Babysitting the bad boy's little brother

Κεφάλαιο 24

Όλοι σε κάποιο κεφάλαιο της ζωης μας νομίζαμε ότι είμαστε πάντα δυνατοί να ξεπερνάμε τα πάντα.  Όπως ακριβώς μας έμαθαν οι γονείς μας να μην τα παρατάμε ποτέ.

Υπάρχουν όμως και οι φορές που απλά δεν είμασταν αρκετά δυνατοί και καταρρεύσαμε σαν να χάσαμε τη Γη κάτω από τα πόδια μας. Για αυτό ίσως να μην φταιγαμε εμείς αλλά καποιος άλλος να μας έσπρωξε στην κατάσταση αυτή.

Εδώ είμαι λοιπόν, λίγες ώρες μετά την συνάντηση με τα αγόρια στο πάρκο, στον ξενώνα του σπιτιού του Χρήστου  προσπαθώντας να ηρεμήσω και να ξαναθαψω τις αναμνησεις που ξύπνησαν από την συνάντηση αυτή.

Ας εξηγήσω όμως τι ακριβώς έγινε.

Μαζί με τον Χρήστο αγκαλιά δεν ήταν παρά η χειρότερη κοπέλα που έχει έρθει ποτέ στο φως του ήλιου. Η πρώην κολλητή μου, Αναστασία Παπακώστα η οποία με πρόδωσε με τον χειρότερο τρόπο.

Ήταν εκείνη που όταν πήγαμε στο Λύκειο άλλαξε ολοκληρωτικά και άρχισε να με κάνει ρεζίλι στο σχολείο με τις καινούριες φίλες της. Ήταν εκείνη που φανέρωσε σε όλο το σχολείο το πρώτο αγόρι που μου άρεσε και με έκανε γελιοποίησε μπροστά σε όλους  και τελικά τα έφτιαξε μαζί του.

Το Λύκειο γενικότερα πέρασε απίστευτα δύσκολα για εμένα λόγω της Αναστασίας χωρίς να ξέρω το λόγο της απότομης αλλαγής της συμπεριφοράς της απέναντι μου.

Όλες αυτές οι αναμνήσεις αναπηδησαν στην μνήμη μου όταν την είδα να αγκαλιάζει τον Χρήστο στο πάρκο. Δεν θέλω καν να φανταστώ τι κανανε μαζί.

----------------------

Ειναι 5 το ξημέρωμα και για άλλη μια φορά δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Κατέβηκα λοιπόν αθόρυβα τις σκάλες και μπήκα στην κουζίνα για να πιω ένα ποτήρι νερό.

Αλλά πριν προλάβω να πιω νερό άκουσα έναν θόρυβο από πίσω μου και μόλις γύρισα είδα τον Χρήστο να γέρνει στην πόρτα και να με κοιτάει εξεταστικά.

"Δείχνεις χάλια" μου μίλησε μετά από πολύ καιρό.

"Ευχαριστώ αλλά έχω καθρέφτη για να βλέπω" είπα φανερά εκνευρισμένη με την όλη κατάσταση και προσπάθησα να τον προσπεράσω για να πάω στο δωμάτιο μου. .

Αλλά φαίνεται πως ο Χρήστος ήρθε με άλλα σχέδια. Μου έπιασε το χέρι και με γύρισε να τον κοιτάξω.

"Τι εχεις; Σε παρατηρώ καιρό τώρα. Παρόλο που δεν μιλάμε σε βλέπω συνέχεια εξουθενωμένη με μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, αϋπνη..Ρια συμβαίνει κάτι;" είπε και με κοίταξε κατάματα με ένα ίχνος ανησυχίας.

Εγώ δεν μίλησα και προσπάθησα για δεύτερη φορά να φύγω αλλά και για δεύτερη φορά με σταμάτησε ο Χρήστος μην αφήνοντας το χέρι μου από το δικό του μόνο που αυτή τη φορά πέρασε τα δάχτυλά του μέσα από τα δικά μου και ένα ρίγος με διαπέρασε ξαφνιαζοντας με με την αντίδραση του κορμιού μου στο άγγιγμα του.

"Ξέρεις Ρια η Αναστασία μου είπε κάποια πράγματα για εσένα που η αλήθεια είναι δεν περίμενα να ακούσω. Ίσως να μην ειναι αληθεια αλλά εκείνη φαίνεται πραγματικά να λέει την αλήθεια" ειπε και με κοίταξε

"Και τι σου είπε δηλαδη;" τον ρώτησα αν και ξέρω πολύ καλά τι του έχει πει. Ακριβώς ότι είχε πει και στον Μάνο όταν μου άρεσε.

Όχι ότι μου αρέσει ο Χρήστος!!! Μην παρεξηγηθώ κιόλας!

"Μου είπε για το τι της έκανες στο Λύκειο, για το πόσο την πλήγωσε η συμπεριφορά σου και πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο που το έκανες αυτό" είπε και άφησε το χέρι σταυρωνοντας τα δικά του μπροστά στο στήθος του.

"Τ-την πιστευεις;" τον ρώτησα τραυλιζοντας μην πιστεύοντας σε αυτά που μόλις είπε.

Πιστεύει αυτήν και όχι εμένα; Πραγματικά πιστεύει ότι θα έκανα ποτέ κάτι τέτοιο σε κάποιον; Ε τότε δεν με ξέρει καλά. Αλλά αυτό ήταν τελείωσα και με αυτόν και με όλους.

"Γιατί να μην την πιστεψω; Η ίδια μου τα είπε και φαινόταν πολύ απογοητευμένη και λυπημένη για όλα όσα της συνέβησαν" είπε και με κοίταξε έντονα.

Αυτό ήταν...

"Πίστευε οτι θελεις. Δεν έχω κανένα λόγο να σου αλλάξω την άποψη που έχεις σχηματίσει. Ούτως ή άλλως σου το είπα από την πρώτη στιγμή μην βάζεις ταμπέλες σε ανθρώπους που Δεν Ξέρεις" είπα όσο πιο κρύα μπορούσα αποστασιοποιώντας όλα τα συναισθήματα από πάνω μου.

Αφού αυτή την ιδέα έχει για εμένα καλώς. Δεν θα του την χαλάσω.

Εκείνος με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια σαν να μην πίστευε οτι ειμαι εγώ.

"Ώστε ειναι αληθεια όλα αυτά που μου ειπε;" συνέχισε κοιτώντας με, με τον ίδιο τρόπο.

"Μην περιμένεις να είμαι πάντα καλή και ευγενική και να ανεχομαι καθε σχόλιο απέναντι μου λες και δεν με ενδιαφέρει. Θα υπάρξουν φορές που θα είμαι ψυχρή αλλά δεν σου δίνω το δικαίωμα να με κρίνεις όπως και εγώ δεν σε κρίνω. Κράτα επιτέλους τις αποψεις σου για τον εαυτό σου και την δήθεν κοπέλα σου. Εγώ τελείωσα εδω"  είπα και χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση έφυγα από την κουζίνα αφήνοντας τον πίσω ίσως και για τελευταία φορά.

~~~~~~~~~~~~
Heyyy...
Τρίτο κεφάλαιο για σήμερα 💗