Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 4

--Ακόμη και πριν σε γνωρίσω,σε περίμενα.Αισθανόμουν πως υπάρχεις.Ήταν ίσως,η πιο κατάλληλη στιγμή.Έτσι το θέλησε η μοίρα,ποιος άραγε μπορεί να πάει κόντρα σε αυτή;Πριν έρθεις προετοίμαζα τον εαυτό μου να σε δεχθεί αλλά πραγματικά δεν ήξερα το τέλος μας...--

Αμοργός,8 χρόνια πριν.
6 ημέρες αργότερα.

Ορέστης

-"Ρε Ορέστη,σου μιλάω τόση ώρα για την Θάλεια και για το σημερινό ραντεβού μας και εσύ ταξιδεύεις,μπορείς να συγκεντρωθείς λίγο και να με ακούσεις;"φωνάζει ο Πάτροκλος και κουνάει τα χέρια του μπροστά από το πρόσωπο μου για να μου τραβήξει την προσοχή.

Δυσανασχετώ και ξεφυσάω αποδοκιμαστηκά καθώς πλέον η μορφή της Νεφέλης έχει δραπετεύσει από το μυαλό μου.Κλείνω τα μάτια μου για ελάχιστα δεύτερα με την ελπίδα πως η Νεφέλη θα ξαναζωντανέψει μπροστά στα μάτια μου και γρήγορα η ευχή μου πραγματοποιείται.Δεν ξέρω τι έχω πάθει αυτές τις μέρες.

-"Ρε φίλε έχουν περάσει τόσες μέρες από την συνάντηση σας και μπορώ να καταλάβω ότι σκέφτεσαι συνεχώς την Νεφέλη και μάλλον την έχεις καψουρευτεί κάπως."με ενημερώνει ο καλύτερος μου φίλος και κάθεται δίπλα μου στον καναπέ ενώ εγώ περνάω τα δάχτυλα μου μέσα από τα μαλλιά μου.

-"Από που προήλθε το συμπέρασμα πως την έχω ερωτευτεί;"τον ρωτάω ενώ δεν τον κοιτάζω στα μάτια καθώς νιώθω ένοχος.

-"Έχεις όλα τα σημάδια του έρωτα,Ορέστη ή έστω του ενδιαφέροντος.Δεν κοιμάσαι,δεν τρέφεσαι σωστά και συνεχώς είσαι στον κόσμο σου στον οποίο μάλλον υπάρχει μόνο η Νεφέλη.Εξάλλου παρατήρησα τον τρόπο που την κοίταζες την ημέρα που γνωριστήκαμε και μην ξεχνάς πως μαζί μεγαλώσαμε Ορέστη,σε ξέρω πιο καλά και από τον εαυτό μου."με πληροφορεί ο ξάδερφος μου και εγώ βήχω αθώα.

Μερικές στιγμές ξεχνάω πως ο Πάτροκλος είναι ο καλύτερος φίλος μου και ότι μεγαλώσαμε μαζί και έτσι έχει την ικανότητα να με διαβάζει σαν ανοιχτό βιβλίο,να ξέρει κάθε ερμηνεία των εκφράσεων μου και να παίρνει μέρος στην σκέψη μου αλλά όχι αισθητά και πρακτικά.

-"Μάλλον ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά."μονολογώ εγώ με την σειρά μου και σηκώνομαι από τον καναπέ προχωρώντας προς την μπαλκονόπορτα.

Ανοίγω την μπαλκονόπορτα και ο χώρος γεμίζει με την μυρωδιά του πολυαγαπημένου μου νησιού.Σταυρώνω τα χέρια μου και παρατηρώ την θεά του κήπου αλλά και του νησιού.