Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 7

--Η αγάπη κάνει το χρόνο να περνάει.Ο χρόνος κάνει την αγάπη να περνάει...--

Αμοργός,8 χρόνια πριν.
1 μήνας αργότερα.

Νεφέλη

-"Νομίζω πως τα βλέμματα όλων όσων βρίσκονται στη παραλία είναι συγκεντρωμένα προς το μέρος μας."σιγοψιθυρίζω στον Ορέστη και παρατηρώ τα αδιάκριτα βλέμματα του κόσμου ενώ πλατσουρίζω στο νερό.

Ηλικιωμένοι,νέοι,μεσήλικοι γονείς αλλά και μικρά παιδάκια έχουν στρέψει το βλέμμα τους και την προσοχή τους προς το μέρος μας και εδώ και τόση ώρα μας παρατηρούν λες και δεν έχουν να κάνουν κάτι ενδιαφέρον σε μια μαγευτική παραλία.

-"Στην πραγματικότητα τα βλέμματα δεν είναι στραμμένα σε εμάς αλλά εγώ νιώθω πολύ αμήχανα.Μήπως ήρθε η ώρα να βγούμε  από την θάλασσα και να πατήσουμε το πόδι μας στην στεριά;"αναρωτιέται εκείνος και εγώ γνέφω καταφατικά συμφωνώντας.

Είμαι σίγουρη πως αναρωτιέστε τι συνέβη αυτόν τον ένα μήνα στις ζωές μας αλλά θα σας εξηγήσω σύντομα.

-"Μήπως να τους ενημερώσουμε ότι εμείς θα πάμε στις ξαπλώστρες;"ρωτάω εγώ ψιθυριστά τον Ορέστη και εκείνος γρήγορα αναφωνεί όχι καθώς και οι δύο μας παρατηρούμε τον Πάτροκλο και την Θάλεια.

-"Πιστεύεις πως έχεις την δυνατότητα να καταφέρεις να σε ακούσουν και να ξεκολλήσουν;"ρωτάει αυτός ειρωνικά και ένα γέλιο ξεφεύγει αυθόρμητα από το στόμα μου.

Φυσικά και δεν έχω αυτή την δυνατότητα καθώς η Θάλεια και ο Πάτροκλος φιλιούνται επί είκοσι λεπτά περίπου χωρίς να έχουν σταματήσει παρά ελάχιστες φορές για να αναπνεύσουν.

-"Καλύτερα να πάμε στις ξαπλώστρες."σχολιάζω γελώντας και εγώ με τον Ορέστη προχωράμε προς τα ρηχά της θάλασσας με μεγάλα βήματα αφήνοντας τους φίλους μας μόνους τους στην τρυφερή στιγμή τους.

Προχωράμε προς την στεριά με γρήγορα βήματα επειδή η ελάχιστη άμμος που υπάρχει καίει και ο Ορέστης φτάνει πρώτος στις ξαπλώστρες μας.Ψάχνει για λίγο στο σακίδιο του και έπειτα βγάζει δύο πετσέτες από τις οποίες την μια την αφήνει στην ξαπλώστρα του ενώ την δεύτερη την κρατάει στα χέρια του.Με δύο διασκελισμούς ο Ορέστης βρίσκεται δίπλα μου και τοποθετεί την πετσέτα του γύρω μου.

-"Μα έχω και εγώ πετσέτα."αναφωνώ παραπονιάρικα και δημιουργώ το γέλιο του ενώ προχωράει προς την ξαπλώστρα του.