Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 17

--Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή
να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου,
είναι να 'χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα,
είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του...
Σ' όποιο μέρος της γης, σ' όποια ώρα,
εκεί που πολεμάνε
και πεθαίνουν οι άνθρωποι
για ένα καινούργιο κόσμο...
εκεί θα σε περιμένω, αγάπη μου...--

Αθήνα,8 χρόνια μετά 6 μήνες πριν από την έκθεση ζωγραφικής της Νεφέλης.

Oρέστης

Πάντα αναρωτιόμουν πως γίνεται να συναντάμε χιλιάδες ανθρώπους σε όλη την ζωή μας,σχεδόν ασήμαντους όμως ξαφνικά να εμφανίζεται κάποιος στην ζωή μας,ένας και μοναδικός και να φέρνει τα πάνω κάτω σε αυτήν.Φαινομενικά για εμάς είναι ένας άγνωστος,όμως στην πραγματικότητα τον γνωρίζουμε εδώ και πολλά χρόνια.Έχει γεννηθεί μέσα μας ή καλύτερα τον είχαμε γνωρίσει,ερωτευτεί αλλά και αγαπήσει πριν τον γνωρίσουμε στην πραγματικότητα.Ξέρω πως εσείς που το διαβάζετε αυτό τώρα σας ήρθε και εσάς κάποιος στο μυαλό όπως και σε εμένα ήρθε ένα συγκεκριμένο άτομο,η Νεφέλη μου,το κοριτσάκι μου.

Μόλις γνώρισα την Νεφέλη κατάλαβα ότι ήταν εκείνη ο άνθρωπος μου,το κατάλαβα μόλις άκουσα την φωνή της και επιβεβαιώθηκα στα μάτια της όταν κοίταξα μέσα τους και στην συνέχεια χάθηκα.Δεν περίμενα να υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος για εμένα εξάλλου τι καλό είχα κάνει σε αυτή την ζωή που ο Θεός μου έδινε εκείνη για δώρο;Όπως θυμάστε είχα αφοσιωθεί απόλυτα στην δουλειά μου,δεν πίστευα πως υπήρχαν τα φαινόμενα αγάπη και έρωτας.Γιατί όντως είναι φαινόμενα και μάλιστα καιρικά.Είναι όπως η ξαφνική βροχή.Αν και υπάρχουν σύννεφα εσύ πιστεύεις πως δεν θα βρέξει όμως ξαφνικά αρχίζουν να πέφτουν από τον ουρανό στάλες.

Ίσως αυτός ο υπερβολικός ζήλος για την δουλειά μου να τα κατέστρεψε όλα και κυρίως εμένα.Όμως προσπαθώ και αυτό είναι γεγονός.Προσπαθώ να καταπολεμήσω αυτό που συμβαίνει βαθιά μέσα μου και να ισοπεδώσω αυτή την θλίψη που νιώθω.Προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου ή να δημιουργήσω έναν άλλον με τα ίδια στοιχεία.Αλλά δεν ξέρω απόλυτα αν θα τα καταφέρω.Νομίζω τώρα ακούω την φωνή της Νεφέλης να λέει πως αρκεί να προσπαθείς πάντα ακόμα και αν το αποτέλεσμα στο τέλος θα σε αδικήσει.Τι και αν σε νικήσει,όπως λέει ο αγώνας θα σε γεμίσει και αξίζει.