachen in te houden.

'Ik weet dat je mijn baas bent Fenna, maar wil je dat alsjeblieft nooit meer doen?'

Hij haalt een hand door zijn haar en grinnikend zeg ik dat ik dat niet aan hem kan beloven.

'Je weet dat ik altijd nog ontslag kan nemen he?'

'Ja dat weet ik. Maar dat doe je niet, dus laat me maar zien hoe het ervoor staat met die scholengemeenschap.'

Hij zucht, maar ik zie dat hij een lachje probeert te maskeren. 'Het heet Kormelius en ik heb een aantal rectoren gesproken dat erg enthousiast is over ons concept. Ze hebben echter ook contact met een aantal andere coaching bedrijven en als het goed is krijg ik aanstaande woensdag te horen welke drie bedrijven overblijven waar ze serieus mee zouden willen werken. Dan komt er een volle week waarin we allemaal aan de slag gaan en vervolgens maken zij de definitieve keuze.'

Ik heb pas door dat ik mijn adem inhoud, als Lucas zijn laatste zin heeft uitgesproken. Het zou zo'n mooie kans zijn als we dit waar konden waarmaken. Ik zou Cilling echt op de kaart kunnen zetten en hoewel we het nu al goed doen, zou dat net iets meer klanten en aanzien opleveren. Misschien zou het zelfs betekenen dat we andere filialen zouden kunnen openen.

Verrukt geef ik Lucas een kus op zijn wang. 'Houd me op de hoogte goed? Ik weet zeker dat we erbij zitten. Ik zou graag nog wat andere dingen met je doornemen, maar ik moet nu echt naar huis.'

Ik werp een blik op de klok en zie dat het al kwart over zes is. Ik haal wel wat af.

'Heb je een date Fenna?' Lucas kijkt me geamuseerd aan en ik rol met mijn ogen. Het idee alleen al is ronduit lachwekkend te noemen. Na Simon heb ik niemand anders meer gehad, en hoewel het soms fijn is om lichamelijk contact te hebben, heb ik het veel te druk met Emmy en mijn bedrijf om daar al te lang bij stil te staan.