Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 30

--Λέγε με Πηνελόπη
μέρα τη μέρα
υφαίνω
ξηλώνω
το σώμα μου.
Πού να 'ξερα
ότι ο νοσταλγός που μου συστήθηκε
ως Οδυσσέας
ήταν στ' αλήθεια ο Κανένας...--

Αθήνα,7 χρόνια πριν.
Επόμενο πρωινό.

Νεφέλη

-"Όλγα,μπορείς να μου περάσεις την μαρμελάδα με γεύση αγριοκέρασο;"απευθύνεται η μητέρα μου η οποία κάθεται δίπλα μου στην αδερφή μου και η δεύτερη την αγνοεί επιδεικτικά συνεχίζοντας να πίνει ήρεμα τον καφέ της.

-"Ορίστε."αναφωνεί ο Ορέστης δίνοντας στην μητέρα μου το βαζάκι με την μαρμελάδα και κοιτάζοντας την Όλγα με ένα βλέμμα το οποίο την καίει ολόκληρη.

Η σιωπή,αποπνικτική για ακόμα μια φορά απλώνεται στην ατμόσφαιρα,μα κανένας δεν προσπαθεί ιδιαίτερα για να την σπάσει εκτός από τον Ορέστη.Ο καθένας γεύεται το πρωινό του αμίλητος μετά από τις χθεσινές εξελίξεις και την άφιξη της μητέρας μου.Από την άλλη μεριά,ο Ορέστης είναι ο μόνος ο οποίος προσπαθεί μιλώντας που και που να δημιουργήσει ένα χαρούμενο κλίμα κατά την διάρκεια του πρωινού με σκοπό να νιώσει καλύτερα η μητέρα μου.Αλλά δυστυχώς οι προσπάθειες του μέχρι στιγμής στέφονται με την απόλυτη αποτυχία επειδή παίρνει μονολεκτικές απαντήσεις από τους πάντες.Εξαίρεση φυσικά αποτελώ εγώ καθώς μετά από την χθεσινή συζήτηση μας προσποιούμαι πως δεν βρίσκεται καν απέναντι μου και έχω επιλέξει να μην του χαρίσω ούτε ένα βλέμμα μου.

Δεν νομίζω πως κάποιο από τα μέλη της οικογένειας μου είναι στα αλήθεια χαμογελαστό και χαρούμενο.Είναι ολοφάνερο πως όλοι μας έχουμε δεχτεί επισκέψεις από τους δαίμονες μας ο καθένας φυσικά για διαφορετικό λόγο.Σύμφωνα με τις υποθέσεις μου,η μητέρα μου είναι στεναχωρημένη εξαιτίας της σχέσης του πατέρα μου με την Θεανώ αλλά και με την θέση την οποία κρατάει ο Μίλτος απέναντι της.Σύμφωνα με τα δεδομένα,η Όλγα είναι θυμωμένη και πληγωμένη εξαιτίας της επιστροφής αλλά και της συμπεριφοράς της μητέρας μας στο παρελθόν.Σύμφωνα με τις υποθέσεις μου,η Θεανώ νιώθει ανασφάλεια με την άφιξη της μητέρας μου καθώς πιστεύει πως ο ερχομός της δεύτερης θα βλάψει την σχέση της με τον πατέρα μου και ο πατέρας μου,υποθέτω πως νιώθει περισσότερο πόνο παρά θυμό για την μητέρα μου.Είμαι σίγουρη πως ο πόνος του είναι ανυπόφορος και τον πνίγει.Για τον Ορέστη,το μόνο σίγουρο είναι πως δεν μπορώ να υποθέσω κάτι μιας και είναι αρκετά απρόβλεπτος.Η σημερινή μελαγχολία του είναι εμφανέστατη αν και νομίζω πως εκείνος και η Όλγα τα βρήκαν μεταξύ τους.Όσο για εμένα,εγώ δεν αντιμετωπίζω κανένα θέμα με την επιστροφή της μητέρας μου.Αναρωτιέμαι όμως τι θα συμβεί από εδώ και πέρα στο αρχοντικό και αντίστοιχα και στην οικογένεια μου.Το μόνο θέμα το οποίο με μελαγχολεί είναι ο χθεσινός μου διάλογος με τον Ορέστη.