ရက္သတၱပတ္ရဲ႕ အလယ္ရက္ေတြဟာ စိတ္ပ်က္ဖို္႔ေကာင္းလွသည္။
စိတ္မပါလဲ က်ိတ္မွိတ္ကာ ရံုးတက္ေနရသည့္ အျဖစ္က Baekhyunအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုဆိုးရြားလွသည္။
အလုပ္ရယ္လို႔ မယ္မယ္ရရမ႐ွိသည့္ ဒီလိုရက္ေတြမွာ ရံုးတက္ေနရသည္က တကယ္ပ်င္းဖို႔ေကာင္းသည္။
အရင္ကဆို ဒီလို အလုပ္ပါးသည့္ေန႔ေတြမွာ ခြင့္တင္ကာ ေအးရာေအးေၾကာင္းေနလို႔ ရေပမယ့္ ခုေတာ့ Bossနဲ႔ အတူေန,ေနရသည္မို႔ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ခြင့္မယူရဲ။
ပိုဆိုးသည္က ပံုမွန္မဟုတ္ပဲ ရြာခ်လာတဲ့ မိုးေတြေၾကာင့္ ရံုးခန္းအတြင္းမွာ ပ်င္းရိျခင္းေတြက ႀကီးစိုးေနသည္။
ထိုထက္ ပိုဆိုးသည္က Bossေၾကာင့္ပင္။
အလုပ္မ႐ွိလို႔ ငိုက္မယ္ၾကံလည္း သူ႔ရံုးခန္းထဲက ထြက္,ထြက္လာပီး အားရင္အားသလို ဝန္ထမ္းေတြကို ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ လွမ္းcheck တတ္သည္။ဘာမွမေျပာဘဲ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ ၾကည့္ေနပံုက ဆူေငါက္ပစ္တာထက္ပင္ ခံရခက္သည္မို႔ မ႐ွိ႐ွိတဲ့ အလုပ္ေလးေတြ ႐ွာၾကံလုပ္ေနရကာ ႐ႈတည္တည္ Bossရဲ႕ အရိပ္အကဲကို ၾကည့္ပီး ခိုးငိုက္ေနရတာေလာက္ ဖီးလ္ငုပ္တာမ႐ွိ။
အိမ္ျပန္ေရာက္မွ အဝအိပ္ပစ္မယ့္ စိတ္ထဲက က်ံဳးဝါးရင္း မွိတ္ေတာ့မည့္ မ်က္လံုးေတြကို မနည္းျပဴးျပဲထားရသည္။
......
......
......
'Baekhyun! '
"ဗ်ာ....''
Bossက ပံုမွန္အသံနဲ႔ ေခၚေပမယ့္ ငိုက္ေနသည္မို႔ နားထဲ အသံအက်ယ္ႀကီးၾကားသကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး လန္႔သြားရသည္မွာ ေခါင္းေတာင္ ေနာက္သြားရသည့္အျဖစ္။
'ဟို တစ္ေန႔က... မင္းကူညီေပးထားတာကို...
ေက်းဇူးတင္လို႔....
ဒီေန႔ည ညစာကို ငါေကြၽးမယ္...
ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့''ထိုေန႔က.....
Baekhyun တစ္ေယာက္တည္း အိပ္ယာခင္းႀကီးေလ်ွာ္ရတဲ့ေန႔က....Luhanနဲ႔ စိတ္ဆိုးေနသည့္ Boss တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား Baekhyunက ျဖန္ေျဖေပးရကာ ေျပလည္သြားၾကပီး ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္ေတြ႔ၾကသည္။
YOU ARE READING
EX (Zawgyi+ Unicode)
Fanfictionခ်စ္ေနဆဲ.... ျမတ္ႏိုးေနဆဲ.... လိုအပ္ေနဆဲပါပဲကြာ.....