Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 8

--Το λευκό είναι το χρώμα του φωτός και του καλοκαιριού.Εκφράζει την ειλικρίνεια αλλά και και την καθαρότητα της ψυχής.Είναι το χρώμα της λάμψης και της υπέρτατης πίστης σε κάτι που στην πραγματικότητα είναι ακατόρθωτο.Χαρίζει διαύγεια και μας βοηθάει να απαλλαγούμε από τις αρνητικές σκέψεις και τους παράλογους φόβους.Το λευκό συμβολίζει την ελπίδα για την φαινομενική πραγματοποίηση του ονείρου αλλά και την αγάπη η οποία εκφράζει μια αποτυχημένη απόπειρα να μετατρέψουμε το όνειρο σε πραγματικότητα...--

Αμοργός,8 χρόνια μετά.

Νεφέλη

-"Νομίζω πως επιτέλους ήρθε η ώρα να προχωρήσουμε στο δεύτερο πίνακα,αφού πρώτα νομίζω είναι αναγκαίο να κάνουμε μια περίληψη για όσα καθρεφτίζει ο πρώτος πίνακας."σχολιάζει η Έρρικα,η δημοσιογράφος δίνοντας πάσα σε εμένα ενώ εγώ συνεχίζω να κοιτάω τον πρώτο πίνακα.

-"Ο πρώτος πίνακας της συλλογής Αγάπη Σε Αναμονή σκιαγραφεί το όνειρο το οποίο τείνει να αναπτυχθεί μεταξύ των δύο νέων.Επιπλέον καθρεφτίζει την αρχή όλων των γεγονότων του ζευγαριού το οποίο πρωταγωνιστεί και στους δέκα πίνακες της συλλογής."την πληροφορώ με αυτοπεποίθηση να κοσμεί την φωνή μου σχετικά με τον πρώτο πίνακα.

-" Μάλιστα,Νεφέλη μου.Τώρα νομίζω πως ήρθε η ώρα να μας παρουσιάσεις και τον δεύτερο πίνακα της συλλογής ο οποίος πραγματικά είναι περισσότερο μαγευτικός από τον πρώτο.Νιώθω πολύ τυχερή που έχω την δυνατότητα να τον παρατηρήσω από κοντά καθώς μπορώ να συμπεράνω την μαγική μαεστρία των χρωμάτων αλλά και τα συναισθήματα που πηγάζουν μέσα από αυτόν τον πίνακα."με πληροφορεί εκείνη και όσο προχωράμε με επαινεί με το τιμητικό της σχόλιο.

Με τα δύο επόμενα βήματα μας βρισκόμαστε μπροστά στον δεύτερο πίνακα της συλλογής όπου και νιώθω πως η καρδιά μου είναι έτοιμη να σπάσει.Πραγματοποιώ τεράστιες εσωτερικές προσπάθειες για να ηρεμήσω τον εαυτό μου όμως δεν τα καταφέρνω καθώς είναι αδύνατον.Ήξερα πως αυτή η συνέντευξη θα γινόταν βασισμένη στους πίνακες της Αγάπης Σε Αναμονή όμως προσπαθούσα να την αναβάλλω όσο το περισσότερο μπορούσα διότι όχι μόνο δεν ήμουν προετοιμασμένη γι' αυτό αλλά και επειδή ξυπνούσαν μνήμες μέσα μου την πιο ακατάλληλη περίοδο.Λάθος ή σωστό είχα αφήσει την συνέντευξη για την τελευταία μέρα της έκθεσης μου στην gallery με θέα την θάλασσα και τώρα η συνέντευξη θα έπρεπε να πραγματοποιηθεί όσο και να υπέφερα μέσα μου.