Lessons from the Badboy

35. We zijn natuurlijk geen vrienden

Voordat we beginnen heb ik een vraagje. Vinden jullie het fijn als ik dagelijks upload?

Ik probeer zonder al te geschokt te reageren.

"Van Kai?" Vraag ik. Een stomme vraag, maar een belangrijk antwoord.

"Ja, natuurlijk van wie anders?" Ik zie tranen opwellen in haar ogen. "Zijn jullie niet veilig geweest?" Ik kom naast haar zitten. Ik sta ervan versteld. Sky is altijd veilig geweest, ze heeft er nog nooit aan gedacht om het zonder bescherming te doen. Want wat als er zoiets zou gebeuren? Ze schudt voorzichtig haar hoofd. "Hij was gestopt voordat hij.. voordat hij klaar kwam. Maar ik ben al twee weken over tijd. En we zijn pas 2 maanden samen. Ik ben pas 18 Rave," zegt ze. Ze stopt haar gezicht aan haar handen. Ik zet mijn gevoelens opzij en ik probeer haar te troosten.

"Het komt goed, na school gaan we een test halen, oke? En als je zwanger blijkt te zijn dan moet je dat Kai vertellen." Ik ben bang voor Kai's zijn reactie. Hij lijkt veranderd te zijn en echt van haar te houden. Maar hoe zou hij reageren op dit nieuws? Zou hij stoppen met van haar houden en haar weg sturen? Zou hij het rond bazuinen? Of zou hij bij haar blijven?

Ze knikt. "Oke." Ik geef haar een knuffel en help haar met opstaan. "Voor nu, geen stres." We lopen terug naar de les en ik zie Carter's ongeruste ogen. Ik stel hem gerust met een glimlach.

"Gaat alles goed Sky?" Vraagt de docent die zijn les nogmaals onderbroken heeft. "Ja meneer, sorry van het verstoren van uw les," zegt ze toonloos. "Geen probleem. Iedereen heeft zo zijn dag," stelt hij haar gerust waarna hij verder gaat met zijn uitleg.

Nu ik weer op mijn stoel zit komt het allemaal naar boven. Sky kan zwanger zijn. Wilt ze het kind houden? Ik wil haar het liefst om een antwoord vragen maar ik doe het niet. Er is een grote kans dat ze niet eens zwanger is. Ik moet niet zo stressen voor niks.

Na frans hadden we een les wiskunde. Na wiskunde hadden we pauze. We lopen samen naar buiten. Het leek ons beter om in onze pauze meteen een test te halen aangezien we nog maar twee uur les hebben hierna. "Ik ben nerveus," zegt Sky. "Ik ook," stem ik met haar in.

Bij het hek staat het groepje van Kai. Ik kijk Sky aan en ik zie dat ze gespannen is, alleen Kai heeft haar al gezien en zwaait naar ons. Ik geef een kneepje in haar arm en ze lijkt uit haar trance gebroken te zijn en zet een glimlach op. "Loop alsjeblieft mee," zegt ze. Zonder twijfel loop ik met haar mee. Hoe dichter bij we bij het groepje komen hoe meer ik zijn groene ogen zie staren in de mijne. Ook Wyatt staat daar.

Ik voel me stom om hem te zien na gisteren. Kai glimlacht naar me, niet zeker wetend of mensen ondertussen al mogen weten wie ik ben. Ik schaam me niet meer. Daarnaast zijn er niet veel mensen buiten. Ik glimlach en geef hem een knuffel. Ik kijk Wyatt aan en ik zie dat zijn oog blauwig oogt. Hij lijkt het wel.. geprobeerd te coveren? "Wat sta je nou te kijken," zegt hij boos en geïrriteerd. Geschrokken van zijn reactie kijk ik weg. "Sorry." Ik kijk achter me waar Sky en Kai met elkaar aan het praten en knuffelen zijn. Ongemakkelijk blijf ik staan.

"En hoe mag jij heten?" Zegt Dylan die naar voren komt stappen. "Raven," zeg ik ongeïnteresseerd. Hij lacht en pakt een plukje haar uit mijn gezicht en ruikt eraan. "Mooie naam," zegt hij en hij laat mijn haar los. "Dankjewel," zeg ik. Ik voel me ongemakkelijk. Dylan wendt zich weer tot zijn vrienden.

Wyatt kijkt me boos aan, maar ik durf hem niet regelrecht aan te kijken. Heb ik iets gedaan? Waarom doet hij zo onredelijk?

"Wyatt?" Vraag ik zonder hem aan te kijken. "Wat." snauwt hij terwijl hij bij me komt staan. Ik krimp in elkaar van zijn reactie. "Heb ik iets verkeerds gedaan?" Ik kijk voorzichtig op en hij staat zo dicht op me dat ik zijn aftershave goed ruik. Zijn standaard geur. Ik denk terug aan de leuke momenten die we gehad hebben. Alleen het lijkt alsof die nooit plaatsgevonden hebben.

Hij lijkt na te denken. "Nee. Ik heb gewoon geen zin in je." Hij kijkt boos weg. Een seconde later begint hij te lachen en kijkt hij me aan. "Mijn lessen hebben je wel geholpen." Ik glimlach voorzichtig en draai me naar hem toe. Ik kijk in zijn ogen en hij kijkt in de mijne. Ik voel warme tintelingen in mijn vingers en ik wil hem aanraken. Voorzichtig raak ik zijn hand aan. Hij lijkt te ontwaken en trekt zijn hand weg.

"Ik zei toch dat ik geen zin in je heb. Laat me met rust," zegt hij en hij loopt weg.

"Waar gaat hij heen?" Roepen zijn vrienden wanneer ze merken dat hij wegloopt. Ik haal mijn schouders op en probeer niet te laten merken dat ik me een soort van verdrietig voel.

Ik was vergeten dat hij natuurlijk geen vriend van me is. Hij geeft me alleen maar sexlessons.