Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 2

--Ο χρόνος είναι μεγάλος δάσκαλος,λένε. Το κακό είναι ότι σκοτώνει τους μαθητές του...--

Αθήνα,παιδικά χρόνια.

Μεταξύ των δύο αδερφών.

-"Όλγα,θα με αγαπάς για πάντα;"αναφωνεί η μικρή Νεφέλη ενώ τρέχει δίπλα στην μεγάλη της αδερφή.

-"Μα είμαστε αδερφούλες,φυσικά και θα σε αγαπάω για πάντα."απαντάει το δεκάχρονο κοριτσάκι στην μικρή αδερφή του ενώ γρήγορα γρήγορα το τοποθετεί στην αγκαλιά του.

-"Δηλαδή θα με αγαπάς ακόμη και αν σου κλέψω όλα τα παιχνίδια σου;"αναρωτιέται η εξάχρονη Νεφέλη κοιτάζοντας την Όλγα έχοντας ανοίξει πλατιά τα γαλάζια ματάκια της.

-"Φυσικά και θα σε αγαπάω μικρή μου αφού σου είπα πως είμαστε αδερφές και αφού είμαστε αδερφές θα σε αγαπάω ότι και να γίνει."απαντάει όλο αυτοπεποίθηση η Όλγα σφίγγοντας πάνω της την Νεφέλη με την δύναμη της αδελφικής αγάπης της.

-----------------------------------------------

Εν πλω για Αμοργό,8 χρόνια πριν.

Νεφέλη

-" Να δώσεις τα χαιρετίσματα μου στην Θεανώ και πολλά φιλιά στον μπαμπάκα μας.Επιπλέον,να τον ενημερώσεις πως σου τηλεφώνησα.Δεν χρειάζεται να ανησυχεί αφού δεν είμαι μωρό πια και να του πεις πως τον αγαπάω."συμβουλεύω εγώ την μεγάλη μου αδερφή,την Όλγα μιλώντας της μέσω τηλεφώνου.

-"Μάλιστα μικρή μου,και πότε με το καλό σκοπεύεις να επιστρέψεις μόνιμα στην Ελλάδα;Συγκεκριμένα εγώ τελευταία φορά σε είδα φέτος το Πάσχα στην ολιγοήμερη επίσκεψη σου στην Ελλάδα.Μας λείπεις αδερφούλα και ιδίως στον μπαμπά."αναφωνεί εκείνη με σοβαρό τόνο και εγώ στριφογυρίζω το βλέμμα μου με δέος στην θάλασσα η οποία ξετυλίγεται μπροστά μου και παρατηρώ τα άστρα του ουρανού.

-" Σε λίγο καιρό ολοκληρώνω το μεταπτυχιακό μου και ίσως αργότερα αποχωριστώ την Μαδρίτη και επιστρέψω στα πάτρια εδάφη της Ελλάδας.Βρε Όλγα και εμένα μου λείπετε αλλά ξέρεις τον χαρακτήρα μου και τις απόψεις μου.Σε αντίθεση με εσένα είμαι λάτρης και των άλλων χωρών και πολιτισμών."απαντάω και τοποθετώ μια τούφα από τα ξανθά μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου.

-"Έχεις δίκιο αλλά ξέρεις πως δεν μπορώ χώρια σου για μεγάλο χρονικό διάστημα και εξάλλου Νεφέλη ελπίζω να θυμάσαι την υπόσχεση την οποία είχαμε δώσει μικρές."σχολιάζει εκείνη και εγώ γελάω δυνατά παρασέρνοντας και αυτή από το άλλο ακουστικό.