Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 15

--Μια φορά υπάρχουμε,δεν υπάρχει τρόπος να υπάρξουμε δυο φορές και μάλλον δεν θα υπάρξουμε ξανά ποτέ.Κι εσύ που δεν εξουσιάζεις το αύριο,αναβάλλεις τη χαρά.Και η ζωή πάει χαμένη με τις αναβολές και ο καθένας πεθαίνει απασχολημένος...--

Αθήνα,8 χρόνια μετά 6 μήνες πριν από την έκθεση ζωγραφικής της Νεφέλης.

Ορέστης

Δεν θυμάμαι αν είπα ποτέ πως θα παλέψω για εμένα,για τον εαυτό μου,για το καλό μου.Χωρίς να με νοιάζει κανένας άλλος πέρα από τον εαυτό μου,χωρίς να με νοιάζει κανένα άλλο μέλλον πέρα από το δικό μου.Δεν θυμάμαι αν είπα ποτέ πως θα παλέψω με αυτό που βρίσκεται μέσα μου και θα το νικήσω,θα το μηδενίσω,θα το καταστρέψω.Ήξερα πως θα χάσω μη έχοντας στο πλευρό μου την Νεφέλη,το ήξερα,ήμουνα σίγουρος και έπαιρνα και όρκο.Δεν θυμάμαι αν είπα ποτέ πως θα γίνω ξανά εκείνος ο Ορέστης που ήμουν οχτώ χρόνια πριν,ο παλιός καλός Ορέστης.Άφησα το κενό να πολλαπλασιαστεί μέσα μου και να με καταπιεί.Ήξερα πως δεν είχα διαφυγή,ήξερα πως θα βουλιάξω στον βούρκο.Ήταν αναπόφευκτο,δεν μπορούσα να αλλάξω τίποτα.

Και αν με ρωτησεί κάποιος τώρα γιατί είμαι εδώ,στο ιατρείο της ψυχολόγου μου παύλα ψυχιάτρου μου,δεν θα ξέρω τι να απαντήσω ακριβώς στο τι με ώθησε να έρθω ξανά εδώ.Αλήθεια δεν ξέρω που βρήκα την δύναμη για να έρθω έως εδώ.Ίσως ένα σύνολο επιλογών με οδήγησαν εδώ σήμερα.Αποφάσισα πως θα παλέψω με αυτόν τον αόρατο εχθρό,αποφάσισα πως θα παλέψω και θα τον νικήσω.Αποφάσισα πως θέλω να γίνω ξανά εκείνος ο Ορέστης που γνώρισε η Νεφέλη και να κερδίσω και την Νεφέλη ξανά.Ξέρω,δύσκολο ή σχεδόν ακατόρθωτο όταν μέσα σου νιώθεις αυτό το κενό,όταν μέσα σου τα έχεις παρατήσει μη έχοντας άλλες δυνάμεις.Όμως κάθε φορά που σκέφτομαι αυτό τον επίπονο αγώνα θυμάμαι και ένα ποίημα του Καβάφη το οποίο είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα στο εξώφυλλο ενός ημερολογίου της μητέρας μου.

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς:μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Θα προσπαθήσω με όλη μου την δύναμη ή καλύτερα με όλη μου την αδυναμία για να γίνω ξανά ένας Ορέστης για την Νεφέλη.Θα προσπαθήσω για όλη την αγάπη που πήρα από την Νεφέλη,για όλα τα χαμόγελα της Νεφέλης,για όλες τις στιγμές παράνομες ή μη που ζήσαμε μαζί.Θα προσπαθήσω να σωθώ εγώ πρώτα από όλα και μετά να σώσω και την σχέση μου με την Νεφέλη και ας ελπίσουμε πως θα τα καταφέρω.