Lessons from the Badboy

17. Valsspelen volgens de regels

"Dus show me eens wat je kan?", ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Een zelfvoldane grijns verschijnt op zijn knappe, Euhm ik bedoel natuurlijk lelijke, niet dat ik hem knap vind of zo, gezicht.
"Wel ik kan alleszins meer dan jou", ik kijk hem geschokt aan. Wel nu kan die het krijgen hoor. Met samengeknepen ogen zet ik een stap naar voor en kijk hem dreigend aan.
"Ow ja, ben je daar zo zeker van?", sis ik in zijn gezicht. Het fijt dat hij meer dan een kop groter is dan mij deert me niet, want als er iets is waar ik echt woedend van word dan is het wel wanneer mensen vrouwen onderschatten. Ik ben een 100% feminist.
Een korte grinnik verlaat zijn mond: "Ow heb je al eens naar jezelf gekeken en dan naar mij? Ik ben tien keer zo veel groter dan jou en ben veel gespierder, wat dus betekend dat ik ook tien keer zo veel hoger kan springen.", ik bal mijn handen tot vuisten.
"Nou, ik ben wel veel lichter dus ik vlieg ook veel hoger dan jou, bovendien ben ik veel leniger dan jou."
Hij zet nog een stap dichter, waardoor het puntje van zijn neus net niet de mijne raakt. Ik word me al snel bewust van de hitte in de zaal. Kan hier geen deur open? Ik voel mijn wangen gloeien en Wyatt glimlacht.
"Oke vogeltje, laten we dat dan maar eens testen. Ik doe iets en jij probeert het na te doen. Dan doe jij iets en probeer ik het na te doen. Ik zal wel makkelijk starten voor je.", en met die woorden stapt hij op de trampoline baan. Ik leg me er letterlijk bij neer en ga zitten op de zachte valmat terwijl ik hem afwachtend aanstaar. Hij gaat dit nooit winnen. Ik heb geturnd van mijn 3e tot vorig jaar. Ik was gestopt omdat ik het niet meer kon combineren met mijn schoolwerk. Ik pak mijn iPhone erbij om het te filmen, zodat we kunnen vergelijken. Hij neemt een opsprong waarna hij een rondat doet met direct daarna een achterwaartse salto. Zijn bewegingen zijn niet helemaal mooi afgewerkt merk ik al snel op. Dat gaat hem later in deze uitdaging nog moeite kosten.
Hij land en kijkt me uitdagend aan.
"Oké Beauty jouw beurt."
Zelfverzekerd sta ik op en loop naar de trampoline. Misschien had ik eerst wel een beetje moeten opwarmen, dat gaan mijn spieren morgen geen goed doen.
Ik adem diep in en uit en beeld me in hoe ik alles ga doen. Met een opspring vlieg ik naar voor. Ik probeer zo veel mogelijk kracht in mijn rondat te steken zodat ik straks hoog genoeg vlieg. Vanaf mijn voeten weer de grond raken na mijn rondat laat ik mij in de lucht vliegen en maak ik een perfecte achterwaartse salto. Ik land mooi op mijn voeten en kijk naar Wyatt. Zijn mond staat lichtjes open en hij is duidelijk verbaasd. Ik grijns naar hem. Eigenlijk zou ik hier een prijs op moeten zetten. Ik sla mijn armen over elkaar en staar hem aan.
"Dus ik zat zo te denken. Laten we hier een weddenschap van maken. Als ik win dan moet jij een hele dag doen wat ik zeg."
Wyatt fronst en houd zijn hoofd schuin maar glimlacht dan toch.
"Oké, maar als ik win dan doen we les 3 hier", ik voel mijn wangen warm worden bij de gedachten en twijfelend stem ik toe. Het is niet alsof ik ga verliezen dus ja.
"Oké, mijn beurt en wees maar zeker dat ik niet iets makkelijk ga doen om jou een pleziertje te doen.", zeg ik waarna ik me voorbereid voor mijn volgende sprong. Ik start weer met een rondat, waarna ik twee keer achter elkaar flik doe en om te eindigen doe ik nog een strek salto. Ik land perfect en terwijl ik langs Wyatt loop stoot ik hem nog eens expres tegen zijn schouder aan.
Tot mijn grote teleurstelling is het hem gelukt om mijn bewegingen perfect na te doen. Alleen krijg ik een klein beetje schrik om wat hij nu gaat doen. Ondertussen heb ik wel al door dat hij geen beginneling is en ook al kan ik heel veel, niet alles kan ik even goed. Hij begint met rondat flik waarna hij een strek salto doet en als de finishing tuche een dubbele schroef draait. Ik slik. Oké ik heb dit wel al eens gesprongen maar dat was al meer dan een jaar geleden en toen had ik altijd wel schrik om het te doen. Aarzelend loop ik op de trampoline baan.
"Wat is er vogeltje wil je het al opgeven?", met samen beknepen lippen staar ik hem aan.
"Nooit", ik loop naar de baan en zonder aarzelen begin ik aan mijn reeks. Natuurlijk lukken de fliks en salto perfect maar hoe dichter ik bij de schroef kom hoe sneller ik mijn hart voel kloppen. Vanaf ik spring om mijn schroef te draaien lijkt alles in slow lotion te gaan. In mijzelf tel ik. Één schroef . Ik zit juist in de helft van mijn tweede schroef wanneer ik Wyatt hard: "Boe", hoor schreeuwen. Ik schrik zo dat ik mijn concentratie verlies. Ik land hard op mijn voeten terecht maar verlies mijn evenwicht en val naar voor. Ik voel mijn elleboog over de trampoline schaven en voor ik het weet lig ik met mijn gezicht in de trampoline. Met een zucht blijf ik nog even liggen, waarna ik woedend recht sta.
"Dit is niet eerlijk jij liet me schrikken! Dat is valsspelen. Jij vuile klootzak.", als blikken konden doden dan zou Wyatt nu morsdood op de grond liggen. Het enige wat hij doet is grinniken, wat mij alleen nog maar woedender maakt. Ik loop op hem af en duw hem hard, waardoor hij een paar passen naar achter strompelt. Zijn blik verhard en voor ik het weet heeft hij mijn polsen vastgegrepen en me tegen zich aangetrokken. Zijn ogen staan donker en een vreemd gevoel overmant mijn lichaam. Angst. Iets wat ik nog nooit bij Wyatt heb gevoel. Ik ben bang op dit moment.
"Jij gaat eens goed luisteren. Ik heb de weddenschap gewonnen. Er is trouwens niks gezegd over de regels dus ik heb eerlijk gewonnen", zijn stem is zo griezelig kalm dat ik het nog fijner had gevonden als hij gewoon had geschreeuwd. Snel knik ik. Hij slaakt een zucht, laat mij los en gaat met zijn hand door zijn haar. Iets wat hij wel vaker doet als hij geïrriteerd is. Zijn ogen boren zich in de mijne en ik zie vooral spijt. Ik richt mijn blik naar de grond om hem niet aan te hoeven kijken. Een stilte valt en het angstige gevoel maakt plaats voor een triestig gevoel.
Plots voel ik een zachte hand op mijn wang die mijn gezicht zacht naar boven duwt zodat ik hem wel moet aankijken.
"Raven, het spijt me. Ik had niet zo moeten uitvliegen, maar ik heb wel nog steeds gewonnen", hij glimlacht. Een glimlach waar ik wel een hele dag naar zou kunnen kijken. Een glimlach die iets in mij laat opbloeien dat ik nog nooit eerder heb gevoeld. En ik moet zo snel mogelijk van dit geweldige gevoel af zien gekomen.

Heyy, vertel mij is een paar leuke quotes❤️