Αγάπη Σε Αναμονή

Κεφάλαιο 31

--Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όσο απελπισμένα και να τους θέλεις στην ζωή σου,δεν ανήκουν εκεί.Είναι και κάτι αμαρτίες που είναι αμαρτία να μην τις κάνεις...--

Αθήνα,7 χρόνια πριν.
2 μήνες αργότερα.

Νεφέλη

Άνοιξη.Μυρίζει άνοιξη πλέον.Μυρίζει άνοιξη παντού.Η άνοιξη έχει κάνει την εμφάνισή της για τα καλά και ο χειμώνας έχει αρχίσει να ξεχνιέται κατά κάποιον τρόπο φυσικά.Η άνοιξη είναι εδώ.Η άνοιξη,η εποχή της ελπίδας η οποία φέρνει το ξύπνημα της ψυχής είναι εδώ.Η ανάσταση και η επανάσταση του σώματος πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια της άνοιξης και πολεμούν κόντρα στη μιζέρια και στο σκοτάδι του χειμώνα.Για εμένα άνοιξη σημαίνει δεύτερη ευκαιρία από την ζωή ή μάλλον καλύτερα δεύτερη ευκαιρία στην ζωή.Γιατί η άνοιξη έρχεται μετά από τις καταιγίδες και σου χαμογελά γλυκά.Σε πιάνει από το χέρι και σε σηκώνει ψηλά.Σου θυμίζει πως έχεις μια ευκαιρία ακόμη γιατί το καλοκαίρι πλησιάζει απειλητικά.Η άνοιξη ισούται με το χαμόγελο,με τα χελιδόνια και με το μεθυστικό άρωμα των πολύχρωμων λουλουδιών.

Η φύση χαμογελάει και λάμπει ολόκληρη.Ελάχιστα σύννεφα στον γαλάζιο ουρανό σε παράξενα σχήματα,λαμπρός ήλιος,ανθισμένα λουλούδια,μέλισσες οι οποίες ξεχύνονται στα λουλουδάκια για γύρη και το κελάηδισμα από τα χελιδόνια τα οποία μόλις έχουν επιστρέψει είναι τα σήματα κατατεθέν της άνοιξης.Η άνοιξη είναι γεμάτη από ελπίδες,σκέφτομαι και τοποθετώ τα γυαλιά μου στο κεφάλι μου.Κλείνω τα μάτια μου και χαμογελώ πλατιά ακούγοντας πουλιά να κελαηδούν.Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα αποφασίζω να τα ανοίξω και παρατηρώντας το κήπο της γιαγιάς μου σκέφτομαι πως βρίσκομαι στον κήπο της Εδέμ.Δέντρα,άλλα με χοντρό κορμό και άλλα με λεπτό.Φυτά,άλλα με μαγευτικά άνθη και άλλα με όχι και τόσο όμορφο άνθος.Μέλισσες με το χαρακτηριστικό τους ήχο και ζωή.Δέντρα,φυτά,μέλισσες και ζωή.Η ζωή κατά την άνοιξη φαντάζει πως κυλάει τόσο απλά ίσως και μαγικά.Όλα αυτή την εποχή φαντάζουν τέλεια κι ας μην είναι σε όλες τις περιπτώσεις.

Η πόρτα του αυτοκινήτου του Ορέστη ακούγεται να κλείνει και το βλέμμα μου στιγμιαία πέφτει απάνω του διαπιστώνοντας πως το δικό του ήταν ήδη σταματημένο σε εμένα.Υποθέτω πως ήταν μαζί με τον Πάτροκλο πάλι και προσπαθούσε να τον βοηθήσει να ξεπεράσει το όχι της Θάλειας στην πρόταση γάμου του.Του γυρίζω την πλάτη επιδεικτικά και χαϊδεύω την γλαδιόλα μπροστά μου την οποία φύτεψα πριν λίγα λεπτά.Το όνομα του από το στόμα της αδερφής μου δεν αργεί να ακουστεί απαλά και σχεδόν σαν ψίθυρος στα αυτιά μου λόγω της απόστασης.Υποθέτω πως αγκαλιάζονται και προχωρούν μαζί περπατώντας ως το σπίτι της γιαγιάς.Όταν ακούω την πόρτα να κλείνει αφήνω την αναπνοή την οποία κρατούσα εδώ και δύο λεπτά.Δύο ολόκληροι μήνες πέρασαν από την ημέρα κατά την οποία η γιαγιά Όλγα και η γιαγιά Νεφέλη έμαθαν για την επιστροφή της μητέρας μου.Δύο ολόκληροι μήνες πέρασαν από την ημέρα κατά την οποία ο Ορέστης μου είπε σε αγαπώ.Δύο ολόκληροι μήνες πέρασαν από την ημέρα κατά την οποία ο Πάτροκλος έκανε πρόταση γάμου στην Θάλεια.Δύο μήνες πέρασαν από εκείνη την ημέρα και τίποτε δεν άλλαξε ή μάλλον τίποτε δεν άλλαξε τραγικά πολύ.